มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1506

“แต่นายน้อยลำดับแรกและลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เสียชีวิตไม่นานมานี้ สมาชิกในตระกูลฮันท์อาจพยายามสืบหาว่าใครเป็นคนฆ่าพวกเขา ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะประกาศเลิกกับเฟนด์จริง ๆ!”

เฮเลน่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดในสิ่งที่คิด

เมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ ดาเนียลล่าก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบว่า “นั่นไม่สำคัญหรอก อย่างไรเสีย นายน้อยลำดับที่สองตระกูลก็จะไม่อาจกวนใจพี่ได้อีกต่อไป เมื่อเวลาผ่านไปผู้คนจะเริ่มลืมเรื่องนี้ ถ้ามีใครถามพี่ ก็แค่บอกว่าพวกพี่สองคนเลิกกันเพราะต่างเข้ากันไม่ได้!”

“เธอก็แค่รอให้เรื่องความสัมพันธ์จอมปลอมของเราจบลง เพื่อที่ตัวเองจะได้อยู่กับเฟนด์ใช่ไหม?”

เฮเลน่ากลอกตาไปที่ดาเนียลล่า แล้วพูดติดตลกว่า “เอาจริงนะ บางทีฉันควรเก็บเขาไว้คนเดียว คนรักของเธอเป็นคนรักตัวอย่างเลยทีเดียว!”

“พี่ใหญ่ พี่ พี่ ถ้าพี่ทำอย่างนั้น ฉันคงทนไม่ได้แน่ ๆ!”

ดาเนียลล่ากระทืบเท้า ทำตัวน่ารักต่อหน้าพี่สาว

“หึ.. ฉันแค่ล้อเล่น ฉันแค่อยากเห็นการตอบสนองของเธอ!”

เฮเลน่าตอบพร้อมหัวเราะเบา ๆ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้าวันต่อมา ตระกูลคาเบลโลก็เริ่มตื่นเต้น

ในไม่ช้าสมาชิกในตระกูลชั้นสองและชั้นสามบางคนก็มาถึง

เมื่อคิดเกี่ยวเรื่องนี้แล้ว เขารู้สึกสมเพชใจ เขาฝึกฝนอย่างหนักมาตลอดหลายปีที่โดยเปล่าประโยชน์

"ไปกันเถอะ เราลงไปกันได้แล้ว มีคนมากมายอยู่ที่นั่น ผู้อาวุโสลำดับที่สองและคนอื่น ๆ กำลังต้อนรับแขกกันอยู่!”

อเล็กซานเดอร์ยิ้มและกล่าวว่า “แน่นอนว่าตระกูลชนชั้นสูงก็จะมาด้วย ใครจะไม่สนใจในเรื่องใหญ่อย่างระดับเทพสูงสุดกัน? แต่พวกเขาพาคนมาที่นี่มากมาย และคนมากมายเหล่านั้นก็จะตายอยู่ในเขตอันตรายเช่นกัน เราไม่มีทางเลือก เพราะเราไม่สามารถหยุดพวกเขาได้จริงไหม?”

“หึ.. นั่นเป็นความจริง!”

ผู้อาวุโสลำดับแรกหัวเราะเบา ๆ บินลงไปพร้อมกับอเล็กซานเดอร์ “ตระกูลวู๊ดน่าทึ่งมาก เรายังไม่ได้ข่าวอะไรจากพวกเขาเลย เป็นไปได้ว่าว่าตำหนักนภาอาจจะไม่ได้ส่งคนไปโจมตีพวกเขาในระหว่างทางที่พวกเขากำลังมุ่งหน้ากลับไปยังเคหะสถานของพวกเขาหลังงานแต่งงาน?”