มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1522

เจ้าตำหนักอินทรีทะยานพยายามทรงตัวด้วยความยากลำบากอย่างมากก่อนที่จะโบกมือที่มึนงงเล็กน้อยอย่างแรง ท่าทางเขาดูมืดมน แข็งกระด้าง

แม้จะใช้พลังฉีตรงไปที่นั่น แต่เขากลับถูกผลักให้ลอยไปในอากาศ นี่พิสูจน์ให้เห็นว่าพลังฉีของเฟนด์มีมากเพียงใด และพลังงานของเขาก็น่ากลัวมากเช่นกัน

ในที่สุด กริฟฟินก็ยอมสงบลงชั่วคราว เขายิ้มให้เฟนด์อย่างไม่แยแสและพูดว่า “งั้นบอกเราหน่อยว่าวิธีไหนจะเหมาะสมกว่ากัน พ่อหนุ่ม ที่นี่มีกองกำลังจำนวนมาก การจะจัดแจงแบ่งสัดส่วนนั้นไม่ง่ายเลย เราเสนอแผนก่อนหน้าโดยคำนึงถึงตระกูลลึกลับของพวกคุณ ดังนั้นเมื่อเข้าสู่จุดอันตรายแล้วหากคุณสูญเสียคนไปมาก ก็อย่าหาว่าฉันไม่ได้เตือน เป็นพวกคุณเองที่ไม่เห็นถึงความหวังดีของเรา”

สมาชิกหลายคนจากตระกูลลึกลับรู้สึกงงงวยที่ได้รู้ว่าเฟนด์แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ และมันก็ค่อนข้างน่ากลัวด้วย เจ้าตำหนักนภาและเจ้าตำหนักอินทรีทะยาน ทำได้เพียงแค่ยอมล่าถอยให้เท่านั้น เนื่องจากพวกเขาไม่ได้อะไรจากการต่อสู้

ทุกคนหันไปหาเฟนด์โดยรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะแบ่งฝ่ายและจัดการเรื่องนี้ อีกทั้งมีกองกำลังมากเกินไปและเป็นการยากที่จะจัดการให้เท่าเทียมกัน

เฟนด์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนที่จะยิ้มให้ฝ่ายตรงข้าม “ผมมีความคิดบางอย่างอยู่ในใจ มันไม่ยุติธรรมสำหรับเราที่จะได้เพียงหนึ่งจุด ในขณะที่พวกคุณได้รับสามในสี่จุดอันตรายที่เหลือ ผมแน่ใจว่าคุณจะไม่เห็นด้วยกับเราถ้าเราได้สามจุดและคุณได้หนึ่งจุดเช่นนั้นก็แบ่งให้เท่า ๆ กัน คุณสามเผ่าโบราณสามารถเลือกจุดอันตรายได้สองจุดและอีกสองจุดที่เหลือเป็นของตระกูลลึกลับ!”

“เอาล่ะ วิธีนี้ใช้ได้ มาแบ่งกันเช่นนี้!” เควนตินก้าวไปข้างหน้าและตกลงตามนั้นทันที

สำหรับเขาแล้วเฟนด์เป็นชายหนุ่มที่มีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก และเขาคงไม่สามารถสังหารชายคนนี้ด้วยตัวเขาเอง ในทางกลับกัน การมีมือที่สาม คอยช่วยเหลือคงจะเป็นหนทางที่ดีกว่า

ก่อนอื่นเขาต้องหยุดคิดที่จะแก้แค้นชั่วคราวและต่อสู้เพื่อจุดอันตรายสองแห่ง อย่างน้อยพวกเขาก็มีโอกาสที่จะได้รับลูกบอลหินหนึ่งลูก

ถ้าพวกเขามีจุดอันตรายเพียงจุดเดียว หากต้องสู้กับเฟนด์เพื่อแย่งลูกบอลนั้นมา เขาก็อาจจะพ่ายแพ้

"แน่นอน!" เฟนด์พยักหน้า แม้ว่าเขาจะดูเหมือนไม่กลัว แต่เขาก็ไม่สามารถแสดงท่าทีรุนแรงต่อผู้คนจากชนเผ่าโบราณได้มากนัก เพราะอย่างไรอีกฝ่ายก็มีภูมิหลังที่หยั่งรากลึก และสมาชิกในตระกูลวู๊ดหลายคนจะคงต้องตายหากเกิดการสู้รบขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลลึกลับก็ไม่ได้สามัคคีกันเท่าที่ควร

“ผมเลือก ผืนป่ารัตติกาล และ เขาทมิฬเศียรมังกร เนื่องจากสมาชิกของเราคุ้นเคยกับจุดอันตรายทั้งสองแห่งนี้มากกว่า สถานที่เหล่านี้ยังใกล้กับที่ดินของพวกเราสามชนเผ่าโบราณอีกด้วย” โจเอลคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และถามเจ้าตำหนักอีกสองคนว่า “คุณสองคนคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?”

“เอาสิ เช่นนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร!”