มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1538

แก้มของเฮเลน่าแดงขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนี้ เธอจ้องที่เขา “อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ยังไม่เกิดขึ้นหรอก ยังไงก็ตามฉันไม่ได้รู้จักเขามานานเกินไปแล้ว!”

จากนั้นเฮเลน่าก็มองไปที่เฟนด์อีกครั้ง “อันที่จริง เขาไม่ได้สมบูรณ์แบบอย่างที่คุณคิด!” เธอกล่าว

“โอ้โห คุณหนูใหญ่คาเบลโล ผู้ชายเช่นนี้ยังไม่เพียบพร้อมสมบูรณ์แบบอีกหรือ? ระดับการบ่มเพาะของเขาสูงมาก และเขาก็เป็นหนุ่มหล่อ แม้แต่เหล่าเจ้าตำหนักแห่งชนเผ่าโบราณทั้งสี่ก็เทียบเขาไม่ได้ นอกจากนี้เขารู้จักเล่นแร่แปรธาตุ ขนาดผมเองยังคิดว่าผู้ชายคนนี้สมบูรณ์แบบแล้ว แล้วคุณคิดว่าเขาไม่ใช่เหรอ?”

ท่าทีของชายคนนั้นดูไม่เชื่อเอาซะเลยหลังจากที่เขาได้ยินแบบนั้น “ผู้หญิงในตระกูลของเราทุกคนล้วนเป็นแฟนคลับเขา และพวกเธอล้วนใฝ่ฝันที่จะแต่งงานกับเขา คุณคิดว่าเขาไม่ดีพออีกเหรอ?”

เฮเลน่าโกรธมาก เธอจ้องอย่างดุร้าย และพูดอย่างฉุนเฉียวใส่เขาว่า “คนคนนึงจะพูดเรื่องไร้สาระขนาดนี้ได้ยังไง? ทําไมมันถึงสําคัญกับคุณนักว่าเขาจะสมบูรณ์แบบหรือไม่? ออกไป!"

ชายคนนั้นก็ยิ่งไม่รู้เหมือนกันว่าทําไมเฮเลน่าถึงกับโกรธขึ้นมา เขาอดไม่ได้ที่จะพูดงึมงัมขอโทษและรีบกลับไปหาครอบครัวเขา

ดาเนียลล่ามองน้องสาวของเธอจากด้านข้างพลางกัดริมฝีปากของเธอ เธอจมดิ่งอยู่ในความคิดเธอ เป็นความจริงที่เฟนด์นั้นยอดเยี่ยมเหลือเชื่อ จากพฤติกรรมโกรธเกรี้ยวของน้องสาวเธอ เป็นไปได้ว่าเธออาจมีความรู้สึกบางอย่างกับเขาด้วย

เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนมุ่งหน้าออกไปอีกครั้ง ทว่าในตอนเที่ยง มีคนกลุ่มหนึ่งออกมาตรงหน้าขวางทางพวกเขาไว้

“ดูเหมือนว่าเราจะดึงดูดความสนใจของกองกําลังบางฝ่ายที่นี่!”

“แต่คราวนี้ คุณได้พาคนจํานวนมากมาด้วย ไม่คิดว่าพวกคุณทำเกินไปหน่อยหรือไง? อย่าได้ดูถูกพวกเรา กองกําลังน้อยใหญ่แห่งดินแดนท้องทะเล!”

ชายชราหัวเราะหึหึและโบกมือให้ฝูงชน “ถ้าพวกคุณรู้ว่าอะไรดีที่สุดสําหรับพวกคุณ ฉันคิดว่าคุณควรหันหลังกลับไป ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนพวกคุณ มิฉะนั้น มันคงจะแย่มากถ้าเราโจมตีคุณ!”

“จะโจมตีเราหรือ? เราไม่ใช่ฝูงชนผสมสะเปะสะปะของที่นี่สักหน่อย”

อเล็กซานเดอร์ตอบพลางหัวเราะเบา ๆ