“การจะต่อสู้กับสัตว์อสูรเหล่านี้ไม่ง่ายเลย! สัตว์อสูรที่รับมือได้ยากที่สุดคือสัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งในระดับเทพแท้จริง! เราสูญเสียคนไปกว่าสองร้อยคนในการต่อสู้ครั้งนี้!”
เคนเนธมีสีหน้าซีดเซียวราวกับคนตายในตอนที่เขามองดูซากศพบนพื้น แม้ว่าจะมีคนในตระกูลวู๊ดเสียชีวิตเพียงสองถึงสามคนในการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ก็ไม่มีใครอยากเห็นสมาชิกในตระกูลของตัวเองเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่
ยังไม่รวมว่าพวกเขาพวกเขาบินอยู่เหนือแมกไม้เพื่อประเมินเส้นทางข้างหน้าในป่านี้มาหลายวันแล้ว! แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงผืนป่าที่กว้างใหญ่เท่านั้น พวกเขาไม่รู้ว่าป่านี้กว้างและใหญ่แค่ไหน และอยู่ห่างจากลึกสุดของป่าเพียงใด
“ถือว่ายังดี จำนวนของสัตว์อสูรฝูงนี้มีไม่มากนัก แต่ระดับการต่อสู้ของพวกมันนั้นสูงมาก ที่ผลออกมาเป็นเช่นนี้สำหรับเราแล้วก็ถือว่าไม่เลว หนทางข้างหน้าของเราจะยิ่งอันตรายและยากลำบากกว่านี้มาก!”
เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เขาพูด ก่อนนำหน้าพวกพ้องรุกคืบเข้าป่าต่อไป
แต่ตลอดทางมานี้พวกเขาได้รับหญ้าวิญญาณระดับสองค่อนข้างมาก เมื่อมีคนเห็นหญ้าวิญญาณ พวกเขาจะนำมันมามอบให้เฟนด์ และเฟนด์จะเก็บวัสดุเหล่านั้นไว้ในแหวนยุทธ เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาออกจากป่านี้ไปเฟนด์จะแจกจ่ายวัสดุให้แต่ละตระกูลตามอัตราส่วนที่ตกลงกัน
ผ่านไปอีกสองวัน เฟนด์และพรรคพวกได้รับบาดเจ็บกว่าสี่พันคน ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไป พวกเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับกึ่งเทพและระดับเทพแท้จริงบ่อยขึ้นเป็นอย่างมาก
ยิ่งกว่านั้น สัตว์อสูรบางตัวมักเคลื่อนไหวเป็นฝูง ไม่ง่ายเลยที่เฟนด์และคนของเขาจะรับมือได้
“เมื่อเป็นเช่นนี้ ผมคิดว่าชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่บนเกาะคงจะไม่เสี่ยงภัยเข้าไปเพื่อแสวงหาสมบัติในป่าลึกเช่นนี้ และงูเหลือมสองหัวเมื่อกี้ช่างน่ากลัวจริง ๆ! มันอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเชียว! โชคดีที่นายน้อยเฟนด์ออกหน้าต่อสู้กับมันและจบชีวิตมันลงได้ในหมัดเดียว หากคนที่เผชิญหน้ากับมันเป็นเรา ผมว่าเราคงไม่รอด!”
ผู้อาวุโสจากตระกูลคาเบลโลชื่นชมเฟนด์เป็นอย่างมาก เขาจ้องมองเฟนด์ด้วยสายตาทึ่ง ชื่นชม และตื่นเต้น
“เจ้าพวกนี้ ทรงพลังจริง ๆ! ที่นี่ไม่ใช่ป่าธรรมดาทั่วไปเสียหน่อย พวกเขาเข้ามาได้ลึกถึงขนาดนี้ แต่ดูสิ มีคนเสียชีวิตเพียงไม่กี่พันคนเท่านั้น! ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันจริง ๆ!”
หัวหน้าตระกูลของหนึ่งในตระกูลที่มีชื่อเสียงบนเกาะวายุมืด แห่งนี้วิเคราะห์ศพบนพื้นและพูดพร้อมกับขมวดคิ้วเข้าหากัน “ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังแข็งแกร่งมาก! เราแค่ตามหลังพวกเขาและได้พบกับสัตว์อสูรที่เหลืออยู่บ้างเป็นครั้งเป็นคราวเท่านั้น แต่ดูสิ เราสูญเสียกำลังพลไปเกือบสามร้อยคน! พวกเขานำหน้าเราและฆ่าสัตว์อสูรส่วนใหญ่แทนพวกเราไปแล้ว แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็สูญเสียคนไปเพียงไม่กี่พันคน!
"ใช่! ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีนักสู้ชั้นยอดที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงมากกว่าสามหรือสี่คน บางทีพวกเขาอาจมีเจ็ดหรือแปด หรืออาจมีมากกว่านั้น!”
เจ้าวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ดูเหมือนว่าพวกเขาจะประกอบไปด้วยสมาชิกจากตระกูลชั้นหนึ่งหลายตระกูล ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะมีนักสู้ที่ทรงพลังมากมายเช่นนี้ได้อย่างไร?”
"ผมเห็นด้วย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...