มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1565

เฟนด์พยักหน้าเขาพร้อมกับเอ่ยตอบ

“เอาล่ะ แม่จะไม่รบกวนลูกแล้วล่ะ และจะเตรียมชำระล้างร่างกายตัวเองและเป็นผู้ฝึกยุทธโดยเร็วที่สุด เมื่อคืนพ่อของลูกยังสอนความรู้ทักษะการบ่มเพาะให้แม่ด้วย”

โจแอนยิ้มน้อย ๆ และจากไป

เฟนด์ตามเยาวชนลงภูเขาไปอย่างรวดเร็ว

"สวัสดีค่ะ นักรบสูงสุด!"

ผู้หญิงวัยกลางคนสองคน แต่ละคนอุ้มเด็ก เมื่อพวกเขาเห็นเฟนด์ พวกเขาก็คุกเข่าลงทันที มีบอดี้การ์ดสองสามคนอยู่ข้างหลังพวกเธอ

“คุณ— คุณสองคนมาที่นี่ทำไมกันหรือ?”

หัวใจของเฟนด์เต้นรัวเมื่อเห็นทั้งสอง

เขาเคยเห็นสองคนนี้มาก่อน ตอนที่เขาแต่งงาน เป็นภรรยาสองคนของเฟอร์นันโด คนหนึ่งชื่อซาราย และอีกคนหนึ่งชื่อริเวอร์

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เฟนด์ไม่รู้จะแจ้งให้พวกเธอทราบถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเฟอร์นันโดได้อย่างไร กระทั่งเดือนที่แล้ว เขาถึงบอกให้ลาน่าแจ้งสถานการณ์ให้พวกเธอทราบในที่สุด

ตลอดเวลา เขาเต็มไปด้วยความเสียใจ และเขาก็ไม่รู้ว่าเขาจะชดเชยให้กับทั้งสองได้อย่างไร

กระทั่งในที่สุด ตอนนี้พวกเธอไม่ต้องการเงินแล้ว ถึงพวกเธอระดับการเพาะบ่มเพาะยังต่ำกว่า แต่พวกเธอเป็นผู้ฝึกยุทธระดับเจ็ดหรือแปดแล้ว เขาต้องการหาเวลาไปเยี่ยมพวกเธอและพามา เขาได้บอกลาน่าถึงเรื่องนี้ไว้แล้ว แต่เขาก็ไม่คิดว่าพวกเธอจะพาลูก ๆ ของพวกเธอมาหาช่วงนี้

“นักรบสูงสุด เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฟอร์นันโด กองกําลังที่โจมตีเขาเป็นกองกําลังต่างประเทศ เขาจึงเป็นส่วนหนึ่งที่เสียสละเพื่อประเทศและนําความรุ่งโรจน์มาสู่แผ่นดินของเรา เราพยายามหาทางมาที่นี่โดยเราขอให้ลาน่า เทพีแห่งสงครามช่วยบอกทาง เราอยากมาพบเฟอร์นันโด เราได้พาลูก ๆ ของเรามาด้วย!”

“แน่นอน แค่คิดว่าสถานที่แห่งนี้เป็นของคุณเอง และบอกผมมาว่าคุณต้องการอะไรบ้าง ผมจะให้ลาน่าส่งทรัพยากรยุทธมาให้คุณด้วยเพื่อช่วยคุณบ่มเพาะฝึกฝนตัวคุณเอง! ด้วยวิธีนี้ เมื่อเฟอร์นันโดตื่นขึ้น ระดับการบ่มเพาะของคุณจะเพิ่มขึ้น มันคงดีถ้าคุณสามารถทําให้เขาประหลาดใจได้ใช่ไหม?”

เฟนด์ยิ้มและพูดกับทั้งสองว่า “โอ้ เอาล่ะ และต่อไปอย่าเรียกผมว่า ‘นักรบสูงสุด’ ที่นี่ทุกคนเรียกผมว่านายน้อยเฟนด์ คุณควรเรียกผมว่าเฟนด์ หรือ นายน้อยเฟนด์ อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้”

“ขอบคุณค่ะ นายน้อยเฟนด์!”

ริเวอร์ยิ้ม จากนั้นเธอก็กล่าวเพิ่มเติมว่า “แต่เทพแห่งสงคราม ลาน่า และอีธาน ซึ่งเราติดต่อกันเป็นประจําอยู่แล้ว บอกเราเกี่ยวกับสถานการณ์ของสามีเราว่า ตอนนี้สุขภาพร่างกายของเขาแย่มาก จนเรากลัว...กลัวว่าเขาจะกลับมาไม่ได้!”

“ตราบใดที่เขายังไม่ตาย เราก็มีความหวัง!”

เฟนด์กำหมัดแน่น “แน่นอน ผมเหลือเวลาอีกเพียงหนึ่งปีเจ็ดเดือนเท่านั้น ไข่มุกน้ำแข็งคงอยู่ได้นานแค่นั้นก่อนที่จะละลาย อย่างน้อย ตอนนี้ผมรู้จักสมบัติบางอย่างที่ช่วยชีวิตเขาได้ ผมจะคิดอะไรบางอย่างเพื่อให้ได้สิ่งเหล่านั้นมาให้ได้ แม้ต้องแยกคนทั้งประเทศออกจากกันก็ตาม!”