ทันใดนั้น ชายหนุ่มคนหนึ่งจากตระกูลวู๊ดก็รีบเข้ามาและรายงานว่า “นายท่าน นายน้อยเฟนด์มีคนหลายคนกำลัง...รออยู่ข้างนอก พวกเขาต้องการจะเข้าพบพวกคุณ”
“ใครมาเยี่ยมตระกูลวู๊ดของเราในเวลานี้?” แนชขมวดคิ้วก่อนจะถามชายหนุ่มที่มารายงาน “พวกเขามากันแค่ไม่กี่คนเหรอ?”
“ใช่ พวกเขามากันแค่ห้าหรือหกคนเท่านั้นครับ แต่พวกเขากลับทำตัวลึกลับเหลือเกิน!” ตอบชายคนนั้นด้วยรอยยิ้มเคอะเขิน
เฟนด์ขมวดคิ้วขณะที่เขาถามต่อทันที “ลึกลับเหรอ? หมายความว่ายังไง?"
“พวกเขาสวมเสื้อคลุมที่ทำจากไม้ไผ่ และทุกคนก็สวมหมวกปิดบังตัวตน ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่อยากเปิดเผยตัวเองเท่าไหร่นัก” ชายคนนั้นอธิบาย
จากนั้นแนชก็โบกมือ “ไปพาพวกเขาเข้ามา”
เมื่อคนที่รายงานเดินออกไป ผู้อาวุโสลำดับแรกก็พูดทันทีว่า “ต้องเป็นคนจากตระกูลอื่นที่ต้องการสอบถามเกี่ยวกับลูกบอลหินแน่ พวกเขาต้องมาที่นี่เพื่อถามว่า นายน้อยเฟนด์ได้ข้อมูลอะไรจากมันบ้างหรือไม่”
“ผมไม่คิดอย่างนั้นหรอก ถ้าเป็นกรณีนั้น พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องปกปิดตัวเองขนาดนี้หรอก” เฟนด์ตอบอย่างยิ้มแย้ม
ดาร์ซี เฮมเพอร์ลี หัวหน้าตระกูลเฮมเพอร์ลีพยักหน้าให้แนช “พูดตามตรงนะ นายท่านวู๊ด เรามาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือ และเราหวังว่าตระกูลวู๊ดจะเต็มใจให้ความช่วยเหลือกับเราด้วย แน่นอนว่าหากคุณเต็มใจช่วยเหลือ เราจะตอบแทนน้ำใจของคุณด้วยหญ้าวิญญาณ”
“ขอความช่วยเหลือ?” แนชงุนงงเล็กน้อย ตระกูลเฮมเพอร์ลีเป็นตระกูลลึกลับชั้นสองและในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ พวกเชามีการพัฒนาได้อย่างดี พอล เฮมเพอร์ลี นายน้อยแห่งตระกูลเฮมเพอร์ลีถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยาก ตระกูลเฮมเพอร์ลีมักอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัวเสมอมา และไม่เคยรุกรานตระกูลอื่นใด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีศัตรูมากนัก
จึงไม่มีใครรู้ว่าเหตุใดพวกเขาจึงมาที่ตระกูลวู๊ดเพื่อขอความช่วยเหลือเช่นนี้
ดาร์ซีเงียบไปสองสามวินาทีก่อนที่จะเริ่มเอ่ยปาก “พูดตามตรง เราไปที่เขาเหมันต์กระจ่างเพราะอยากเสี่ยงโชค แต่ลูกชายของผมดันโชคดี เพราะเขาได้ลูกบอลหินมาไว้ในครอบครอง ตอนนี้มีเพียงไม่กี่คนในตระกูลของผมเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ เพราะพอลเพิ่งบอกเราเมื่อวานนี้เอง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...