เฟนด์ถากถางข้อเสนอของเควนติน “ก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น พวกคุณตั้งกฎและตกลงกันว่าหลังจากการแข่งขันจบลงจะจะไม่มีการแก้แค้นหรือบาดหมางเป็นการส่วนตัว กฎการแข่งขันถูกตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการถือเป็นคำขาด แต่พวกคุณก็ยังกลับคำ แล้วอะไรทำให้คุณคิดว่าผมจะเชื่อพวกคุณ”
“เควนติน ฮันท์ คุณประเมินตระกูลวู๊ดของเราต่ำไป! คุณคิดว่าเราจะกลัวพวกคุณเพียงเพราะพวกคุณมีคนมากกว่าเราหรือ? ผมจะบอกคุณให้ ว่าเมื่อสงครามเริ่มต้นขึ้นเมื่อไหร่คุณจะต้องเสียใจที่วันที่คุณมาเหยียบที่ดินตระกูลวู๊ดของเรา!”
แนชก็จ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา “คุณก็รู้ว่าลูกชายของผมแข็งแกร่งที่สุดในตระกูลวู๊ด เพราะงั้นคุณจึงอยากหลอกให้เขาเชือดคอตัวเอง คิดว่าเราโง่ขนาดนั้นจริงหรือ?”
“นายท่านฮันท์ คุณไม่กลัวที่จะถูกคนทั้งโลกหัวเราะเยาะในสิ่งที่ทำวันนี้เหรอ? ผมเดาว่าว่าคุณคงยังไม่รู้ว่าตระกูลไหนได้รับลูกบอลหินจากเขาเหมันต์กระจ่างไปใช่รึเปล่า? และคุณก็กลัวว่าตระกูลวู๊ดจะค้นพบบางสิ่งจากลูกบอลหินและทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุด เพราะหากเป็นเช่นนั้น มันจะส่งผลกระทบต่ออันดับของตระกูลฮันท์ในบรรดาตระกูลลึกลับทั้งแปด เพราะอย่างนั้นคุณจึงใช้การแก้แค้นเป็นข้ออ้างในการแย่งชิงบอลหินจากเราสินะ?”
เควินทนฟังอีกฝ่ายพล่ามไม่ได้อีกต่อไป เขามองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ
“คุณคือผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งตระกูลคาเบลโลไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงอยู่ที่นี่ได้?"
เควนตินเหล่ไปที่เควินและพูดต่อ “คุณเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่ยอดเยี่ยม โลกคงแย่แน่หากต้องสูญเสียนักเล่นแร่แปรธาตุเช่นคุณไป ดังนั้น ผมขอแนะนำให้คุณออกจากที่นี่ไปในทันทีและช่วยรักษาชีวิตในรอดต่อไปด้วย ถ้าคุณตายในการต่อสู้ เราคงช่วยอะไรไม่ได้!”
“ผู้อาวุโสเควิน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ ผมว่าคุณควรออกไปได้แล้ว!”
หลังจากครุ่นคิดอยู่สองสามวินาที แนชก็พูดกับเควิน
“นายท่านคาเบลโลเคยกล่าวไว้ว่า คาเบลโลและวู๊ดไม่ใช่ศัตรูกันอีกต่อไป เราเป็นตระกูลเดียวกัน ดังนั้น วันนี้ผมจะอยู่ที่นี่ ไม่ไปไหน และผมเชื่อว่าถ้าวันนี้นายท่านคาเบลโลอยู่ที่นี่ เขาก็จะอยู่ช่วยตระกูลวู๊ดเหมือนกัน!”
เควินตอบอย่างมุ่งมั่นหลังจากได้คิดเรื่องนี้แล้ว
ฟีโอน่าเดินไปมาอย่างตื่นตระหนก
“หยุดเดินไปเดินมาเสียที แม่ทำให้ผมกังวลยิ่งกว่าเดิมอีก ทำไมเราไม่รีบออกไปสู้กับพวกมันล่ะ?”
เบ็นกำหมัดแน่น และดวงตาของเขาฉายแววแห่งความมุ่งมั่น
"ไม่! เราออกไปที่นั่นไม่ได้ หากเราทำเช่นนั้น ก็ไม่ต่างจากการพาตัวเองไปตาย! นักสู้คนอื่นที่มีความสามารถในการต่อสู้ต่ำต่างก็ซ่อนตัวอยู่ในห้องทั้งนั้นเฟนด์และคนอื่น ๆ จะไม่ยอมให้พวกนั้นเข้ามาใกล้เราหรอก! พวกเขาจะสกัดกั้นพวกนั้นไว้ที่ประตูไม่ให้พวกนั้นเข้ามาได้ และถ้าเราออกไป เราจะเป็นได้แค่ภาระและตัวถ่วงของพวกเขา!”
โจแอนปรามเบ็น และคนอื่น ๆ ทันที “เซเลน่าอยู่ข้างนอกกับคนอื่น ๆ และความสามารถในการต่อสู้ของเธอก็ไม่ได้อ่อนแอ ดังนั้นไม่ต้องห่วงเธอหรอก เฟนด์กับคนอื่น ๆ จะดูแลเธออย่างแน่นอน สิ่งเดียวที่เราทำได้ก็คือรออยู่ที่นี่และอธิษฐานเผื่อพวกเขา!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...