มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1618

“ป่าไอเมฆา?” หลายคนงุนงงเมื่อได้ยินคำนี้ ป่าไอเมฆาเป็นสถานที่ที่พิเศษอย่างยิ่ง และแม้ว่ามันจะไม่ได้มีอันตรายมาก แต่หลังจากเข้าไปในป่านั้นหลายคนก็ไม่ได้กลับออกมา ยิ่งเดินเข้าไปในป่าลึกเท่าไหร่ก็ยิ่งยากที่จะกลับออกมา

ที่สำคัญกว่านั้น เมื่อเข้าถึงส่วนที่ลึกของป่าไอเมฆาแล้วก็จะไม่สามารถบินได้ เนื่องจากแรงโน้มถ่วงของที่นั่นแตกต่างจากโลกภายนอกราวฟ้ากับเหว

ขณะที่สีหน้าของเขาดูงุนงงและมืดมน เขาหันไปหาเฟนด์และสารภาพว่า “แลนซ์และคนอื่น ๆ ไปที่ป่าไอเมฆา”

เขายังคงมีความรู้สึกที่ซับซ้อนต่อแลนซ์ การกระทำของลิลลี่ทำให้เขาอับอาย และเขาก็ลงโทษลิลลี่ไปแล้วด้วย

แต่ไม่คาดคิด ลิลลี่จะไม่สำนึกผิด แถมยังร่วมมือกับตระกูลลาโกริโอมาแว้งกัดตระกูลวู๊ดอีก นั่นคือเหตุผลที่ตระกูลลาโกริโอต้องหายไป

ทว่าแลนซ์ไม่ได้รับรู้ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และเขาก็ไม่ได้รู้เรื่องราวทั้งหมด ดังนั้นแนชจึงไม่รู้สึกเกลียดแลนซ์

แน่นอน แลนซ์และคนอื่น ๆ จากตระกูลทั้งหลายได้หายตัวไป หลังจากที่พวกเขาไปที่ป่าไอเมฆา มีความเป็นไปได้สูงว่าพวกเขาคงจะตายอยู่ข้างในป่านั้นนานแล้ว

เมื่อคิดบางอย่างขึ้นมาได้ พอลพูดกับเฟนด์และคนอื่น ๆ ว่า “เรามาดูหน้าถัดไปกันดีไหม ในตำราเล่มนี้มีเหลืออีกสองสามหน้าไม่ใช่เหรอ? มีอะไรเขียนไว้อีกไหม?”

เฟนด์ยังคงพลิกตำราโบราณหน้าต่อไป เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดอีกครั้ง “มันบอกไว้ว่าที่นี่มีอัจฉริยะปรากฏตัวขึ้นและเขาคนนั้นก็มีทักษะยุทธที่ได้รับการฝึกฝนมาจากพ่อของเขา เขาได้นำพาให้ผู้คนมากมายทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุด และยังมีผู้คนมากมายที่ทะลวงเข้าสู่ระดับทะลวงวิญญาณได้ ยิ่งไปกว่านั้นเขาได้รวบรวมลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูกตามเบาะแสที่พ่อของเขาทิ้งไว้ให้ และพบกับหนทางเข้าสู่พื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ตามลำแสงที่ลูกบอลหินปล่อยออกมา…”

ออเรียลมีความสุขกับสิ่งที่เธอได้ยิน “นั่นมันเยี่ยมไปเลย ดูเหมือนว่าปรมาจารย์ในอดีตจะถูกบังคับให้จากที่นี่ไปและมุ่งหน้าไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์พร้อมกันโดยไม่ทราบสาเหตุ พื้นที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ต้องเป็นที่ที่ปรมาจารย์เหล่านั้นมุ่งหน้าไป และแน่นอนว่ามันคงยอดเยี่ยมกว่าที่นี่มาก ฉันหมายความว่านั่นคงเป็นเหตุผลที่ทำให้พวกเขาอยากไปที่นั่นอีก”