มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1637

"ใช่! เราไม่รู้ว่าป่านี้ใหญ่แค่ไหน ถ้าชายร่างกำยำกลับไปแจ้งข่าวว่ามีคนจากดัสเซียบุกเข้ามากันมาก ฉันเกรงว่าทุกคนที่เข้ามาในพื้นที่นี้ รวมถึงตระกูลวู๊ดของคุณจะถูกฆ่ากันหมด!”

เมโลดี้มีสีหน้าเป็นกังวล เธอคิดและพูดต่อ “ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณไม่ลองฆ่าชายร่างกำยำคนนั้นดูล่ะ? ถ้าที่นี่กลายเป็นสถานที่รกร้างเราก็จะปลอดภัย แถมคนของพวกเขาก็ไม่ค่อยให้ความสนใจกับที่นี้เท่าไหร่ มาดูกันว่าเราจะพยายามทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดก่อนใครได้ไหม?!”

ปัง ปัง ปัง!

ทันใดนั้นเอง เสียงต่อสู้ของผู้คนดังมาจากด้านล่างของภูเขา

“เอาล่ะ ขอผมดูก่อนว่ามีวิธีที่ผมจะสามารถลอบโจมตีอีกฝ่ายเหมือนเมื่อกี้ได้ไหม หากทำได้ เราก็มีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จมาก!” เฟนด์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และในที่สุดเขาก็ตัดสินใจได้

พวกเขาต้องเดือดร้อนแน่ หากชายร่างกำยำรู้เข้าว่ามีคนเข้ามาที่นี่มากมายและคงจะแจ้งให้หัวหน้าทราบถึงเรื่องนี้แน่นอน

“อย่าห่วงไปเลย ผมรู้ว่านี่เป็นความเสี่ยงครั้งสำคัญ แต่ผมก็ต้องลองดู ผมเองก็กำลังทำสิ่งนี้เพื่อสมาชิกในตระกูลวู๊ดด้วย อย่างไรเสีย ภรรยาของผม พ่อ พ่อบ้านไททัส และคนอื่น ๆ เองก็ตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน” เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นและอุ้มเมโลดี้ขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในถ้ำที่ซ่อนตัวอยู่ตรงหน้าพวกเขา

ครู่ต่อมาเฟนด์ก็บินตรงไปตามเสียงของการต่อสู้