มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1732

แน่นอนว่าการบ่มเพาะโอสถชั้นกลางระดับสามนั้นยากกว่ามากเมื่อเทียบกับยาเม็ดชั้นต้นระดับสาม

ครั้งที่แล้วเฟนด์พยายามอยู่หลายครั้ง ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับรสชาติของความล้มเหลว

ขณะที่เขาบ่มเพาะโอสถมาตลอดทั้งคืน ระดับความสำเร็จของเขาก็ดีขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อวาน เขาเกือบทำสำเร็จในความพยายามครั้งแรกและล้มเหลวเมื่อเขากลั่นเม็ดยาเท่านั้น เฟนด์ไม่ใช่คนเดียวที่ผิดหวัง ทุกคนเองก็รู้สึกสงสารเขาเช่นกัน

เพราะส่วนผสมที่เสียไปทุกครั้งในทุกครั้งที่ล้มเหลวก็มากพอที่จะทำให้ทุกคนสลดใจ

"ไม่เป็นไร! เราเห็นการพัฒนาการบางอย่างแล้ว ดังนั้นอย่าหักโหมมากเกินไป คุณอยู่ในขั้นตอนการฝึก แต่คุณก็พัฒนาขึ้นอย่างมาก!” เซเลน่าซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ รู้สึกใจเต้นแรงเมื่อเห็นหน้าผากของเฟนด์กอปรไปด้วยเหงื่อชุ่ม จากนั้นเธอก็พยายามให้ความมั่นใจกับเฟนด์

“อย่ากังวลเลย ผมทำได้แน่ ทักษะยุทธของผมก็ดีขึ้น และความแข็งแกร่งทางจิตใจของผมก็พุ่งสูงขึ้นด้วย! ความเร็วของยาเม็ดระดับสามไม่ได้ส่งผลอะไรต่อระดับพลังยุทธในปัจจุบันของผมเลย เพราะมันไม่ได้ช่วยอะไรนอกจากผลักดันพลังยุทธของผมอย่างช้า ๆ ตรงกันข้าม ถ้าผมสามารถฝึกบ่มเพาะโอสถชั้นกลางระดับสามได้ ผมจะได้สัมผัสกับผลลัพธ์ที่ดีกว่านี้มาก!” จากนั้นเฟนด์ก็จ้องมองที่ เซเลน่า ซึ่งยืนอยู่ด้านข้าง เขารู้ว่าหากเขายังคงบ่มเพาะโอสถขั้นต้นระดับสามต่อไป ระดับพลังยุทธของเขาจะยกระดับขึ้นอีกระดับหนึ่งเท่านั้น เมื่อเขาอยู่ในระดับเทพสูงสุดระดับสี่แล้ว

แม้ว่านั่นจะเพียงพอแล้วที่จะทำให้คนอื่นอิจฉา แต่เขาก็ยังไม่พอใจ

เขาเข้าใจดีว่าในอนาคตอาจมีภัยคุกคามเกิดขึ้น แม้ว่าเขาจะบรรลุขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุด แต่การพบกับผู้ที่อยู่ในระดับเทพสูงสุดระดับเจ็ดจะไม่ทำให้เขาท้อแท้

ต้องบอกเลยว่าพรสวรรค์ของเฟนด์ในการบ่มเพาะโอสถจะทำให้ เควิน คาเบลโล ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตระกูลคาเบลโลชื่นชมเขาอย่างมาก แม้ว่าเขาจะล้มเหลวในทุกครั้งที่ฝึกบ่มเพาะโอสถ แต่พวกเขาก็สังเกตเห็นว่าเขาเริ่มพัฒนาขึ้นในทุกครั้งที่พยายามจะฝึกฝนโอสถ ไม่ว่าจะเรื่องการควบคุมไฟ หรือแม้กระทั่งขั้นตอนการกลั่นโอสถให้บริสุทธิ์

“ใกล้แล้ว! เกือบทำได้แล้ว!” โอสถเม็ดที่สองก็ล้มเหลวเช่นกัน แต่แววตาของเฟนด์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ผมจะทำสำเร็จได้อย่างแน่นอน ถ้าครั้งหน้าผมตั้งใจมากกว่านี้!”

"จริงหรือ? ฮ่า ๆ…! ใช้ได้นี่! เรากังวลแทนคุณตอนที่เราเฝ้าดูคุณ แต่ฉันคิดว่ามันน่าจะได้ผล และคุณจะทำสำเร็จอย่างแน่นอน!” ริมฝีปากของแดเนียลลาโค้งเป็นรอยยิ้มขณะที่เธอนั่งห่างอยู่ออกไป เธอเฝ้าดูเฟนด์อยู่ตลอดและคอยสังเกตในขณะที่เขาบ่มเพาะโอสถ มันทำให้เธอมีความสุขมากราวกับเธอเป็นคนบ่มเพาะเองเสียอย่างนั้น

“ยอดเยี่ยม! ใครจะคิดว่าลูกจะทำได้ในเวลาอันสั้น!”