มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1743

อีกอย่าง อาเธอร์ยังเป็นหลานชายของผู้อาวุโสแห่งป้อมปราการวิตต์มอร์ ในขณะที่เฮนดริกเป็นบุตรชายของผู้อาวุโสอีกคนจากอีกป้อมปราการ ถ้าสองคนนี้ตาย พวกเขากลัวว่าผู้นำของกองทัพทั้งเก้าจะไม่พอใจ

ถึงแม้ว่าเผ่ากระหายเลือดของพวกเขาจะแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งมากนักเมื่อเทียบกับกองทัพทั้งเก้า

ดังนั้นคงจะดีกว่ามากหากพวกเขาจะไม่ก่อให้เกิดสถานการณ์ที่รุนแรงโดยตรง

“ได้ยินไหม นายน้อยอาเธอร์ เขาสาบานเลยด้วยซ้ำ!” สกายรู้สึกยินดีเมื่อได้ยินสิ่งนี้ อย่างน้อยเธอก็มีโอกาสรอด สำหรับเฮเลน่า เธอไม่พอใจเฮเลน่ามานานแล้ว เธอตายไปได้ก็ดี

“นายน้อยอาเธอร์ พวกคุณควรไปซะ!” เฮเลน่ายิ้มอย่างขมขื่น เธอตระหนักได้ว่าชายในชุดขาวคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาและต้องมีอำนาจมากเป็นพิเศษ มิฉะนั้น อาเธอร์ เฮนดริก และคนอื่น ๆ จะไม่มีสีหน้ามืดมนเช่นนี้

แม้ว่าคนจากจากเผ่ากระหายเลือดจะมีกันแค่ประมาณ 20 คน แต่สมาชิกเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นยอดฝีมือจากเผ่ากระหายเลือดด้วยกันทั้งนั้น

"เข้าใจแล้ว!" หลังจากเงียบไปพักหนึ่ง อาเธอร์ได้แต่พยักหน้ารับอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดกับเฮเลน่าว่า "พวกคุณมีกันจำนวนมากและผมหวังว่าพวกคุณจะหนีไปได้!"

แม้ว่าอาเธอร์จะรู้สึกว่ามันน่าขันที่เขาพูดคำเหล่านั้นออกไป แต่มีเพียงเฮเลน่าและผู้อาวุโสลำดับที่สองของตระกูลคาเบลโลเท่านั้นที่อยู่ในขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุด คนอื่น ๆ ยังอยู่ในระดับเทพแท้จริงหรือระดับกึ่งเทพเท่านั้น หากไม่มีความช่วยเหลือจากคนของกองทัพทั้งเก้า การที่คนเหล่านี้ที่จะหลบหนีไปได้นั้นก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

เฮเลน่ายิ้มอย่างขมขื่นหลังจากได้ยินสิ่งนี้ “ฮ่าฮ่า… คุณต้องการข้อมูลมากขนาดนั้นเลยเหรอ? น่าเสียดาย ฉันเฮเลน่า คาเบลโลยอมตายดีกว่าทำตัวปากโป้ง ถ้าคุณอย่าฏ่าฉันนักก็ฆ่าฉันได้ยสิ มาเลย!"

หลังจากที่เธอพูดจบ เฮเลน่าก็กำหมัดแน่น พลังฉีพุ่งทะยานขึ้นมาเหนือพวกเขา

“พี่ ถ้าเราจากไป เกรงว่าคุณเฮเลน่าจะต้องตายใช่ไหม? เป็นไปได้ไหมที่พวกเขาจะพอหนีไปได้บ้าง” ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป เอลล่าก็ขมวดคิ้วและพูดด้วยอารมณ์หดหู่ “เฮ้อ… ก่อนหน้านี้เราเคยบอกว่าเราจะปกป้องพวกเขาและช่วยพวกเขาตามหาญาติพี่น้อง ไม่คิดมาก่อนว่าเราจะกลายฝ่ายที่หนีมา!”