มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1747

ดวงตาของลูเชี่ยนเป็นประกายเมื่อได้เห็นอย่างนั้น "ไม่เลว! จากรูปลักษณ์ของมัน ดาบของคุณเป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับสูงสุดสินะ? จุ๊ จุ๊ จุ๊...ในไม่ช้าดาบนี้จะตกเป็นของฉัน เมื่อถึงตอนนั้น แกจะช่วยให้ฉันยิ่งแข็งแกร่งขึ้นอีกมาก!”

เมื่อพูดไปแล้ว ลูเชี่ยนก็ถ่ายพลังฉีของเขาไปยังดาบในมือเช่นเดียวกัน ก่อนจะพุ่งออกไปที่เฟนด์

“หมาป่าโหยหวน!”

ทันทีที่ฟาดดาบ หมาป่ายักษ์ที่ก่อตัวขึ้นจากพลังฉีที่ควบแน่นก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา หลังจากที่หมาป่ายักษ์ปรากฏตัว มันก็เปล่งออร่าที่ดุดันและชั่วร้ายออกมา มันส่งเสียงร้องโหยหวนจนทำให้สั่นไปถึงกระดูก จากนั้นก็พุ่งตรงเข้าหาเฟนด์ในทันที

“ดาบอัคนี!”

เมื่อเผชิญกับการโจมตีที่ดุร้ายเฟนด์ก็ไม่กล้าลดการป้องกันลงและใช้ทักษะดาบอัคนีของเขาทันที การโจมตีที่เหมือนลูกไฟของเขาพุ่งออกไปพร้อมกับหางยาวที่ลากตามหลังไปราวกับดาวตก

“คนที่อยู่ในขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุดจะทำการโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ได้อย่างไร?”

ลูเชี่ยนตกใจเมื่อได้เห็นการโจมตีของเฟนด์เพราะแรงสั่นสะเทือนจากการโจมตีของเฟนด์เทียบได้กับแรงสั่นสะเทือนของเขาเอง

ตู้ม!

เสียงระเบิดสนั่นออกมา ในชั่วพริบตาเดียว การโจมตีของเฟนด์ก็สามารถลบล้างการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้อย่างหมดจด สร้างความประหลาดใจให้กับผู้ที่เฝ้าดูอยู่เป็นอย่างมาก

"ไม่มีทาง! เขาสกัดกั้นการโจมตีได้!”

“พวกเธอฝึกยังไงบ้าง? พวกเขาไปถึงขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุดได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้น ความแข็งแกร่งของเฟนด์ยังพุ่งขึ้นสู่ขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุดอีก มันเร็วเกินไปแล้ว!” เฮเลน่ารีบถามดาเนียลล่าทันทีหลังจากที่เธอรู้ตัว

“ฮิฮิ ลองเดาสิ!”

ดาเนียลล่าพยายามทำตัวลึกลับและฉีกยิ้มหวานบนใบหน้าของเธอ

“บอกมาเร็วเข้า! เดาให้ตายก็เดาไม่ถูกหรอก!” เฮเลน่าอดไม่ได้ที่จะกลอกตาไปที่ดาเนียลล่า

“เฟนก์เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นกลางระดับสามแล้ว!” ดาเนียลล่าพูดพร้อมกับยิ้มกว้างออกมา