มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1775

ปัง!

อนิจจา แม้ออเรียลจะใช้พลังฉี แต่เธอสู้กับชายคนนี้ไม่ได้เลย กำปั้นของเขาส่งเธอลอยออกไป

“เจ้าตำหนัก!” เมโลดี้หน้าซีดด้วยความตกใจ เธอบินไปอย่างรวดเร็วและแทบจะตามออเรียลที่กำลังบินถลาไปไม่ทัน

“ทำไม… ทำไมเธอถึงไม่หนี” ออเรียลโกรธนิด ๆ ที่เมโลดี้ไม่ได้ใช้โอกาสนี้หนีไป มันมีช่องโหว่มากพอที่พวกเขาจะสามารถหนีออกไปได้ เป็นโอกาสที่หามาได้ยากยิ่ง แต่เมโลดี้กลับทำให้มันเสียเปล่า

อั่ก!

เธอกระอักเลือดออกมาเมื่อพูดจบ

“ฮ่าฮ่า… เธอคิดว่าเธอจะหลบหนีได้ทั้งที่ฉันเห็นเธออยู่อย่างนี้น่ะเหรอ? อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ แต่เธอจะไม่มีโอกาสหนีไปจากฉัน โดยอาศัยแค่ความเร็วในการบินของเธอเพียงอย่างเดียวได้หรอกน่า!” ชายวัยกลางคนหัวเราะและค่อย ๆ บินมา

ชายคนหนึ่งพุ่งออกไปและฆ่าเหล่าสมาชิกของเผ่ากระหายเลือดที่อยู่ด้านนอกด้วยหมัดที่ต่อเนื่องกันหลายครั้งก่อนที่จะหยุดลงตรงหน้าเมโลดี้และคนอื่น ๆ

ออเรียลยิ้มอย่างขัดเขินเมื่อได้ยินสิ่งนี้ แต่เธอต้องยอมรับว่าเฟนด์พูดความจริง พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะต้องรีบออกมาหากไม่มั่นใจ พวกเธอไม่ใช่สมาชิกของตระกูลวู๊ด ยิ่งไปกว่านั้น ผู้คนที่อยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ก็เป็นสมาชิกของตำหนักเทพยดาและมีสมาชิกของตระกูลวู๊ดจำนวนน้อยเท่านั้น

“เจ้าตำหนัก ดูสิ!” เมโลดี้ชี้ออกไปด้วยท่าทางตกใจสุดขีด “เจ้าตำหนัก ดูพวกเขาสิ! ดูเหมือนว่าพวกเขาจะอยู่ในขั้นที่สามระดับเทพสูงสุดด้วย! ต้องใช้แน่ พวกเขาอยู่ในขั้นที่สามระดับเทพสูงสุดแล้ว!”

“วิเศษมาก! ในที่สุดเราก็รอดแล้ว!” ออเรียลมีน้ำตาหยดลงบนใบหน้าขณะที่เพ่งมองไปเบื้องหน้า พวกเขาห้าคนอยู่ในขั้นที่สามระดับเทพสูงสุด เฟนด์ที่มาด้วยกันก็มีพลังยุทธที่สูงเช่นกัน