มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1799

คำพูดของเฟนด์ทำให้ไซม่อนโกรธจนแทบจะกระอักเลือด

“หมัดมังกรคู่!”

เฟนด์กลั้นหายใจเบา ๆ ก่อนที่หมัดพลังฉีขนาดใหญ่สองข้างจะพุ่งตัวออกไปพวกมันกลายเป็นหัวมังกรที่โปร่งแสงและปล่อยเสียงคำรามที่น่าสะพรึงกลัวออกมา จากนั้นก็พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับออร่าที่น่าสะพรึงกลัวของมังกร

“อย่างกับฉันจะยอม!”

ใบหน้าของไซม่อนซีดราวกับรู้สึกถึงความตายเป็นครั้งแรก เขากัดฟันแน่นหลังจากที่เห็นการโจมตีที่น่ากลัวของเฟนด์ เขาใช้ทักษะยุทธที่เขาภาคภูมิใจที่สุด

ปัง!

เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังขึ้น ทักษะยุทธที่ไซม่อนภาคภูมิใจที่สุดนั้นอ่อนปวกเปียกเหลือทน ในตอนที่มันปะทะเข้ากับการโจมตีของเฟนด์มันก็ถูกระงับอย่างรวดเร็วและแหลกละเอียดกลายเป็นผุยผง

"ไม่!"

ขณะที่ไซม่อนซึ่งอยู่ในขั้นที่เจ็ดในระดับเทพสูงสุดร้องออกมาด้วยความสิ้นหวัง หน้าอกของเขาก็ปรากฏรูขนาดใหญ่ที่ทะลุร่างออกไป จากนั้นเขาก็ลอยถอยหลังและร่อนลงบนพื้นตายนิ่งสนิท

“สหายผู้นี้มีทักษะยุทธที่น่าทึ่งมาก!”

เฟนด์เหาะไปด้านข้างของเขาและหยิบแหวนยุทธของเขาขึ้นมา จากนั้นเขาก็บอกอเล็กซานเดอร์และคนอื่น ๆ ว่า “ไปกันเถอะ ถึงเราจะไม่ได้สู้กันนานนัก แต่เสียงก็ดังเกินไป มันจะดึงดูดนักสู้คนอื่น ๆ จากเผ่ากระหายเลือดให้มาที่นี่อย่างแน่นอน!”

หลังจากที่ผู้อาวุโสลำดับที่สี่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ตรงไปยังทิศทางที่มีเสียงของการต่อสู้ในจุดอื่น

เพราะว่ายังมีเสียงต่อสู้เกิดขึ้นมากมายหลายจุด และผืนป่าก็กว้างใหญ่ เป็นที่ชัดเจนว่า การจะติดตามเฟนด์และพรรคพวกนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

“ผู้อาวุโสลำดับที่สี่ มาที่นี่ทำไม?”

ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ และหัวหน้าเผ่าของเผ่ากระหายเลือดถามเขาทันทีเมื่อพวกเขาเห็นผู้อาวุโสลำดับที่สี่มาถึงในตอนกลางคืน

ผู้อาวุโสลำดับที่สี่มองผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง เขาลังเลอยู่สองสามวินาทีก่อนที่จะพูดจาอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ว่า “ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง ผมมีเรื่องจะบอกคุณ แต่ผมขอให้คุณทำใจดี ๆ ไว้ก่อนนะ!”