มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1829

หากเผ่ากระหายเลือดไม่สูญเสียศิษย์จากการตามล่าผู้คนที่มาจากดินแดนรกร้างไปบ้างแล้ว การที่เผ่ากระหายเลือดที่จะกำจัดพวกเขาออกไปนั้นคงจะง่ายได้ยิ่งกว่านี้

ขณะที่ออสตินไม่สามารถทนรับการโจมตีไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว เขาจึงบินออกไปให้ห่างกว่าเก่า ก่อนจะตะโกนใส่เอ็ดเวิร์ดแห่งเผ่ากระหายเลือดว่า “คุณบ้าไปแล้วหรอ เอ็ดเวิร์ด? หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเราทั้งคู่จะต้องพบกับความทุกข์ทรมานแสนสาหัส ผมจะบอกคุณไว้ให้เลยนะ คุณไม่เห็นกลุ่มคนทั้งนั้นเลยหรอ พวกเขามาที่นี่เพื่อเล่นงานพวกคุณไม่ผิดแน่ หากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไปเพราะควรจะต้องพบกับความพ่ายแพ้!”

“ฮ่าฮ่า! จริงอยู่คนพวกนั้นมีจำนวนมากกว่า แต่พวกเขาไม่มีพลังต่อสู้สูงนัก!” เอ็ดเวิร์ดตอบกลับในทันทีพร้อมเสียงหัวเราะ “ถ้าผมนับเวลาไม่ผิด คนจากเผ่าดาบราชันย์ก็มาถึงเร็ว ๆ นี้เช่นกัน!”

เอ็ดเวิร์ดยังคงโจมตีออสตินต่อไป

ออสตินรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขามักขอความช่วยเหลือจากกองกำลังอื่น ๆ แต่ไม่เคยคาดคิดเลยว่าฝ่ายตรงข้ามจะทำแบบเดียวกัน เมื่อเป็นเช่นนี้ คงยากที่จะบอกได้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ

ในที่สุดเฟนด์และคนอื่น ๆ ก็บินเข้าไปใกล้ แต่พวกเขาหยุดที่ไหนสักแห่งใกล้กับที่เกิดการต่อสู้

“เฟนด์? พี่ นี่เฟนด์ เฟนด์ที่ฉันเคยเล่าให้ฟัง!” เอลล่ามีความสุขมากที่ได้เห็นเฟนด์อยู่ท่ามกลางผู้คน

“ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงใคร พวกเขามีคนมากมายอยู่ด้วย ให้พวกเขาเข้าร่วมการต่อสู้และช่วยเป็นกำลังให้เราสิ!” เฮนดริกไม่เคยพบกับเฟนด์ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่รู้ว่าคนไหนคือเฟนด์

ถึงกระนั้น เขาก็เหลือบมองผู้มาใหม่และได้เห็นว่าเฮเลน่าอยู่ท่ามกลางพวกเขา แค่เห็นเธอก็ทำให้ใจของเขามีความสุขแล้ว

เขาบินตรงไปหาอาเธอร์อย่างรวดเร็วและประกาศออกไปว่า “มีข่าวดีเกิดขึ้นแล้วนายน้อยอาเธอร์ คุณหนูเฮเลน่ายังมีชีวิตอยู่! พระเจ้า ข้างเธอยังมีสาวงามยืนอยู่อีกหลายคนด้วย และพวกเธอก็สวยอย่างเหลือเชื่อ!”

จากนั้นเฟนด์ก็บินไปข้างหน้าเล็กน้อยและพูดอย่างยิ้มแย้มว่า “ฮ่าฮ่า… ถึงตอนนี้พวกคุณก็รู้แล้วสินะว่าความน่าหวาดหวั่นเป็นยังไง? พวกคุณต้องรู้แน่ว่าพวกเราถูกเผ่ากระหายเลือดไล่ล่า ใช่ไหม? เป็นเช่นนั้นแน่ อาเธอร์ เฮนดริก และคนอื่น ๆ รีบมาแจ้งเรื่องนี้ให้พวกคุณทราบแล้วไม่ใช่หรือ? ทำไมพวกคุณถึงไม่ทำอะไรเลย? ในเมื่อพวกคุณวางเฉยแล้วเราจะรีบร้อนไปทำไม เราสูญเสียผู้คนไปมากมาย ดังนั้นเราจะขอดูหน่อยว่าพวกคุณจะอดทนได้สักกี่น้ำ?”

ชายชราจากกองทัพทั้งเก้าโกรธจนแทบกระอักเลือด “อย่าให้มันมากนักนะ พ่อหนุ่ม!” เขาตะโกนใส่เฟนด์ “ถ้าพวกคุณช่วยเรา เราจะช่วยพูดกับกองกำลังปฏิภาคีแทนคุณ ทุกคนจะช่วยปกป้องและพาพวกคุณเข้าร่วมไปกับพวกเราได้ แต่หากพวกคุณไม่คิดที่จะช่วยแล้วล่ะก็… ฮ่าฮ่า… หลังจากนี้พวกคุณอาจจะต้องดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดกันเอาเอง!”

ชายชราอีกคนกล่าวเสริม “ฉันจะบอกคุณให้นะพ่อหนุ่ม หากพวกเราพ่ายแพ้ คนของพวกคุณก็จะต้องถูกจัดการด้วยเหมือนกัน!”

หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนที่จะกลืนความทะนงตนและพูดกับเฟนด์ว่า "พ่อหนุ่ม เราผิดไปแล้ว แต่คุณก็น่าจะเห็นแล้วนี่ว่าเราทำเช่นนั้นเพราะเราเทียบกับเผ่ากระหายเลือดไม่ได้เลยสักนิด ในนามของกองทัพทั้งเก้าผมต้องขอโทษทุกคนจริง ๆ และหวังว่าพวกคุณจะเต็มใจช่วยเรา!”