มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1854

“คุณไม่พูดจาแทงใจดำเราเกินไปหน่อยเหรอเฟนด์?”

เอลล่าจ้องไปที่เขา แต่เธอรีบพูดเสริมในขณะที่ยิ้มว่า “ก็อย่างที่บอก ฉันดีใจจริง ๆ ที่คุณยังมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ว่าเราไม่พยายามจะช่วย เราได้แจ้งหัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งและคนอื่น ๆ เรื่องนี้แล้ว แต่เรารู้ว่ากองทัพทั้งเก้าต่อกรกับเผ่ากระหายเลือดไม่ได้ นั่นเป็นสาเหตุที่หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งไม่กล้าทำอะไร!”

เอลล่ายกมือขึ้นและสาบาน “ฉันเอลล่า ลาวีนขอสาบานต่อพระเจ้าเลยว่าหัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งไม่ได้คิดที่จะเมินเฉยต่อพวกคุณทุกคน พวกเขาแค่ต้องการรอให้ตำหนักคลื่นเมฆามาถึงก่อนที่จะลงมือ แล้วคุณก็ได้เห็นด้วยตาตัวเองแล้วนี่ หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่งของเราเทียบอะไรกับเอ็ดเวิร์ด เกรย์คนนั้นไม่ได้เลยสักนิด!”

"ก็ได้ เรื่องมันผ่านไปแล้ว ผมไม่ได้คิดที่จะว่าคุณหรอก!”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น แม้ว่าจะมีผู้คนมากมายในกองทัพทั้งเก้า แต่ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขานั้นกลับอ่อนแอกว่าเผ่ากระหายเลือดมาก ถ้าไม่ใช่เพราะคนของเขารีบไปช่วยและได้เขาช่วยฆ่าผู้อาวุโสที่มีระดับการบ่มเพาะสูงของเผ่ากระหายเลือดไปสองสามคน รวมทั้งร่วมมือกับออสตินเพื่อฆ่าเอ็ดเวิร์ด พวกเขาก็จะไม่มีโอกาสทำลายเผ่ากระหายเลือดได้เช่นนี้!”

เฮนดริกมองไปที่เฟนด์และถามด้วยความลำบากใจ “อ้อ ใช่แล้ว พี่เฟนด์ คุณหนูเฮเลน่า และตระกูลคาเบลโลพักอยู่ที่ไหนงั้นเหรอ?”

เฟนด์จุกอกจนพูดไม่ออก เขาชี้ไปที่ลานซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก “พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นั่น ถ้าคุณมีอะไรจะคุยกับพวกเขา ก็ไปหาพวกเขาที่นั่นเถอะ!”

"ขอบคุณ!"

เฮนดริก อาเธอร์และคนอื่น ๆ ยิ้มและเดินไปอย่างมีความสุข

ในไม่ช้าพวกเขาก็พบกลับสถานที่ที่ดาเนียลล่าและคนอื่น ๆ พักอยู่ พวกเขาเคาะประตู

ในตอนนี้เฮเลน่าหยุดไปชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่อ “บางทีเราอาจสร้างปัญหาให้พวกคุณ!”

เฮนดริคกล่าวว่า “คุณหนูเฮเลน่า อย่าพูดอย่างนั้น ตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว อีกอย่างเราก็ไม่ได้ช่วยคุณ แต่คุณก็ไม่ตำหนิกองทัพทั้งเก้า แถมยังมาช่วยเราในตอนที่เราตกอยู่ในอันตรายอีก ทุกคนรู้สึกขอบคุณคุณ จากใจจริง!"

"ถูกต้อง คุณหนูเฮเลน่า ผู้คนของกองทัพทั้งเก้ากำลังพูดกันว่าหากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากคุณพวกเราจะต้องเจอกับอะไรบ้าง นอกจากนี้ เผ่ากระหายเลือดยังจับตาดูป่าผืนนี้มานานแล้ว พวกเขาต้องการโจมตีเรามาโดยตลอด แต่ไม่มีข้ออ้างที่จะทำเช่นนั้น คราวนี้เธอได้ใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างในการต่อสู้กับเรา!”

เอลล่ายิ้มหวาน “นั่นเป็นเหตุผลว่าต่อให้พวกคุณไม่เข้ามาที่นี่ ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็ต้องเข้ามาโจมตีพวกเราแน่” เธอกล่าว “ฉันแค่ไม่คิดว่าต่อให้จำนวนของเรากับของเผ่ากระหายเลือดจะสูสีกัน แต่กลับมีช่องว่างขนาดใหญ่เรื่องพลังการต่อสู้โดยรวมเสียอย่างนั้น!”

หลังจากที่ดาเนียลล่าได้ยินเรื่องนี้ เธอก็พูดขึ้นว่า “นั่นเป็นเพราะพวกเขามีทักษะยุทธ ทักษะศิลปยุทธ หรือแม้แต่อาวุธที่แข็งแกร่งกว่าพวกคุณมาก นอกจากนี้ พวกเขาเป็นคนจากเผ่าเดียวกัน แล้วคุณล่ะ? คุณมาจากป้อมปราการที่แตกต่างกันเก้าป้อมปราการ คุณอาจจะไม่เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเมื่ออยู่ในสนามรบ ฉันคิดว่าการสร้างกองกำลังใหม่และมีผู้นำกลุ่มเพียงคนเดียวที่จะเป็นผู้นำเรานับจากนี้เป็นความคิดที่เข้าท่าทีเดียว!”