มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1871

เซเลน่าพยักหน้าและแนะนำเฟนด์ “เอาล่ะ อย่าหักโหมเกินไปล่ะ เข้าใจไหม? เมื่อถึงเวลาต้องพัก คุณก็ต้องพัก”

"ผมเข้าใจ ผมเพิ่งทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณมาได้ และในสองสามวันนี้ผมต้องบ่มเพาะตัวเองในตอนกบางวันเท่านั้น ผมจะศึกษาเรื่องการบ่มเพาะโอสถในช่วงกลางคืนและพักผ่อนให้เพียงพอ”เฟนด์รับข้อเสนอนั้นด้วยรอยยิ้มที่ทำอะไรไม่ถูก “แต่มันช่วยไม่ได้ สมาชิกของกองกำลังภาคีจะไม่ปล่อยให้เรารอดไปได้ง่าย ๆ แน่ ผมมั่นใจว่าพวกเขาจะต้องลงมือ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการต่อสู้ที่เลวร้ายระหว่างทั้งสองฝ่าย ผมคิดว่าพวกตำหนักใหญ่ ๆ จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ในทันที พวกเขาจะส่งกองกำลังที่อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขามาเพื่อสร้างปัญหาให้กับเราแทน”

“แล้วเราควรทำยังไงดี? เราจะไม่เดือดร้อนเหรอ? เราอาจจะตกอยู่ในสถานการณ์ได้ภายในไม่กี่วัน” เซเลน่าเริ่มกังวลอีกครั้งเมื่อได้ยินเรื่องนี้

“ไม่ต้องกังวลไปหรอกที่รัก พวกเขาอาจคิดว่าเราไม่ได้อยู่กับกองทัพทั้งเก้าต่อและพวกเขาอาจไปหาเรื่องตำหนักคลื่นเมฆาก่อน แต่ผมได้ยินมาว่าใกล้กับตำหนักคลื่นเมฆามีตำหนักขนาดใหญ่อยู่ด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถกวาดล้างตำหนักคลื่นเมฆาได้แน่! สุดท้ายพอพวกนั้นมาถึงกองทัพทั้งเก้าของเรา เราก็จะมีปรมาจารย์ที่อยู่ในระดับทะลวงวิญญาณมากกว่าแค่หนึ่งหรือสองคนแล้ว”

เฟนด์ค่อนข้างมั่นใจในเรื่องต่าง ๆ “หลังจากผ่านไปหลายวัน เมื่อหัวหน้าป้อมปราการคนอื่นทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณได้…” เขาหัวเราะเบา ๆ “เมื่อรวมกับพลังยุทธและพลังการต่อสู้ของผมแล้ว กองกำลังใหม่ของเราก็จะไม่ถูกเหยียบย่ำได้ง่าย ๆ อีก แม้ว่าเราจะเป็นเพียงกองกำลังที่เพิ่งก่อตั้งใหม่ก็ตาม”

"ใช่! ตราบใดที่พวกเขาไม่ส่งปรมาจารย์ในขั้นที่เจ็ดหรือแปดในระดับทะลวงวิญญาณมา เราก็ไม่ต้องกลัว ยิ่งไปกว่านั้น สามีของฉันยังเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสามอีกด้วย หากคุณพักผ่อนเพียงพอและทะลวงไปในขั้นที่สูงกว่านี้ได้ เราก็ไม่มีอะไรต้องกลัว” เซเลน่าพยักหน้าและรินไวน์แดงให้เฟนด์หนึ่งแก้ว ก่อนที่เธอจะยิ้มอย่างปลื้มปิติ “ที่รัก ลองชิมอาหารดูสิ!”

เฟนด์กินอาหารบางส่วนก่อนที่จะดื่มไวน์จนหมดแก้ว จากนั้นเขาก็คร่ำครวญว่า “เราจากมาเกือบสามเดือนแล้ว ผมได้แต่สงสัยว่าตอนนี้ไคลี่จะเป็นยังไงบ้าง ผมคิดถึงเด็กน้อยคนนั้นจริง ๆ”

คนห้าสิบถึงหกสิบคนให้ความรู้สึกเคร่งขรึมและจริงจัง คนเหล่านี้เป็นยอดฝีมือในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้จากตำหนักหลักทั้งหกของกองกำลังภาคี

ชายชราคนหนึ่งซึ่งก็คือนายท่านโลเดอร์ของเผ่าผลึกเมฆากวาดตามองผู้คนที่นั่นก่อนที่จะกล่าวว่า “สถานการณ์ก็เป็นอย่างที่เราบอกนั่นแหละ เราได้แจ้งทุกอย่างที่เราทราบให้กับทุกคนแล้ว เราเรียกให้ทุกคนมารวมกันที่นี่ก็เพื่อหารือว่าจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี ทุกคนโปรดเสนอความคิดเห็นของทุกคนออกมาด้วย”

หลังจากพูดจบเพียงครู่เดียว นายท่านแมคเคนซี่ยืนขึ้นและพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “ผมคิดเช่นเดียวกับนายท่านโลเดอร์ เราจะปล่อยเรื่องนี้ไปไม่ได้ เพราะที่สำคัญที่สุด คือการที่มีคนมากมายเข้ามาในพื้นที่ของเราในคราวเดียว และเผ่ากระหายเลือดก็ถูกกวาดล้างจนสูญสิ้น ต่อไปนี้จะไม่มีเผ่ากระหายเลือดอีกต่อไปแล้ว และถ้าพวกเราซึ่งเป็นศาลาหลักทั้งหกไม่ทำอะไร ต่อไปกองกำลังปฏิภาคีจะเย้ยหยันเราขนาดไหน? บรรดากองกำลังที่สนับสนุนเราจะผิดหวังอย่างทุกข์ระทม”