มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1874

หลังจากการประชุมเมื่อคืน กองกำลังหลักทั้งหกแห่งของกองกำลังภาคีได้ส่งคนไปแจ้งเหล่ากองกำลังน้อยใหญ่ กองกำลังดังกล่าวถูกขอให้เตรียมการโจมตีทั้งสองกองกำลังในขั้วตรงข้ามทันทีที่พวกเขาให้สัญญาณ

ในการส้มโจมตีครั้งนี้ สมาชิกของกองกำลังภาคีมีความมั่นใจอย่างสูง พวกเขาตัดสินใจที่จะแสดงพลังให้กองกำลังปฏิภาคีเห็นและจะทำให้พวกเขาต้องเผชิญกับความสูญเสีย

แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่าโทมัส โลเปซเจ้าตำหนักคลื่นเมฆาก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่เขากลับมาถึงตำหนักของตน เขาได้แจ้งให้สมาชิกของกองกำลังปฏิภาคีทราบในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

ในขณะนี้ ในห้องโถงขนาดใหญ่บนภูเขาอีกลูก สมาชิกของกองกำลังหลักทั้งห้าของกองกำลังปฏิภาคีกำลังนั่งปรึกษาหาเลยกันอยู่

“ช่างเป็นเรื่องที่น่าประหลาดอะไรอย่างนี้” ผู้อาวุโสคนหนึ่งคร่ำครวญหลังจากล่วงรู้ถึงสถานการณ์สถานการณ์ “หากมีคนเข้ามาแค่เพียงหลักสิบหลักร้อยเราก็คงจัดการกับเรื่องนี้ได้ง่ายกว่านี้ เราแค่ต้องแจ้งให้กองกำลังภาคีทราบ และนี่จะไม่ทำให้เกิดการสู้รบครั้งใหญ่ แต่กับการที่มีคนเข้ามาที่นี่ถึงหกแสนคนในครั้งเดียวนี่มันอะไรกัน?”

ผู้อาวุโสหญิงตอบว่า “ปัญหานี้ค่อนข้างใหญ่ แค่คนหลักหมื่นเข้ามาที่นี่กองกำลังภาคีก็คงจะไม่ยอมให้เรื่องเช่นนั้นเกิดขึ้นแล้ว แต่นี่เข้ามากันตั้งหกแสนคน แล้วพวกเขาจะคิดยังไงล่ะ?”

“แต่ก็ถือว่าดีที่คนจากดินแดนรกร้างเสียชีวิตไปถึงสี่แสนคน บางทีกองกำลังภาคีอาจจะไม่พอใจน้อยลงเพราะเรื่องนี้อยู่บ้าง แต่การมีคนเหลืออยู่สองแสนคนเช่นนี้ พวกเขาย่อมไม่อยู่เฉยและคงจะต้องทำอะไรสักอย่าง”

“ฮ่าฮ่า! ดี! ถือเป็นอันเข้าใจตรงกัน” ออสตินหัวเราะเสียงดังอีกครั้งและดูเหมือนจะมีความมั่นใจอย่างมาก

ในขณะเดียวกัน หัวหน้าป้อมปราการอีกแปดคนที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาก็แสดงสีหน้าแปลก ๆ หากภายหลังเขาเสียตำแหน่ง คงไม่พ้นว่าออสตินจะรู้สึกโกรธเคือง

ด้วยความยินดีและมั่นใจในทุกสิ่ง หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งออสตินจึงเอ่ยถามขึ้น “น้องเฟนด์ เราจะตั้งชื่อกองกำลังใหม่ของเราว่าอะไรดี? ผมคิดกว่าเราควรเลือกชื่อที่โดดเด่นและยิ่งใหญ่!”