มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1912

เพื่อที่จะเข้าสู่สกาย เกท เฟนด์จะต้องเตรียมตัวให้พร้อม ระดับการบ่มเพาะในระดับนฤพานจะช่วยให้เขาสามารถปกป้องตัวเองได้ในทุกสถานการณ์พี่จะต้องเผชิญ หลังจากยืนอยู่ใต้สกาย เกทเป็นเวลาสี่ชั่วโมง ในที่สุดเขาก็ก้าวเท้าไปสองสามก้าวและเข้าไปข้างใน

ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปข้างใน เขาก็รู้สึกได้ว่าพื้นที่โดยรอบบิดเบี้ยวและทิวทัศน์รอบตัวก็เปลี่ยนไปอย่างมาก หลังจากมองดูอย่างละเอียด แม้จะมีประสบการณ์มาหลายปีแล้วเขาก็ยังอดที่จะตกใจไม่ได้ ปรากฎว่าอีกด้านหนึ่งของสกาย เกทมีโลกอีกใบซ่อนอยู่

มันเป็นสถานที่ที่ดูคล้ายกับดินแดนรกร้าง เมื่อมองขึ้นไปยังดวงดาวที่หนาแน่น ดินแดนที่ว่างเปล่าก็แน่นขนัดไปด้วยกลิ่นอายเก่าแก่และน่าเกรงขาม บนพื้นดินไม่มีหญ้าแม้แต่ต้นเดียว แต่กลับเต็มไปด้วยเศษอาวุธ เมื่อมองดูใกล้ ๆ จะเห็นเลือดแห้งกรังติดอยู่บนอาวุธพวกนั้นด้วย ราวกับว่าโลกใบนี้ต้องประสบกับสงครามครั้งใหญ่

ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครมาเหยียบที่นี่เป็นเวลาหลายหมื่นปีแล้ว ตรงหน้าเฟนด์มีบางอย่างกำลังเปล่งแสงสีขาวสว่างจ้าออกมา แต่เขามองไม่ออกว่ามันคืออะไร เขากลั้นใจและสาวเท้าเข้าไปหามัน เมื่อเขาก้าวไปข้างหน้า เขาก็รู้สึกได้ถึงออร่าที่แปลกประหลาดมากขึ้น

กลิ่นอายของที่นี่แตกต่างไปจากโลกภายนอก พลังฉีในโลกนี้ให้ความรู้สึกอัดแน่นรุนแรงกว่า พลังฉีในแคทธีเซียจะเบาบาง และไม่รุนแรงเช่นนี้ การสูดดมพลังฉีที่ไม่บริสุทธิ์จากที่นี่สามารถทำลายเส้นลมปราณได้อย่างแน่นอน

เรือวิญญาณทั้งลำถูกสลักด้วยผนึกรูนที่สลักซับซ้อน นั่นทำให้สามารถรู้ได้ยังง่ายดายเลยว่าเรือลำนี้พิเศษแค่ไหน มีเพียงผู้ที่ได้รับการฝึกฝนในระดับสูงเท่านั้นที่จะสามารถสร้างเรือวิญญาณเช่นนี้ได้ แม้แต่เฟนด์ในปัจจุบันก็เทียบกับผู้สร้างเรือลำหนีไม่ได้ อักษรรูนลึกลับทุกชนิดทั้งภายในและภายนอกเปล่งประกายระยิบระยับอยู่บนเรือวิญญาณ

หลังจากจ้องที่ผนึกรูนนาน ๆ เฟนด์ก็รู้สึกปวดหัว เขาไม่สามารถทำความเข้าใจพวกมันได้เลย แม้ว่าเขาจะไม่มีความรู้ในเรื่องศาสตร์การบ่มเพาะนาวา แต่อย่างน้อยเขาควรจะสามารถเข้าใจผนึกรูนบางส่วนได้ด้วยความรู้และระดับการบ่มเพาะในปัจจุบันของเขา