มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1930

เมืองสองกษัตริย์คึกคักเพราะตำหนักสองกษัตริย์ ตามกฎของพวกเขา ผู้ที่จะเข้ามายังเมืองสองกษัตริย์ได้จะต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขบางประการ พวกเขาต้องมีพรสวรรค์หรือไม่ก็ทรงพลังอย่างมาก

ไม่เช่นนั้นพวกเขาก็ต้องเป็นคนท้องถิ่นของเมืองสองกษัตริย์ไม่อย่างได้ก็อย่างหนึ่ง เนื่องจากศึกระหว่างพวกเขากับเผ่าปฐมหายนะ เมืองสองกษัตริย์จึงผ่อนปรนเงื่อนไขในการเข้าสู่เมืองของตนลง

แต่กฎเกณฑ์ดังกล่าวไม่มีผลต่อสมาชิกของตำหนักสองกษัตริย์ วอร์เรนเป็นศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์มาระยะหนึ่งแล้ว และหากเขาต้องการเข้าเมืองก็จะไม่มีใครหยุดเขาได้

แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงศิษย์ภายนอก แต่เขาก็เป็นในด้านการเลียแข้งเลียขา และยังชอบเอาอกเอาใจคนอื่นอยู่เป็นนิจ ดังนั้นเขาจึงมีภาพลักษณ์ที่ดีสำหรับตำหนัก

หลังจากที่เขาเข้าไปในเมืองสองกษัตริย์เขาก็ตรงไปที่บ้านขนาดกลางหลังหนึ่งในทันที เจ้าของบ้านหลังขนาดนี้ในเมืองสองกษัตริย์ย่อมเป็นบุคคลที่มีเอกลักษณ์พิเศษอย่างแน่นอน

หลังจากที่เขาได้รับเชิญเข้าไปในห้องโถง เขาก็เห็นเซฟ กริฟฟินนั่งอยู่ข้างโต๊ะแปดเหลี่ยมขณะกำลังดื่มชา เซฟไม่ใส่ใจที่จะเงยหน้าขึ้นมองการมาถึงของวอร์เรนและทักทายวอร์เรนด้วยการพยักหน้าเท่านั้น

วอร์เรนยิ้มอย่างประจบสอพลอ และดูเหมือนจะเป็นคนละคนกับชายที่มีท่าทีที่เย่อหยิ่งที่เขาเคยเป็น “เป็นอย่างไรบ้าง ศิษย์พี่เซฟ? ช่วงนี้คงมีเรื่องน่าหนักใจไม่น้อยเลย”

เซฟตอบพร้อมกับขมวดคิ้ว “นายไม่รู้เหรอว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้เกิดอะไรขึ้น? ผู้ดูแลอย่างเราหัวหมุนกันไปหมด”

เซฟไม่ใช่ศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์แต่เป็นผู้ดูแลของตำหนัก เขาเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารของตำหนักสองกษัตริย์และอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าผู้อาวุโส ความรับผิดชอบหลักของเขาคือการจัดการงานทั่วไปของตำหนัก

เซฟถือได้ว่าเป็นบุคลากรด้านการบริหารระดับกลาง และนั่นทำให้ศิษย์ภายนอกหรือศิษย์ภายในบางคนชอบที่จะประจบประแจงเขาเป็นเรื่องปกติ

“ศิษย์พี่เซฟเมื่อเร็ว ๆ นี้ผมโชคร้ายมาก ผมถูกชายหนุ่มแปลกหน้าคนนึงรังแกเข้า ผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งกว่าผมเล็กน้อยแถมยังลงมือกับผมที่เมืองของผมเองด้วยซ้ำ! คุณต้องช่วยผมนะ”

เซฟหรี่ตาลงเล็กน้อยหลังจากได้ยินสิ่งนี้ “มีคนรังแกนาย? คน ๆ นั้นแข็งแกร่งขนาดไหนกันเชียว นายจงใจมาหาฉันเพราะหวังว่าฉันจะล้างแค้นให้นายเนี่ยนะ? นายมีทั้งเพื่อนฝูงและผู้ใหญ่มากมายที่เอ็นดูนายไม่ใช่เหรอ ถ้านายไปขอให้ผู้อาวุโสส่งศิษย์ที่ทรงพลังไปจัดการก็จบปัญหาแล้วไม่ใช่หรือไง? ทำไมต้องมาหาฉันด้วย?”

ริมฝีปากของวอร์เรนโค้งเป็นรอยยิ้มเล็กน้อยและได้แต่คร่ำครวญว่าเซฟนั้นฉลาดเหลือเกิน เขาสามารถเดาได้ว่าวอร์เรนต้องการอะไรโดยที่วอร์เรนยังไม่ได้บอกอะไรเขาเลยด้วยซ้ำ

เขาสูตรลมหายใจเข้าลึก ๆ และพูดต่อ “เรื่องมีอยู่ว่าผมต้องการเอาเกียรติและศักดิ์ศรีของผมกลับคืนมา แต่นั่นจะเป็นการเปิดช่องให้คนนินทาเราลับหลังได้ อย่างไรเสียเราก็เป็นศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์ถ้าหลายคนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาจะไม่หาว่าเราเอาเปรียบคนอื่นเหรอ?”