มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1937

บุคคลนั้นมองเฟนด์ด้วยความประหลาดใจหลังจากได้ยินคำถามของเขา เขาตวัดสายตามองเฟนด์ตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนที่จะตอบด้วยน้ำเสียงหยาบคาย “นี่นายไม่รู้เหรอ? ทั้ง ๆ ที่นายอยากเป็นศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์แต่นายกลับไม่รู้เรื่องนี้ ไม่รู้จักโลภเอาซะเลย!”

มีคำใบ้ที่ชัดเจนในประโยคนี้และเฟนด์เลือกที่จะเพิกเฉยต่อเขา จากนั้นเขาก็เริ่มอธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้เฟนด์ฟัง “ต่อให้จะได้อันดับที่หนึ่งในการประเมิน แต่พวกเขาก็จะไม่ได้รับรางวัลเป็นโอสถซานหยวนอยู่ดี นั่นคือโอสถวิญญาณชั้นยอดอันดับหนึ่งที่ใคร ๆ ก็ต้องการ! แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะซื้อโอสถดังกล่าวด้วยผลึกวิญญาณระดับต่ำจำนวนสองพันชิ้น สำหรับผู้ได้รับชัยชนะเป็นคนแรกจะได้รับเพียง 2 รางวัลนั่นคือ คะแนนสมทบห้าสิบคะแนน และที่พักส่วนตัวเท่านั้น”

“แม้ว่าที่นี่จะเป็นตำหนักสองกษัตริย์ที่มีชื่อเสียงในรัฐเวสต์ เซอร์ซี แต่ที่นี่ก็มีที่พักไม่เพียงพอเนื่องจากพวกเขามีศิษย์มากเกินไป พวกหน้าใหม่ของตำหนักจะต้องอยู่ร่วมห้องเดียวกับคนอื่น ๆ อีกหลายคน แต่หากได้ที่หนึ่งก็จะสามารถอยู่ในห้องพักส่วนตัวได้ การอยู่คนเดียวลำพังจะช่วยลดปัญหาได้มาก แต่การจะได้โอสถซานหยวนนั้นยิ่งยากเข้าไปใหญ่ เพราะนายต้องทำให้ออบซิเดียนติดไฟทั้งห้าดวง”

เฟนด์จดจำทุกสิ่งที่คนตรงหน้าอธิบายเนื่องจากสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดึงดูดใจเฟนด์ เม็ดโอสถซานหยวน เป็นโอสถระดับห้าและมีมูลค่ามากกว่าผลึกวิญญาณระดับต่ำสองพันชิ้น

นี่หมายความว่าเฟนด์ไม่อาจหาซื้อโอสถดังกล่าวได้แม้ว่าเขาจะขายทุกสิ่งที่เขามีก็ตาม เขาแน่ใจว่าโอสถซานหยวนจะให้ประโยชน์โพชน์ผลมากมายแก่เขาหลังจากที่เขากินเข้าไป โอสถนี้อาจช่วยให้เขาสร้างดาบวิญญาณเล่มที่สองได้สำเร็จ

ห้องส่วนตัวก็มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเฟนด์เนื่องจากเขามีความลับมากมายและไม่ชอบให้ใครมารบกวนเวลาฝึกของเขา เขาไม่อยากเสียเวลาไปกับการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นโดยไม่จำเป็น ต่อให้ห้องพักจะเล็กเท่ารูหนูแต่เฟนด์ก็เต็มใจที่จะอยู่เพียงลำพังในห้องนั้น

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิด เขาเงยหน้าขึ้นและมองลึกไปยังประตูที่ปิดอยู่ ดูเหมือนว่าคราวนี้เขาต้องยอมทุ่มจนหมดหน้าตัก เขาไม่รู้ว่าผลลัพธ์สุดท้ายของเขาจะเป็นยังไง!

ผู้ดูแลอีกคนที่ยืนร่วมกับเซฟคือแอมโบรส อดัมส์ แม้ว่าทั้งคู่จะเป็นผู้ดูแล แต่ก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พวกเขามักจะจับผิดในข้อบกพร่องของกันและกันเพื่อปลดอีกฝ่ายจากตำแหน่งของตน

คนที่ยืนอยู่ข้างหน้าพวกเขาเป็นผู้อาวุโส แต่เขาเป็นผู้อาวุโสภายนอกซึ่งมีตำแหน่งต่ำกว่าอาวุโสภายในเล็กน้อย ยังไงก็ตาม ไม่สำคัญว่าในหมู่ผู้อาวุโสตำแหน่งของเขาจะต่ำต้อยเพียงใด เพราะผู้ที่สามารถได้รับตำแหน่งผู้อาวุโสได้นั้นไม่ใช่ผู้อ่อนแอ

ผู้อาวุโสลีชำเลืองมองผู้ที่กำลังจะเข้าร่วมการประเมินด้วยสายตาอ่อนโยนในขณะที่เขาแอบพยักหน้า “พวกเขาดูมีความสามารถทีเดียว”