นี่คือเหตุผลที่สุดท้ายแล้วโนเอลตัดสินใจที่จะไม่ถามอะไรออกมา อันที่จริง มอร์ตันกับเจอรัลด์ควรจะจากไปได้แล้ว เพราะบทสนทนาของพวกเขาจบลงแล้ว และพวกเขาก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกันนัก
ทันใดนั้น มอร์ตันก็ทำราวกับว่าเขาสนิทสนมกับโนเอลและต่อบทสนทนาอีกครั้ง “ป่าดงอสูรเป็นภูเขาที่กว้างใหญ่ที่สุดในเกาะเวสต์ เซอร์ซีอย่างแท้จริง แม้ว่าเราจะสามารถเข้าไปในเขตรอบนอกของชายป่าก็เถอะ แต่เราก็ยังพบกับอันตรายมากมาย โชคดีที่เราแข็งแกร่งพอและเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ ไม่ว่ามันจะอันตรายแค่ไหนก็ตาม”
โนเอลพยักหน้าและชมเชยเขา พูดตามตรง เขาอยากจะพูดกับมอร์ตันไปตรง ๆ เขาอยากจะบอกอีกฝ่ายว่าไม่สนใจฟังเรื่องไร้สาระของอีกฝ่ายเลย มอร์ตันและเจอรัลด์ไม่ต้องบอกเขาหรอกว่าป่าดงอสูรนั้นอันตรายแค่ไหน เพราะโนเอลเคยไปที่นั่นมาหลายครั้งแล้ว
เฟนด์ฟังด้วยความสนใจสูงในขณะที่เขาเตรียมการสำหรับหนทางต่อไปของตัวเอง แต่ขณะที่เฟนด์กำลังฟังการสนทนาของพวกเขา จู่ ๆ มอร์ตันก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ศิษย์น้องเฟนด์ นายมาทำอะไรที่นี่นี่”
เฟนด์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วที่มอร์ตันลดระดับความอาวุโสลงโดยเรียกเขาว่า 'ศิษย์น้อง' เฟนด์ไม่รู้ว่ากฎของตำหนักอื่น ๆ เป็นเช่นไร แต่กฎของตำหนักสองกษัตริย์คือฝ่ายที่แข็งแกร่งกว่าจะถูกเรียกว่าศิษย์พี่และฝ่ายที่อ่อนแอกว่าจะกลายเป็นศิษย์น้อง พวกเขาไม่ได้ตัดสินความอาวุโสตามอายุเสียหน่อย
ความแข็งแกร่งของเขาแข็งแกร่งกว่ามอร์ตันอย่างไม่ต้องสงสัย แต่มอร์ตันจงใจเรียกเขาว่าศิษย์น้องออกมา แต่เฟนด์ไม่ได้เป็นคนของทวีปเฮสเทีย ดังนั้นเรื่องนี้จึงไม่เกี่ยวกับเขาถึงกระนั้นเขาก็มองมอร์ตันอย่างเย็นชา “ฉันมาที่นี่เพื่อชมการประลองของคนอื่น ๆ”
มุมปากของมอร์ตันโค้งขึ้นในขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้เฟนด์ “ฉันได้ยินมาว่านายได้ทำการเดิมพันกับศิษย์พี่เวสลีย์ ฉันต้องยอมรับว่า ๆ กล้าหาญจริง ๆ พวกเราสมาชิกของตระกูลชนชั้นสูงเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของศิษย์พี่เวสลีย์ นายมาที่นี่เพื่อดูว่าศิษย์พี่เวสลีย์แข็งแกร่งเพียงใดจากการเฝ้าดูคนอื่น ๆ ประลองกันใช่หรือเปล่า”
“ฉันสงสัยจริง ๆ ว่านายไปเอาความกล้ามาจากไหนถึงได้ท้าทายศิษย์พี่เวสลีย์ แค่กระดิกนิ้วทีเดียวเขาก็เอาชนะนายได้แล้ว! มาดูกันว่าเขาแพ้แล้วนายจะยังอวดดีได้อีกสักกี่น้ำ?!”
สิ่งที่มอร์ตันพูดดึงดูดความสนใจของคนรอบตัวพวกเขาในทันที อันที่จริง มอร์ตันสงสัยว่าเหตุใดผู้คนจำนวนมากจึงมารวมตัวกันที่สนามประลองเดิมพันในวันนี้ มีบุคคลสำคัญที่จะประลองเดิมพันอย่างนั้นเหรอ?
ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม เขาต้องการที่จะเรียกคืนชื่อเสียงของเขา แม้ว่าเฟนด์จะนั่งอยู่ในที่ที่ห่างไกลผู้คนอยู่สักหน่อย แต่มอร์ตันก็จงใจเปล่งเสียงของเขาออกไปให้ดังขึ้น และผู้คนโดยรอบก็ได้ยินสิ่งที่เขาพูดอย่างชัดเจน ผู้คนเกือบห้าสิบถึงหกสิบคนหันหน้าไปรอบ ๆ และมองมอร์ตันราวกับเขาเป็นคนโง่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...