มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2104

เมื่อพิจารณาถึงอาการบาดเจ็บของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์แล้ว พวกเขาไม่ได้รีบกลับไปยังตำหนักสองกษัตริย์ เฟนด์เช่ารถม้าในเมืองใกล้เคียงและใช้วิธีธรรมดาที่สุดในการกลับไปยังตำหนักสองกษัตริย์

ภายในรถม้า ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์นอนหลับตาในขณะที่ทั้งเฟนด์และพ่อของเขายังคงเงียบ เนื่องจากมีบางสิ่งที่ไม่สามารถพูดคุยต่อหน้าบุคคลที่สามได้

แนชไม่ได้รังเกียจ แต่เฟนด์รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ได้รับบาดเจ็บสาหัสและแทบจะไม่รู้สึกตัว ในฐานะผู้อาวุโส เขาไม่มีปัญหาเรื่องการขาดแคลน แต่แม้จะได้รับโอสถที่ดีที่สุดแล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นตัว นี่เป็นเพียงการพิสูจน์ว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใด

เฟนด์มีคำถามมากมายที่จะถามเขา แต่เขาก็ยั้งตัวเองไว้เพราะนี่คือการพบกันครั้งแรกของพวกเขา เหตุการณ์ล่าสุดทั้งหมดไม่เหมาะกับเขา ราวกับว่าเฟนด์ถูกลากเข้าสู่แผนการสมรู้ร่วมคิดโดยไม่รู้ตัวตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในตำหนักสองกษัตริย์

ทันใดนั้น ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ที่ยังคงตาปิดอยู่ถามขึ้นว่า “สำนักสหัสบรรณได้ลงมืออะไรในเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า”

คำถามนั้นทำให้เฟนด์ไม่ทันตั้งตัว แต่เขาก็ส่ายหน้าโดยไม่ลังเล แม้ว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์จะไม่ได้ถามอย่างชัดเจน แต่เฟนด์ก็รู้ว่าเขาต้องการถามว่าสำนักสหัสบรรณพยายามโจมตีเวทย์ค่ายกลบ้างหรือไม่

มุมปากของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มแดกดัน แต่เขาก็กลับคืนสู่ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกเช่นเดิมอย่างรวดเร็ว

สิ่งนี้ทำให้เฟนด์งงมากยิ่งขึ้น ตอนนี้ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เป็นฝ่ายเปิดการสนทนาก่อน ดังนั้นหากเขาจะเป็นฝ่ายถามกลับไปบ้างย่อมไม่ถือว่าเป็นการกระทำที่หยาบคายเกินไป เขากระแอมในลำคอและถามว่า “ผู้อาวุโส คุณเข้าไปในป่าดงอสูรตั้งแต่เมื่อไหร่?”

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ถอนหายใจเบา ๆ และมีร่องรอยของความโกรธฉายผ่านดวงตาที่เหนื่อยล้าของเขา “เมื่อเก้าวันก่อน”

ข้อเท็จจริงที่ว่าสำนักวายชนม์ยอมเสียทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองแหล่งทรัพยากรลับก็หมายความว่าสิ่งที่อยู่ภายในนั้นมีค่ามาก ไม่มีทางที่สำนักสหัสบรรณในฐานะผู้ปกครองดินแดนทางทิศเหนือจะปล่อยให้สำนักระดับสามทั้งสองสำนักเข้ามายุ่งเกี่ยว

เฟนด์ค่อนข้างงุนงงกับเรื่องทั้งหมดนี้ ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์หัวเราะและพูดเสียงต่ำว่า “นี่เป็นเพียงการเดาไปเรื่อยเปื่อยของฉันเท่านั้น”

เขาหลับตาลงอีกครั้งราวกับว่าปัญหานี้เป็นตัวกระตุ้นเขา เฟนด์คิดว่าเป็นการดีที่สุดที่จะหยุดถามเขา แต่ในใจของเขาเต็มไปด้วยคำถามมากมาย เขาคงคิดมากเกินไปถ้าเขาไม่ได้รับคำตอบที่เป็นรูปธรรมในตอนนี้

นอกจากนี้ เรื่องนี้ยังเกี่ยวข้องกับอนาคตของเขาด้วย ท้ายที่สุดในฐานะศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์ สงครามครั้งใหญ่ระหว่างสองสำนักจะส่งผลกระทบต่อเขายอย่างไม่ต้องสงสัยเช่นกัน เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และเสียงของเขาก็เบาลงเล็กน้อย