มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2125

เฟนด์มั่นใจว่าภาพลวงตาที่เห็นคือความทรงจำของสัตว์อสูรในตำนานผู้เป็นเจ้าของเลือด และมันเป็นก็เป็นเหตุการณ์ที่น่าประทับใจอย่างลึกซึ้งสำหรับสัตว์อสูรตัวนี้ แนชขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ

ในขณะที่แนชกำลังจะถามคำถามเฟนด์ ก็มีคนมาเคาะประตู เฟนด์ขมวดคิ้วและถามโดยไม่รู้ตัวว่า “เวลาแบบนี้ใครกันที่มาขัดจังหวะผม”

แนชมองที่เฟนด์ด้วยความประหลาดใจตามสัญชาตญาณและพูดว่า “ต้องเป็นโนเอลกับบรู๊คแน่ ๆ โนเอลบอกลูกไว้แล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าจะพาลูกไปที่จุดรวมพลเพื่อรอการขานชื่อในอีกสิบวัน”

เฟนด์ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เห็นได้ชัดว่าดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำพูดของแนช มุมปากของเขาสั่นเล็กน้อย “พ่อกำลังบอกว่าผมฝึกตัวเองมาเป็นเวลาสิบวันแล้วงั้นเหรอ?”

แนชเห็นการแสดงออกของเฟนด์และเข้าใจทันทีว่าทำไมเขาถึงประหลาดใจได้ถึงขนาดนี้ แนชพยักหน้าและพูดว่า “วันเวลาผ่านไปสิบวันแล้วจริง ๆ”

เฟนด์ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกขณะที่ร่องรอยของความไม่เชื่อฉายผ่านดวงตาของเขา เขาเพิ่งตกอยู่ในภาพลวงตา และรู้สึกเหมือนเพิ่งเข้าฌานได้ไม่ถึงชั่วโมง เขาเห็นเพียงมังกรจันทรคราสโบราณที่บินอยู่บนท้องฟ้าและชายในชุดดำ ใครจะคาดคิดว่าช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เฟนด์เห็นในภาพลวงตาจะยาวนานถึงสิบวันในความเป็นจริง?

แนชตบไหล่ของเฟนด์ “เอาล่ะ วางทุกสิ่งที่คิดไม่ตกตอนนี้ลงไปก่อน ไม่เปิดประตูให้พวกเขา ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาจะต้องพังประตูเข้ามาแน่”

“เฟนด์! นายอยู่ข้างในหรือเปล่า? ฉันก็บอกแล้วไม่ใช่หรอว่าอีกสิบวันจะมารับ นี่นายหนีไปฝึกที่อื่นหรือไง?” น้ำเสียงของโนเอลเคลือบแคลงไปด้วยความสิ้นหวัง เฟนด์ตอบสนองด้วยการถอนหายใจเบา ๆ และลุกขึ้นจากเตียงในทันที หลังจากส่งแนชกลับไปที่มัสตาร์ด ซี๊ด เขาก็เดินไปเปิดประตู

เขายิ้มอย่างเคอะเขิน “โปรดรอสักครู่ ผมจะทำความสะอาดตัวเอง และเราจะได้รีบไปกัน”

หลังจากที่เฟนด์เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ทั้งสามคนก็เดินทางไปยังจุดรวมพล ซึ่งเป็นสถานที่ที่ตำหนักสองกษัตริย์ใช้ในการจัดการประชุมที่สำคัญ มันมีพื้นที่กว้างขวางจนสามารถรองรับได้คนได้ราวห้าพันถึงหกพันคนเลยทีเดียว

“การประลองเมื่อหลายวันก่อนเป็นยังไงบ้าง” เฟนด์ถามโนเอลระหว่างทางไปที่นั่น “โอลิเวอร์ชนะหรือเปล่า?”