มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2134

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งขยับร่างกายของเขาไปด้านข้างเล็กน้อยหลังจากที่เขาพูดเช่นนี้ และมองไปที่ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์

แน่นอนว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์สัมผัสได้ถึงสายตาของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งที่ดูใจดี ในขณะที่เขาลุกขึ้นยืนจากที่นั่งและเดินไปที่ส่วนกลาง สีหน้าของเขายังคงเรียบเฉยแทบจะไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย เขาไม่ได้ยืนอยู่ต่อหน้าผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง ขณะที่เขามาถึงด้านหลังผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง แต่เขากลับหยุดห่างจากผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งประมาณสามก้าว

จากนั้นเขาก็ส่งสัญญาณให้ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งพูดเรื่องนี้ต่อไป ทุกคนรู้ว่าวาระหลักกำลังเริ่มต้นขึ้นเมื่อพวกเขาเห็นผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดก้าวไปข้างหน้า แม้ว่าข่าวร้ายก่อนหน้านี้จะทำให้ทุกคนไม่สบายใจ แต่ก็ไม่มีใครลืมเหตุผลหลักที่ทำให้พวกเขามารวมตัวกันที่จุดนี้ไปได้

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งพยักหน้าเล็กน้อย “ฉันแน่ใจว่าทุกคนรู้ว่าผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดต้องการรับศิษย์คนแรกและคนสุดท้ายของเขา และวันนี้คือวันที่เขาจะประกาศการแต่งตั้งของเขา อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดคุยกับผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดมาแล้ว และผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดก็ไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับศิษย์ที่โดดเด่นของเรา เพราะเขาจดจ่อกับการฝึกฝนอยู่เสมอ ดังนั้นเราจึงรวบรวมศิษย์ทั้งหมดมาที่นี่ในวันนี้ด้วยความหวังที่จะสามารถเลือกศิษย์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในหมู่พวกเธอให้ก้าวขึ้นมาเป็นศิษย์คนแรกและคนสุดท้ายของผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ด”

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งกล่าวถึงวิธีที่พวกเขาจะใช้ในการเลือกศิษย์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในหมู่พวกเขา แต่ความจริงแล้ว เขาหมายถึงศิษย์ภายในเท่านั้น ศิษย์ภายนอกทั้งหลายอยู่ที่นั่นเพียงเพื่อเพิ่มจำนวนคนก็เท่านั้น

หลังจากที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งพูดจบ เขาก็มองไปยังตำแหน่งที่เหล่าศิษย์ภายในยืนอยู่ โดยเน้นสายตาไปที่โอลิเวอร์และคาลเวิร์ต เขากำลังจะพูดต่อเมื่อผู้อาวุโสลำดับที่สองซึ่งนั่งอย่างเงียบ ๆ บนเก้าอี้ตัวที่สองลุกขึ้นยืน ซึ่งนั่นสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก

สีหน้าของผู้อาวุโสลำดับหนึ่งแข็งค้างในขณะที่เขามองไปที่ผู้อาวุโสลำดับที่สองด้วยแววตาที่ไม่พอใจเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เพราะเห็นแก่มารยาท เขาไม่ได้พูดอะไรออกไปสักคำ ในความเป็นจริง ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งคาดว่าผู้อาวุโสลำดับที่สองจะก้าวไปข้างหน้าในขณะนี้

ผู้อาวุโสลำดับที่สองยังก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและค่อนข้างสงบเสงี่ยม แต่เขาไม่ได้ยืนอยู่ข้างหลังผู้อาวุโสลำดับหนึ่งสามก้าวเหมือนอย่างที่ผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดทำ แต่เขาก้าวไปข้างหน้าและยืนอยู่ข้างผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง

พวกเขาทั้งสามก้าวไปข้างหน้าและยืนอยู่ต่อหน้าทุกคน และทุกคนก็จ้องมองไปยังคนทั้งสาม

แม้ว่าจะมีสายตานับพันคู่จ้องมองมาที่พวกเขา แต่พวกเขาทั้งสามยังคงสงบนิ่งเพียงเท่านั้น

ชายมีหนวดที่ยืนอยู่ตรงหน้าเฟนด์อดไม่ได้ที่จะเย้ยหยันอย่างเย็นชา “เป็นอย่างที่นายพูดไว้จริง ๆ พวกเขาได้กำหนดตัวเลือกเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว ถ้าเป็นเช่นนั้น เหตุใดพวกเขาต้องทำเหมือนศิษย์ทุกคนในสำนักของเราจะมีสิทธิ์ถูกเลือกในตอนที่เขาประกาศครั้งแรก ฉันมั่นใจว่ามีหลายคนตั้งตารอสิ่งนี้มาหลายต่อหลายวันแล้ว และไม่มีใครรู้ว่ากลุ่มคนเหล่านี้ถูกกำหนดไว้แล้วด้วย นี่มันช่าง...”

ชายหน้ายาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาพูดขึ้นอย่างเย่อหยิ่งว่า “แม้ว่าพวกเขาจะกำหนดตัวเลือกไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่พวกเขาก็ยังแข่งขันกันต่อไปอยู่ดี”