มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2153

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้ชมก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น เหล่าผู้ชมล้วนไม่มีใครคิดว่าเฟนด์จะเป็นฝ่ายชนะ แต่จำนวนคะแนนสะสมก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขารู้สึกคุ้มค่าที่จะได้รับชมการประลอง

คะแนนสะสมจำนวนหนึ่งพันคะแนนนั้นถูกสนับสนุนโดยผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง สิ่งที่เขาสนใจมากที่สุดคือการที่เฟนด์ยอมสละตำแหน่งศิษย์คนสุดท้ายของเขา ด้วยวิธีนี้ ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์จะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเลือกศิษย์คนสุดท้ายคนใหม่ เนื่องจากเฟนด์เป็นฝ่ายยอมสละตำแหน่งด้วยตัวเอง เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ก็ทำให้ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสที่สองรู้สึกดีขึ้นในทันที

พวกเขาจ้องมองไปที่ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์อย่างมีความหมายราวกับจะเตือนให้เขาระลึกได้ว่าเฟนด์เป็นคนที่รนหาที่เอง การแสดงออกของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ดูน่ากลัว แต่เขายังคงนิ่งเงียบในขณะที่จ้องมองไปที่เฟนด์อย่างเคร่งขรึม

หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบทะลุออกมาจากอก เขาไม่เคยเห็นเฟนด์ประลองกับใครมาก่อน แต่เมื่อพิจารณาจากวิธีที่ศิษย์ภายนอกของสำนักสหัสบรรณปฏิบัติต่อเขาที่ป่าดงอสูรและจากบทสนทนาที่พวกเขามีต่อกันแล้ว เขาสามารถเดาได้ว่าเฟนด์คงเป็นคนที่ช่วยทำให้พวกเขาหลุดพ้นจากปัญหา ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องเหลือเชื่อเลยที่จะบอกว่าเฟนด์เป็นคนที่มีพรสวรรค์

แต่เฟนด์จะเอาชนะโอลิเวอร์ได้หรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เขาเริ่มอธิษฐานในใจว่า 'เจ้าเด็กบ้านี่! อย่าแพ้เชียวนะ ไม่งั้นมันจะกลายเป็นฝันร้ายของเราทั้งคู่อย่างแน่นอน!'

แน่นอนว่าเฟนด์รู้ว่าผู้อาวุโสกำลังวางแผนอะไรอยู่ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เขาก็ไม่มีอะไรต้องกังวลและเดินขึ้นไปยังเวทีประลองในทันที

“ฉันไม่รู้ว่าทำไมหรอกนะ แต่การประลองครั้งนี้ทำฉันตื่นเต้นมากถึงฉันจะรู้ว่าเฟนด์ไม่คู่ควรกับศิษย์พี่โอลิเวอร์เลยแม้แต่น้อยก็เถอะ ฉันน่ะดีใจจริง ๆ ที่สละเวลามาที่นี่! ไม่อยากจะนึกเลยว่าจะเสียใจขนาดไหนที่หากพลาดการต่อสู้ครั้งนี้ไป”

"ใช่! จริง ๆ ฉันก็แอบคิดว่าเขาคงจะมีดีอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ทำตัวอวดดีขนาดนี้ เขาอาจจะทำให้เราประหลาดใจขึ้นมาก็ได้นะ!”

“แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะเอาชนะคนที่อยู่ในอันดับที่แปดในหมู่ศิษย์ภายในได้หรอก คุณไม่เห็นหรือไงว่าเกรสแฮมไม่เห็นด้วยขนาดไหนที่โอลิเวอร์มีสิทธิ์ในการเข้าร่วมการประลองเพื่อแย่งชิงตำแหน่งศิษย์คนสุดท้าย?”