มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2160

เสียงของคนที่พูดสั่นด้วยความตื่นเต้น ทันใดนั้นทุกคนก็ตระหนักว่าโอลิเวอร์ได้เปลี่ยนมุมการโจมตีของดาบแห่งแสงอย่างพิถีพิถัน เพื่อให้เฟนด์ถูกผลักไปยังขอบของเวทีการต่อสู้

เวทีการต่อสู้เป็นรูปวงกลมซึ่งถูกล้อมรอบด้วยธงเวทย์ หลังจากเปิดใช้ธงเวทย์ ม่านพลังก็เพิ่มขึ้น เวทย์ป้องกันรูปแบบนี้เรียกว่าเกราะผู้พิทักษ์

เกราะผู้พิทักษ์นั้นโปร่งใส ราวกับชามใบใหญ่ที่คว่ำอยู่บนเวทีประลอง ซึ่งปกป้องทั้งเวทีเอาไว้ ไม่มีใครสามารถเข้าหรือออกได้เมื่อเกราะผู้พิทักษ์เปิดใช้งาน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง หลังของเฟนด์จะชนเข้ากับเกราะผู้พิทักษ์เมื่อเขาถูกบีบไปจนขอบเวที ศิษย์ทั้งหลายเห็นดังนั้นก็หายใจออกยาว ในที่สุดพวกเขาก็จะได้เห็นการต่อสู้ที่แท้จริงเสียที

“ต้องยอมรับในตัวศิษย์พี่โอลิเวอร์เลย เขาหาวิธีจัดการกับเด็กปลิ้นปล้อนนั่นได้ ฉันเดาว่าเขาคงต้องขอบคุณประสบการณ์การต่อสู้ที่ตัวเองมีหรือจัดการกับเรื่องแบบนี้ได้” ศิษย์ภายในกล่าวด้วยความกลัว

เฟนด์ไม่อาจหลบเลี่ยงการโจมตีของโอลิเวอร์ได้อีกต่อไป เมื่อหลังของเขาถูกกดเข้ากับม่านพลัง เมื่อไม่สามารถถอยหนีได้อีก เขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเผชิญหน้ากับโอลิเวอร์ตรง ๆ

“ฮ่าฮ่า มาดูกันว่าคราวนี้เขาจะหนีไปไหนได้!” ศิษย์หลายคนตื่นเต้นมากจนเสียงแหบแห้ง และดวงตาก็เป็นประกาย

ด้วยวิธีนี้ อย่างน้อยเขาจะต้องติดเตียงเป็นเวลาหลายปี และระดับการบ่มเพาะของเขาอาจถูกทำลายไปด้วยซ้ำ! ใบหน้าของโอลิเวอร์เกิดรอยยิ้มกว้างเมื่อนึกถึงการที่เฟนด์ต้องนอนติดเตียง ความตื่นเต้นของเขาฉายชัดในแววตา

เขาผลักมือทั้งสองข้างไปข้างหน้า และดาบแห่งแสงทั้งสิบเล่มก็ฟันไปทางเฟนด์ซึ่งเอาหลังชนเข้ากับเกราะผู้พิทักษ์ เฟนด์ถอนหายใจแล้วรู้ว่าถึงเวลาแล้ว เขาพลิกฝ่ามือ ก่อนที่ลำแสงสีดำจะไหลออกมาระหว่างนิ้ว ทันใดนั้นดาบวิญญาณจำนวนสิบเล่มก็ลอยอยู่เหนือฝ่ามือของเขา

ในความเป็นจริงศิลปยุทธของทั้งสองเป็นทักษะด้านการโจมตีระยะไกล พวกเขาจะไม่เสียเปรียบหากพวกเขารักษาระยะห่างจากคู่ต่อสู้เอาไว้ ในเวลานี้ ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนกำลังเหมาะเจาะ ทำให้เฟนด์มีเวลาในการร่ายทักษะออกมา ควันสีดำอันน่าสะพรึงกลัวหมุนวนไปรอบ ๆ ดาบวิญญาณราวกับว่าพวกมันฟื้นขึ้นมาจากนรกขุมสุดท้าย