มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2175

มุมปากของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์กระตุกเล็กน้อยขณะที่เขาใช้นิ้วเคาะโต๊ะ "เธอคิดเรื่องอะไรอยู่? ถึงได้มีสีหน้าท่าทางที่แปลกประหลาดแบบนี้?”

เฟนด์หลุดออกจากภวังค์เมื่อเขาได้ยินผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เอ่ยท้วง เขากะแอมเบา ๆ และถูจมูกเพื่อซ่อนสีหน้าเขินอายเล็กน้อยอีกครั้ง "เปล่าหรอก ผมก็แค่สงสัยว่าทำไมของแบบนี้ถึงถูกปรมาจารย์โบราณทิ้งเอาไว้ในในรัฐเวสต์ เซอร์ซีได้?”

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เลิกคิ้ว “เธอไม่ใช่คนเดียวที่เกิดคำถามนี้เพราะทุกคนที่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ต่างสงสัยเกี่ยวแบบเดียวกัน เมื่อครั้งโบราณกาลคงมีเรื่องราวใหญ่โตเกิดขึ้นในรัฐเวสต์ เซอร์ซีและทำให้ปรมาจารย์ผู้นั้นต้องส่งต่อทรัพย์สินของเขาไว้ที่นี่”

เฟนด์พยักหน้าและถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ “ในเมื่อที่นี่เป็นที่สำหรับส่งต่อทรัพย์สิน เหตุใดจึงเรียกมันว่าแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม? ผู้ปกครองระดับสูงของสำนักสหัสบรรณวางแผนที่จะทำให้ผู้อื่นสับสนด้วยชื่อนี้หรือเปล่า?”

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ชำเลืองมองที่เฟนด์และส่ายหน้า “ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ในความเป็นจริง ทั้งผู้ปกครองระดับสูงของสำนักสหัสบรรณและผู้อาวุโสของตำหนักสองกษัตริย์ของเราต่างไม่รู้ว่าเหตุใดแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามจึงถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง บางคนกล่าวว่าที่นี่เคยเป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าปรมาจารย์โบราณ ในขณะที่บางคนกล่าวว่าปรมาจารย์โบราณทำเช่นนี้เพื่อค้นหาผู้สืบทอดที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะสืบทอดอำนาจของเขา ผู้คนตีความกันไปต่าง ๆ นานา แต่ฉันคิดว่าที่นี่เป็นมรดกที่ปรมาจารย์โบราณตั้งใจทิ้งเอาไว้”

เฟนด์พยักหน้าและไม่มีท่าทีเร่งเร้าจะเอาคำตอบ ซึ่งก็ทำให้ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์มองเฟนด์ด้วยความประหลาดใจ

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เลิกคิ้วและมองไปที่เฟนด์อย่างชมเชย เฟนด์เป็นเด็กหนุ่มที่ฉลาดจริง ๆ “เธอพูดถูกแล้วแหละ หากผู้อาวุโสค้นพบสิ่งของล้ำค่าด้วยตัวเอง ก็คงไม่มีอะไรเหลือถึงพวกเธอ เหตุผลที่พวกเขารีบเตรียมการให้เหล่าศิษย์เข้าสู่แหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามก็เพราะมันไม่ใช่สถานที่ที่ใครอยากจะเข้าก็เข้าไปได้ ที่นั่นมีข้อจำกัดมากมาย และเราเราก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามอีกต่างหาก”

เฟนด์รู้สึกงงงวยมากขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ไม่ใช่คนที่จะปกปิดข้อมูล เขาจะอธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้เฟนด์ฟังจนหมดเปลือก เนื่องจากการสนทนาของพวกเขาดำเนินมาไกลมากพอแล้ว