มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2205

“แกเป็นใครกัน?! แกต้องปกปิดระดับการบ่มเพาะของตัวเองแน่!” ไม่มีทางที่ศิษย์ขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดจะเอาชนะเขาได้เช่นนี้ เขาไม่เพียงแต่ได้รับบาดเจ็บหนักเท่านั้น แต่ยังปล่อยให้อาวุธหลุดมืออีกด้วย ถ้าเรื่องนี้เล็ดลอดออกไปเขาจะต้องกลายเป็นตัวตลกอย่างแน่นอน!

ผู้ที่สามารถเข้าสู่แหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามล้วนเป็นพวกระดับสูงในสำนักเขาเคยพบกับคนที่ท้าทายคนที่อยู่ในระดับที่สูงกว่ามาบ้าง อันที่จริงเขาก็พอจะทำเช่นนั้นได้อยู่ แต่นั่นดูจะเป็นเพียงการคุยโวเสียมากกว่า

ทุกคนในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามต่างก็เป็นอัจฉริยะด้วยกันทั้งนั้น และในความคิดของชายมีหนวดเครา การต่อสู้ระหว่างอัจฉริยะสองคนโดยที่คนหนึ่งต่อสู้กับคนที่อยู่ในระดับเหนือกว่านั้นเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน นอกเสียจากว่าเขาจะเป็นผู้ที่จงใจลดระดับการบ่มเพาะของตัวเองลงเพื่อเข้าสู่แหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม ไม่ก็คนเช่นชายสวมหน้ากาก ซึ่งด้วยพรสวรรค์เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะจัดการเขาได้อยู่มือแล้ว

ในเวลานั้น ทุกคนกำลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้ของตัวเอง ดังนั้นคนเดียวที่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างชายมีหนวดเคราและการต่อสู้ของเฟนด์จึงมีเพียงแฟรงก์และศัตรูคนอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้เขาที่สุดเท่านั้น

'เฟนด์ทำให้ชายมีหนวดวางอาวุธได้จริงเหรอ?' แฟรงก์เบิกตากว้างและจ้องมองที่เฟนด์และชายมีหนวดเคราอย่างเหลือเชื่อ เขายังคงต่อสู้กับศิษย์สำนักวายชนม์ทั้งสองคนที่ดูเหมือนจะได้เปรียบกว่า แม้ว่าความสามารถของเขาทำให้เขาอยู่ในอันดับต้น ๆ ของเผ่าปฐมหายนะ แต่เขาก็ยังเทียบไม่ได้กับศิษย์ของสำนักวายชนม์ที่มีความสามารถสูงกว่าค่าเฉลี่ยอยู่ดี

เขาเสียหลักและเกือบถูกทุบตีจนกระอักเลือด ในขณะที่แขนข้างหนึ่งของเขามีเลือดท่วมจากบาดแผลที่ถูกดาบฟัน อาการเจ็บปวดทำให้หน้าผากของเขาย่น เหงื่อเย็นไหลลงมาตามใบหน้า เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าชายมีเคราจอมอวดดีจะพ่ายแพ้ให้กับเฟนด์

“เป็นไปได้ยังไง? ชายมีหนวดเคราก็แค่โอ้อวดพลังของตัวเองงั้นเหรอ?” แฟรงก์ถามด้วยความตกตะลึง

“แกตายแน่ ไอ้สารเลว! คราวนี้แกไม่มีทางรอดไปได้แน่ เพราะฉันปลดปล่อยพลังเต็มที่แล้ว!”

เฟนด์เย้ยหยันและพูดว่า "แล้วอะไรที่ทำให้นายคิดว่าเมื่อครู่ฉันใช้พลังอย่างเต็มที่ไปแล้วล่ะ? ดูเหมือนนายจะมั่นใจในตัวเองมากทีเดียวนะ!”

คำพูดของเขาเหมือนกับการดูถูกอย่างเจ็บแสบ และทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของซาเมียนซีดลงไปอีก ถ้าคำพูดนี้ออกมาจากปากของคนอื่นเขาคงจะไม่เชื่อ