มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2242

ในช่วงเวลาที่น่าตระหนกอย่างที่สุดนั้น เสียงลมหวีดหวิวก็ดังก้องอยู่ในหูของเขา ไม่ว่าใครก็สามารถเข้าใจได้ทันทีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

เฟนด์ตั้งสติ มุ่งความสนใจไปรอบกาย หากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เขาจะสามารถตอบสนองได้ในทันที

ลมเริ่มแรงขึ้น มันพัดเอาฝุ่นบนพื้นขึ้นมา ซึ่งบดบังการมองเห็นของเฟนด์ เสื้อผ้าของเฟนด์ปลิวไปตามสายลม

ลมนี้ไม่เพียงบดบังทัศนวิสัยของเขาเท่านั้น แถมมันยังกลบเสียงที่เกิดขึ้นรอบกายเขาอีกด้วย ทันใดนั้นประสาทสัมผัสทั้งหมดของเฟนด์ก็ถูกปิดลง เขาถอนหายใจยาว จะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว!

ลมกรรโชกอีกระลอกพัดมา มันทำให้เฟนด์สูญเสียการทรงตัวและร่างกายของเขาเกือบจะถูกลมพัดปลิวหายไปอยู่รอมร่อ

เกิดอะไรขึ้น?! เขาไม่รู้เลยว่าลมจะพัดต่อไปอีกนานเท่าไร หรือลมจะพัดพาอันตรายเช่นไรมาหาเขา ในขณะนั้นจิตใจของเขากระสับกระส่ายอย่างที่สุด

ในขณะที่เขากำลังจะตื่นตระหนก จู่ ๆ ลมก็หยุดพัดลม การหยุดอย่างกะทันหันทำให้เฟนด์งงงวยอยู่ชั่วขณะ

เมื่อไม่มีลม ฝุ่นก็ค่อย ๆ จมลงกับพื้น และทุกอย่างก็กลับคืนสู่ความเงียบสงัดดังก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ทัศนวิสัยของเขาชัดเจนขึ้นขึ้น เฟนด์ก็ไม่อาจห้ามไม่ให้หัวใจของเขาเต้นแรงได้

ห่างออกไปไม่ถึงห้าสิบเมตร มีกลุ่มคนยืนเรียงรายก้มหน้าอยู่ พวกเขาทั้งหมดล้วนสวมชุดเกราะและมีผมเผ้ายุ่งเหยิง มือของพวกเขากำอาวุธไว้แน่น

เฟนด์มองอย่างคร่าว ๆ ที่นั่นมีคนยืมประมาณร้อยกว่าคนเห็นจะได้

นี่มันยากเกินไปแล้ว!

มีผีดิบกว่าร้อยตัว แถมพวกมันแต่ละตัวก็อยู่ในขั้นต้นของระดับแรกกำเนิดด้วย หากพวกเขากรูกันเข้ามา เขาก็ไม่แน่ใจว่าจะผ่านด่านนี้ไปได้หรือไม่ เพราะไม่ว่าอย่างไรจำนวนขนาดนี้ก็ถือว่ามากเกินไป นี่เรียกว่ากองทัพผีดิบเลยด้วยซ้ำ!

ในตอนที่เฟนด์ยืนอยู่บนหุบเหวแห่งสุญญะ เขาก็ไม่ได้มั่นใจว่าเขาจะได้รับรางวัลอะไร ได้แต่บอกตัวเองให้ทำให้ดีที่สุด และแม้ว่าเขาจะต้องกลับไปมือเปล่า เขาก็จะไม่ยอมแพ้กลางคัน ถ้าเขาจะแพ้ เขาก็จะขอพยายามให้ถึงที่สุดก่อน!

ถึงกระนั้น การต้องเผชิญหน้ากับนักรบแห่งสุญญะคนที่สามก็ดูคล้ายจะหืดขึ้นคอแล้ว เขานึกไม่ออกเลยว่าการเผชิญหน้ากับนักรบแห่งสุญญะคนที่สี่และห้าจะมีจุดจบเช่นไร