มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2264

เฟนด์จ้องมองไปยังนักรบแห่งสุญญะเบื้องหน้าด้วยความตื่นตระหนก นักรบแห่งสุญญะยังคงมีใบหน้าเรียบเฉยในขณะที่เขายื่นมือออกมา คลื่นพลังงานสีดำอมเทาที่ดูราวกับหมอกรวมตัวกันอย่างช้า ๆ ในฝ่ามือของเขา เฟนด์คุ้นเคยกับคลื่นพลังงานนี้ เขามีประสบการณ์จากในอดีตหลายต่อหลายครั้งและตระหนักว่านี่คือพลังงานที่เหล่าผีดิบปลดปล่อยออกมาหลังจากที่พวกมันถูกฆ่า

เขาจำได้อย่างชัดเจนว่าหลังจากที่เขารู้สึกได้ถึงคลื่นพลังงานดังกล่าว ร่างกายของเขาก็รู้สึกโหยหามันเป็นอย่างมากและรู้สึกว่าพลังงานเหล่านี้คืออาหารที่ดีที่สุดในโลก ตอนนี้ คลื่นพลังงานหมุนวนรวมตัวกันที่ฝ่ามือของนักรบแห่งสุญญะ มันประกอบไปด้วยคลื่นพลังงานจำนวนหนึ่งร้อยยี่สิบคลื่น หัวใจของเฟนด์เต้นแรงในขณะที่เขาเกิดคำถามว่านักรบคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่

พลังงานเหล่านั้นยังคงรวมตัวกันไม่ต่างไปจากลำธารที่ไหลลงสู่แม่น้ำในฝ่ามือของนักรบแห่งสุญญะหลังผ่านไปห้าอึดใจ ผลึกสีน้ำตาลแดงก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเฟนด์ เฟนด์อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเมื่อได้เห็นลักษณะของผลึกดังกล่าว “ผลึกวิญญาณสลาย?”

นี่คือผลึกวิญญาณสลาย ขนาดเท่ากับสองหัวแม่มือ ผลึกทั้งหมดเป็นสีแดงและดูเหมือนชิ้นส่วนของหยกสีโลหิตที่ถูกฝังไว้เป็นเวลาหลายแสนปี เมื่อสังเกตอย่างใกล้ชิด จะพบกับจุดสีแดงระยิบระยับอยู่ข้างใน และมีความงามที่จับวิญญาณของผลึก

ในอดีตเฟนด์เคยได้รับผลึกวิญญาณสลายจำนวนสองชิ้น และรับมันมาจากโครงกระดูกที่ถูกปกคลุมด้วยอักษรรูนสีแดงนอกเขตเวทย์ค่ายกลสิบสัมบูรณ์ หนึ่งในนั้นมีขนาดเท่าหัวแม่มือในขณะที่อีกก้อนมีขนาดเท่าฝ่ามือของเขา ผลึกก้อนหนึ่งถูกเฟนด์ดูดซับไปจนหมด ส่วนอีกก้อนยังคงอยู่ในสภาพดีและถูกเก็บไว้ในมัสตาร์ด ซี๊ด

แม้ว่าชายสวมหน้ากากจะอยู่ในระดับผลึกวสันต์แล้ว แต่ความรู้ของเขาก็ยังนับว่าจำกัด ท้ายที่สุด โลกที่พวกเขาอยู่เป็นเพียงโลกระดับสามและเทียบอะไรไม่ได้กับดินแดนเทพสาบสูญ ยิ่งไปกว่านั้น เฟนด์ยังได้รับความทรงจำมาจากปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของดินแดนเทพสาบสูญ ในขณะที่ชายสวมหน้ากากเป็นเพียงศิษย์พี่ใหญ่ของสำนักระดับสี่ในรัฐเวสต์ เซอร์ซีซึ่งตั้งอยู่ในทวีปเฮสเทียเท่านั้น

พวกเขาทั้งหมดมองไปยังนักรบแห่งสุญญะที่ยื่นมือออกมาตรงหน้าด้วยความฉงนสนเท่ห์ เลนนอน วอช ลูกศิษย์ของสำนักวายชนม์ถึงกับยื่นนิ้วไปสัมผัสกับผลึกประหลาดตรงหน้า