มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 227

ดีแลนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

เซเลน่าเพียงแค่ยักไหล่ขณะที่เธอหยิบนามบัตรออกมาและส่งให้โรซ่า “นี่คือนามบัตรของฉันเก็บมันเอาไว้ งานนี้คงจะดีกว่างานปัจจุบันของคุณมาก ฉันเชื่อในความสามารถของคุณ คุณเป็นคนฉลาดและขยัน!”

“โอเค ฉันจะเก็บมันไว้”

โรซ่าสันนิษฐานว่าเซเลน่าจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเซเลน่าได้ เธอจึงหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนก่อนที่จะเก็บนามบัตรลงในกระเป๋าของเธอ

รอยยิ้มเหยียดปรากฏบนใบหน้าของแมท “ไม่เลว คุณยังสามารถแนะนำงานให้กับคนอื่นได้ ดูจากภายนอกฉันไม่คิดว่าคุณจะจ้างใครได้ งานของคุณก็ไม่ได้แย่เกินไป!”

เซเลน่าเงียบไม่ได้สนใจเขาขณะที่พวกเขาเดินไปที่ห้องส่วนตัวสุดหรู

“โอ้พระเจ้า นี่มันห้องหรูหรอ? เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันมาที่นี่…มันใหญ่มาก!”

“เปียโนยี่ห้อYamaha! หน้าจอที่นี่ก็ใหญ่มากเช่นกัน!”

โรซ่าตื่นเต้นมากหลังจากสำรวจทุกซอกทุกมุม

“ไม่เลวเลย! ไม่เลวเลย!”

ทุกคนต่างพยักหน้าเห็นด้วย

“เฟนด์คุณพูดเองนะว่าคืนนี้คุณจะเลี้ยงและเป็นคนจ่ายบิลเอง เราจะไม่ควักเงินแม้แต่เซ็นต์เดียว!”

บริตนีย์เตือนเฟนด์อีกครั้ง เธอต้องการดูว่าเฟนด์จะรักษาหน้าของเขาได้นานแค่ไหน

ฮิวหัวเราะอย่างขมขื่นและพูดว่า “ถ้าคนหนึ่งอยากเต้นในขณะที่อีกคนเล่นเปียโน ทั้งคู่จะต้องประสานกัน ถ้าเป็นเช่นจริงมันจะกลายเป็นการแสดงที่งดงามในสายตาของผู้ชมและผู้ฟัง "

ด้วยเหตุนี้ แมทเริ่มหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาจ้องไปที่เฟนด์ “ถ้าเซเลน่าเต้นมันคงไม่เหมาะถ้าฉันเล่นเปียโนใช่ไหม? เพราะถ้ามันออกมาดูดีคงจะมีบ้างคนอิจฉา?”

“มันยากนะ ถ้าเขาเป็นคนเล่นเขาคงจะไม่อิจฉา”

เทรเวอร์หัวเราะอย่างเย็นชา “แน่นอนว่าใครบางคนที่นี่ไม่ได้รับการศึกษาที่เหมาะสม เขาอาจจะเล่นเปียโนไม่ได้ด้วยซ้ำ” เทรเวอร์เยาะเย้ยและทุกคนก็เริ่มหัวเราะ “เซเลน่าเต้นประกอบเพลงได้ไหม?”

ในสายตาของพวกเขาเฟนด์นั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าคนอำมหิต เขาจะรู้เรื่องเปียโนได้ยังไง?

พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเฟนด์จะเดินไปที่เปียโน นั่งลงและพูดว่า “ที่รักผมจะเล่นเองคุณก็เต้น มาแสดงคู่กัน!”