มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2279

เขาชนะแล้ว! ชายสวมหน้ากากเองก็ผ่านด่านนี้มาได้แล้วเช่นกัน! ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นเล็กน้อย อย่างรู้สึกพอใจในตัวเอง

ก่อนหน้านี้ชายสวมหน้ากากให้ความสนใจกับการต่อสู้อย่างเต็มที่ เขาจึงไม่ทันได้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขาเลย เขาไม่รู้ว่าใครถูกกำจัดและใครที่ผ่านด่านไปได้บ้าง

ถึงกระนั้นเรื่องราวทั้งหมดนี้ก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรต่อชายสวมหน้ากากเลย เขาปฏิเสธที่จะเชื่อจะว่ามีคนอื่นที่สามารถผ่านด่านไปก่อนที่เขาจะทำได้

เขาหัวเราะอย่างเย็นชา บอกกับตัวเองว่าเฟนด์เป็นเพียงเศษขยะที่บังเอิญมีโชคช่วยเท่านั้น เกรแฮมมีทักษะเพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่อยู่ในระดับเดียวกับเขา ส่วนอีกสองคนนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง เนื่องจากพวกเขาเพิ่งผ่านด่านที่สามไป

เมื่อนึกถึงเรื่องนั้น เขาก็ยิ้มในขณะที่หันศีรษะไปรอบ ๆ เขาเห็นเลนนอนและเบนจามินถูกแสงสีแดงครอบเอาไว้ และรู้ทันทีว่าพวกเขาถูกกำจัดไปแล้วอย่างที่เขาคิด

ทั้งสองคนมีสีหน้าแปลก ๆ ทำไมพวกเขาถึงมองไปที่จุดสูงสุดของเนินลาดด้วยความโกรธและอับจนหนทางเช่นนั้น แต่ก็มีนัยยะของการยอมรับความพ่ายแพ้อยู่ด้วย?

พวกเขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับความจริงที่ว่าพวกเขาถูกตัดออกจากการแข่งขันใช่หรือเปล่า?

แต่ความคิดเหล่านั้นคงอยู่ได้ไม่นาน เพราะเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์หายไปแล้ว ชายสวมหน้ากากเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองอย่างไม่น่าเชื่อและมีอัตตาสูงลิ่ว เขาไม่แม้แต่จะสนใจสหายร่วมสำนักของตัวเองด้วยซ้ำ

แต่เขากลับใส่ใจเจ้าเด็กเหลือขอที่เคยทำให้เขาเจ็บปวดมาหลายต่อหลายครั้งเป็นพิเศษ เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการที่เฟนด์ร้องขอชีวิตอยู่แทบเท้าเขา

เมื่อเห็นว่าเฟนด์ไม่ได้อยู่ในบริเวณนี้ ชายสวมหน้ากากก็มองไปรอบ ๆ ทันที เฟนด์ไม่ได้อยู่ข้างหลังหรือด้านล่างเลย… แล้วเขาไปไหน?

ความคิดเหล่านั้นไม่ได้ค้างอยู่ในใจของเขานานนัก เมื่อเขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขามองตามสายตาของเบนจามินและเลนนอนขึ้นไปอีกเก้าสิบเอ็ดเมตรบนทางลาด เฟนด์ยืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น

เลนนอนกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัวและเอ่ยปากอย่างระมัดระวัง “เขา… เขาเคลื่อนที่เร็วมากและหลบเลี่ยงการโจมตีได้หลายครั้ง หลังจากนั้น…”

หลังจากนั้นเขาก็ฆ่านักรบทั้งหกร่างและผ่านด่านไป

แน่นอนว่าเขาไม่กล้าเอ่ยประโยคสุดท้ายออกมา เขากังวลว่าหากเขาทำเช่นนั้น ชายสวมหน้ากากจะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ เพื่อให้ชายสวมหน้ากากสงบลง เขาจะทำได้เพียงพูดอย่างตะกุกตะกักว่าเฟนด์เป็นคนหนีเก่งเท่านั้น

แต่ทว่าคำพูดเหล่านั้นไม่ได้ช่วยปลอบโยนชายสวมหน้ากากแต่อย่างใด ชายสวมหน้ากากคลุ้มคลั่งอย่างหนักในขณะนั้น เขาถูกเฟนด์เล่นงานไม่หยุด ตั้งแต่เกิดมา เขาถือเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะและไม่เคยด้อยกว่าใคร

เขาจะไม่โมโหขนาดนี้ได้อย่างไรในเมื่อถูกเฟนด์โจมตีครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นนี้?