มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2284

เฟนด์ไม่ได้พบกับสิ่งมีชีวิตชนิดใดเลยตลอดการเดินทางที่ผ่านมา นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นมนุษย์ที่มีชีวิต ในบรรดาสามคนนี้ เขาจำอิเซยาห์ได้เพียงคนเดียว

เมื่อดักฟังการสนทนาเฟนด์พบว่า เฮย์เดนมาจากสำนักสหัสบรรณ ขณะที่แซมซั่นมาจากเผ่าปฐมหายนะ เหตุผลที่เฟนด์รู้จักอิเซยาห์ก็เพราะทั้งคู่มาจากตำหนักสองกษัตริย์เหมือนกัน

ตำหนักสองกษัตริย์ได้แต่งตั้งศิษย์ที่ถูกเลือกสามคนมายังแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม นอกจากเนลสันและกริฟฟินแล้ว ศิษย์ที่ถูกเลือกคนที่สามที่ได้เข้ามาที่นี่ก็คืออิเซยาห์ ศิษย์ที่ถูกเลือกจากตำหนักสองกษัตริย์ จึงถือเป็นบุคคลผู้ทรงเกียรติ และพวกเขาสามารถทำทุกอย่างได้ตามที่ใจต้องการโดยไม่ทำให้ตัวเองได้รับผลกระทบอะไร

นับตั้งแต่มาถึงแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม พวกเขาก็ได้พบกับศิษย์ที่มีตำแหน่งสูงกว่าจำนวนนับไม่ถ้วน และศิษย์ที่ถูกเลือกเหล่านี้ก็ไม่มีโอกาสได้อวดอ้างถึงตำแหน่งอันทรงเกียรติของพวกเขาเลย เฟนด์ประทับใจในตัวอิเซยาห์อยู่เล็กน้อย

ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาทะเลาะเบาะแว้งกับกริฟฟิน อิเซยาห์ทำเพียงแค่ยืนอยู่ข้าง ๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาไม่ก้าวร้าวเหมือนกริฟฟิน และไม่ยกยอตัวเองว่าเป็นคนดีมีศีลธรรมคอยปกป้องคนอื่นอย่างที่เนลสันทำ

เขาทำราวกับไม่มีอะไรสลักสำคัญสำหรับเขา และไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมาเลย นอกจากนี้ในตอนที่เขาฝ่าฟันด่านทดสอบในโลกสีโลหิตก่อนหน้านี้ เขาก็ล้มเหลวขณะกำลังกำจัดผีดิบจำนวนหนึ่งร้อยยี่สิบตัวอยู่

เฟนด์ถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ แม้ว่าเขาจะมีหน้ากากและเสื้อผ้าชุดใหม่แล้วแต่หากเขาไม่ปรากฏตัวออกไปจะดีกว่า ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าพวกเขาจะจำเขาไม่ได้หลังจากมีปฏิสัมพันธ์กัน

เขาตัดสินใจที่จะรอให้ชายทั้งสามล่วงหน้าไป ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนไปใช้อีกเส้นทางหนึ่งเพื่อมุ่งหน้าไปยังเขาใต้พิภพ

"นั่นใคร?!" เฮย์เดนจ้องมองไปยังซากไม้ยืนต้นตาย

เฟนด์ผงะไปเพราะเขาไม่คาดคิดว่าเฮย์เดนจะมีประสาทรับรู้ที่เฉียบแหลมเช่นนี้ เฟนด์ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรมากมาย แต่เฮย์เดนกลับสัมผัสถึงเขาได้จากการถอนหายใจ

เฮย์เดนชักอาวุธของตัวเองออกมาอย่างรวดเร็ว สายตาจับจ้องไปที่ซากต้นไม้ยืนต้นตายที่เฟนด์แอบอิงอยู่ ชายอีกสองคนเริ่มรู้ตัวขณะจ้องมองไปที่สร้างต้นไม้เป็นตาเดียว

เฟนด์กระแอมเล็กน้อยและเปลี่ยนเสียงของเขาให้ต่ำลง "ผม ผมถูกศิษย์ของสำนักวายชนม์ไล่ล่ามา"

เฟนด์ชะงักไปครู่หนึ่งหลังจากพูดอย่างนั้น เขาไม่คิดที่จะอธิบายตัวเองเพิ่มเติม แต่ถึงกระนั้น ชายทั้งสามก็สามารถเข้าใจตรงกันได้เลยว่า หากสิ่งที่ชายตรงหน้าพูดไปความจริง การที่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าและสวมหน้ากากเพื่ออำพรางตัวตนและปกปิดร่องรอยของเขาไว้ถือเป็นเรื่องสมเหตุสมผลแล้ว

“ในพวกเราไม่มีใครมาจากสำนักวายชนม์ และเราก็ไม่ได้มาจากสำนักทางใต้ด้วย คุณถอดหน้ากากออกได้เลย หรืออย่างน้อยก็บอกเราหน่อยว่าคุณมาจากสำนักไหน” เฮย์เดนตอบอย่างเย็นชา เขาเลิกคิ้วด้วยความสงสัย

เฟนด์ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินน้ำเสียงยืนกรานของเฮย์เดน

“ไม่เป็นไรหรอกน่า บทสนทนาของเราก็ไม่ใช่อะไรที่เป็นความลับอยู่แล้ว เขาจะแอบฟังเราหรือเปล่าก็ไม่สำคัญหรอก เพราะอาจจะแค่บังเอิญเดินผ่านมาก็ได้” แซมซั่นพยายามทำให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น