มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 233

ใบหน้าของดีแลนแดงระเรื่อจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ การดื่มมากเกินไปดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนพูดมากขึ้น

แมทที่นั่งดื่มอยู่คนเดียวในอีกฟากหนึ่งของห้อง เขาดื่มไวน์เข้าไปรวดเดียว หลังจากดื่มไวน์ เขาไม่ต้องการอะไรมากแค่อยากให้เฟนด์ล้มละลาย

"คุณกำลังทำอะไร? ทำไมคุณถึงดื่มขนาดนี้?” บริตนีย์เห็นเขาตอนที่เธอกลับมาแล้วเดินไปนั่งข้างเขา

“ไม่ใช่เจ้าเด็กนี่ชอบอวดเก่งนักหรอ? ไวน์ที่ฉันดื่มอยู่ราคาขวดละ 50,000 เหรียญเชียวนะ ช่างแม่ง หลังจากดื่มขวดนี้หมด ฉันจะสั่งเพิ่มอีก มาดูกันว่าเขาจะทำยังไงถ้าเขาไม่มีเงินจ่าย”

แมทหันไปมองเฟนด์อยู่ด้านข้างพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

“อ๊ะ ถ้าอย่างนั้นฉันมีเรื่องจะบอกคุณ…” บริตนีย์โน้มตัวไปที่หูของแมทและกระซิบทุกอย่างกับเขา

“แพงขนาดนั้น!” แมทอ้าปากค้าง อย่างไรก็ตามสิ่งชั่วร้ายปรากฏขึ้นในสายตาของเขาและเขาพูดต่อว่า “ดี มาทำแบบนั้นกันดีกว่าเพราะเขาบอกว่าเขามีเงิน ฉันจะไม่ช่วยเขาแม้แต่บาทเดียว”

“ ฮ่าฮ่า! ฉันสงสัยว่าเขาจะคุกเข่าขอให้เราแยกบิลกับเขาในภายหลัง”

บริตนีย์พูดเสียงดังและโอ้อวดว่า“ ไม่มีใครเห็นด้วยกับเรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อค่าจ้างของโรซ่าเพียง 10,000 เหรียญต่อเดือนเธอแทบจะไม่มีเงินเก็บ เธอไม่สามารถจ่ายได้ได้ถ้าเขาแยกบิล!”

แมทหัวเราะแล้วรินไวน์ให้บริตนีย์หนึ่งแก้วก่อนส่งให้เธอ เขากล่าวว่า “คุณเป็นคนฉลาดจริงๆ สองขวดนั้นจะทำให้เขาหมดตัว”

“อืม ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน จะเป็นยังไงถ้าเงินเดือนของเขาคือ 20 ล้านเหรียญ?”

บริตนีย์จิบไวน์แดงก่อนจะพูดพร้อมหัวเราะเบา ๆ

อย่างไรก็ตามเธอไม่กล้าเข้าไปเพื่อบอกพวกเขา สิ่งที่เธอทำได้คือยืนอยู่ข้างๆและยิ้มในขณะที่รอคำสั่งของทุกคน

ในที่สุดเฟนด์ก็ออกไปเข้าห้องน้ำ หลังจากครุ่นคิด พนักงานเสิร์ฟสาวหงุดหงิดและเดินตามเขาออกไป

“ ท่านคะท่าน! ฉันไม่รู้ว่าควรพูดหรือไม่ แต่ฉันต้องการแจ้งให้คุณทราบบางอย่าง”

เมื่อเฟนด์เดินทางกลับเท่านั้นพนักงานเสิร์ฟคนสวยจึงตัดสินใจเข้าหาเขา “ ฉัน…ฉันรู้สึกว่าคุณเป็นคนใจดีและฉันกังวลว่าคุณอาจถูกคนอื่นปั่นหัวเล่น ฉันจึงอยากถามอะไรคุณบ้าง อย่าบอกใครนะว่าฉันบอกคุณ โอเค?”

“ปั่นหัวเล่นงั้นหรอ?”

แน่นอนว่าเฟนด์ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่เขาก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็วพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ แผนการหรืออุบายทุกอย่างจะไร้ประโยชน์เมื่อพบกับอำนาจที่แท้จริง! บอกฉันสิว่าใครพยายามล้อเล่นกับฉัน”