มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 235

“ท่านค่ะ เขาทรงพลังเกินไปและชนะติดต่อกันสิบครั้ง…”

พนักงานเสิร์ฟตกใจพยายามที่จะโน้มน้าวไม่ให้เขาทำเช่นนั้น เธอกลัวว่ามันจะทำให้เฟนด์เสียชีวิตหลังจากที่เธอได้บอกเขา

“ขอบคุณมากที่บอกฉัน คงจะดีถ้าฉันลืมมันไป แต่ในเมื่อตอนนี้ฉันรู้แล้วคนอเมริกันคนนั้นจะต้องตาย!”

เฟนด์ทิ้งเธอไว้พร้อมกับคำพูดที่เย็นชาก่อนจะเดินกลับไปที่ห้อง “ดูเหมือนว่าค่าใช้จ่ายของเราจะถูกบันทึกไว้แล้ว” เขาพูดขณะที่เดินกลับเข้าไปในห้อง

“แต่…เขา…ทรงพลังจริงๆ!”

พนักงานเสิร์ฟขมวดคิ้วขณะที่เธอจ้องไปที่เฟนด์ เธอเสียใจกับการตัดสินใจนี้ เธอพึมพำ “ฉันไม่ควรบอกเขา เขารักภรรยามาก... จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาตายเพราะต้องการปกป้องชื่อเสียงของแคทธิเชีย? แย่แน่!”

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ เกือบ 11 โมงทุกคนก็รู้สึกว่าดื่มกันพอแล้ว

รสชาติของไวน์แดงทั้งสองขวดนั้นมันเยี่ยมมาก เพราะทั้งเฟนด์และเซเลน่าดื่มไปหนึ่งแก้ว

“ที่รัก ดูเหมือนว่าไวน์แดงสองขวดนี้จะมีรสชาติแตกต่างกับขวดอื่นอย่างเหลือเชื่อ มันน่าแปลก อะไรที่น่าแปลก ราเชลเหมือนจะสัมผัสได้ เธอจึงช่วยรินเครื่องดื่มให้กับเรา!”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธออ้าปากค้างและพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจเล็กน้อย “โอ้ที่รัก…ไม่มีอะไรผิดปกติกับไวน์สองขวดนี้ใช่ไหม? ตอนนี้พวกเราคงไม่ถูกวางยาแล้วใช่ไหม? หรือ…"

เฟนด์รู้สึกกระอักกระอ่วนขณะที่เขากลั้นหัวเราะ “ที่รัก ฉันไม่คิดว่าคุณจะมีจินตนาการมากขนาดนี้ คุณไม่ต้องกังวล พวกเราไม่เป็นอะไรหรอก แต่คุณจะรู้ได้ในไม่ช้าว่ามีเรื่องน่าสังสัยเกี่ยวกับไวน์สองขวดนั้น!”

เฟนด์ลุกขึ้นและเตรียมที่จะจ่ายเงิน

ดีแลนก็ตะลึงเช่นกัน “เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ของสิ่งต่าง ๆ คนที่มาที่นี่ใช้เงินเป็นล้านเหรียญใช่ไหม? พวกเราใช้จ่ายมากกว่านั้นนิดหน่อย จะทำลายสถิติได้ยังไง?”

“ฉันกลัวว่าเขาจะไม่มีเงินจ่าย แม้ว่าจะได้ส่วนลด 8.8 เปอร์เซ็นต์แล้วก็ตาม!”

บริตนีย์เย้ยหยันขณะที่เธอรอให้ทุกอย่างคลี่คลาย

โรซ่าและฮิวมองหน้ากัน ทั้งคู่กังวลว่าเฟนด์จะมีเงินพอสำหรับจ่ายบิลหรือไม่ ถ้าเขาไม่มีมันจะแย่แน่

“คุณหมายถึงอะไร 1.3 ล้านเหรียญ? ค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่พวกคุณใช้ไปคือ 14.67 ล้านเหรียญ หลังหักส่วนลดแล้วจะเหลือ 12.9 ล้านเหรียญ ผู้จัดการของเราให้ส่วนลดแล้ว ดังนั้นพวกคุณจะต้องจ่ายทั้งหมด 12.9 ล้านเหรียญ!”

หัวหน้าพนักงานยิ้มและหยิบไวน์แดงออกมาสองสามขวด “นี่คือของขวัญของคุณ” เขาพูด “ พวกคุณสามารถลองชิมกับมันได้เมื่อคุณกลับไป”