มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 248

“ฮ่า ๆ ไม่คิดเลยนะว่าจะมีคนรนหาที่ตายอย่างนี้!”

โอนีลหัวเราะเสียงดังและกล่าวว่า “เด็กน้อย ให้ฉันฆ่าไอ้จอมพลนี่ก่อนแล้วจะไปจัดการแก ไม่ต้องรีบ ถ้าอยากตายก็ต่อคิวซะ!”

“เขาตายในน้ำมือขยะอย่างแกไม่ได้หรอก!”

เฟนด์ขยับปลายนิ้วเท้าเพียงนิดเดียวก็สามารถไปอยู่บนสังเวียนที่สูงกว่าได้อย่างง่ายดาย เขายืนเอามือไพล่หลัง

เฟนด์เข้ามาบังตัวเดนนิสเอาไว้

“ผู้ชายคนนี้มีความสามารถมากที่กระโดดไปถึงบนนั้นได้!”

ผู้จัดการหญิงมีท่าทีประหลาดใจ

“น่าเสียดายที่ยังไงเขาก็ต้องตาย โอนีลแข็งแกร่งเกินไป แม้แต่เดนนิสก็ยังสู้เขาไม่ได้!” หัวหน้าพูด

“ฮึ ๆ เซลีน่า เทย์เลอร์ เธอปล่อยให้สามีเข้าไปแข่งแม้ว่าความตายจะรอจอมพลอยู่ตรงหน้าแบบนั้น นั่นเขากำลังจะตายอย่างสยดสยองไม่ใช่เหรอ?”

“เฮ้อ ฉันไม่คิดว่าสามีของเธอจะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่เพราะแค่ข้าวฟรีกับเงินสามล้านเหรียญนะ! โชคไม่ดีที่ถ้าเขาตายเธอก็ต้องจ่ายบิลอยู่ดี!” แมทพูดอย่างยินดีกับสถานการณ์แบบนี้

“แม้ว่าเขาจะตายแต่เขาก็ยังดีกว่าของเล่นเด็กอย่างคุณ!”

“คุณไม่กล้าพอจะขึ้นเวทีใช่ไหมล่ะ?”

เซลีน่ามองอย่างเย็นชา เธอรู้สึกรำคาญใจที่เคยตกหลุมรักคนปัญญาอ่อนแบบนี้ เมื่อเทียบกับเฟนด์ เขาก็แค่เศษฝุ่น

แมทไม่เพียงแต่เป็นแค่ของเล่นเด็กที่ไร้ประโยชน์เท่านั้น แต่เขายังต้องเสียใจกับโศกนาฏกรรมของใครบางคนอีกด้วย

“เขาขึ้นไปที่นั่นได้ยังไงน่ะ?”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ช่างเป็นบทกวีที่ไพเราะอะไรเช่นนี้ คล้องจองเหลือเกิน!”

เคนระเบิดเสียงหัวเราะ เขาแทบจะวิ่งไปรอบ ๆ แล้วถอดเสื้อ

“ผู้ชายคนนี้เป็นใคร?”

“ใครจะรู้ล่ะ?!”

ผู้คนจำนวนหนึ่งเริ่มถกเถียงกัน พวกเขาไม่เคยเห็นหน้าเฟนด์มาก่อนเลย

“แม้แต่จอมพลก็ยังล้มลงแบบนั้น นี่เขายังจะกล้าท้าทายอีกเหรอ?”

“คืนนี้จะไม่มีแค่รอบเดียวเหรอ? ฉันคิดว่ามีแค่วันละครั้งนะ เป็นไปได้ไหมว่าวันนี้มีการแข่งขันสองรอบ?” ผู้คนจำนวนมากเริ่มรู้สึกสับสน