มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 250

“ฮ่า ๆ ๆ ตลกว่ะ นั่นเหตุผลที่แกมาท้าทายฉันเหรอ!”

โอนีลหัวเราะอีกครั้ง “ไอ้หนู นี่เป็นความพยายามครั้งสุดท้ายที่ดูสิ้นหวังของแกหรือเปล่า? เหมือนหนีเสือปะจระเข้ เลือกที่จะมาท้าทายฉันเพราะอย่างน้อยก็ตายอย่างน่าสรรเสริญและรักษาหน้าของใครบางคนเอาไว้?”

“ถูกต้อง! เขารู้ว่าตัวเองจะต้องตายแน่ ๆ ทำไมไม่มาตายเพราะการต่อสู้เพื่อแคทธีเซียล่ะ? ใครจะรู้ อาจจะมีบางคนบูชาเขาเพราะเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ!”

เคนระเบิดเสียงหัวเราะอีกครั้ง “ ในที่สุดเราก็รู้แล้ว! เหตุผลที่แท้จริงของเฟนด์!”

คราวนี้ผู้ชมบางคนเริ่มมองเขาด้วยสายตาเหยียดหยามและเห็นด้วย

“ไอ้หนู ในเมื่อแกอยู่นเวทีแล้วก็ลงสมัครมาด้วยความเต็มใจ ฉันจะส่งแกกลับบ้านเก่าเอง!”

โอนีลมีสีหน้าขี้เล่นหลังจากกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะแล้วเขาก็ขยับตัวเข้าไปหาเฟนด์

“เดี๋ยว!”

ทันใดนั้นผู้จัดการทั่วไปของโลตัสบาร์แอนด์เลานจ์ก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับหอบหายใจ “ฉ ฉ ฉันมาทันเวลาแล้ว!”

“ ผู้จัดการทั่วไปคุณมาที่นี่ทำไม?”

“คุณมาที่นี่ตรงเวลา เด็กคนนี้พยายามจะกินแล้วชิ่ง เราจับเขาได้และเขาไม่มีเงินจ่าย เขาเลยมาที่นี่เพื่อท้าทายแล้วก็ได้กินอาหารฟรี!” ผู้จัดการเวย์นอธิบายอย่างรวดเร็ว

ผู้จัดการทั่วไปพยักหน้า “ฉันรู้ คุณปล่อยให้มีการต่อสู้กันไม่ได้นะ!”

“ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ?”

โอนีลมองผู้จัดการทั่วไปอย่างงง ๆ “เด็กคนนี้เซ็นชื่อยินยอมแล้วก็มายั่วโมโหฉันแล้ว ทำไมถึงจะสู้กันไม่ได้ล่ะ?”

“เกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ไหมว่าเด็กคนนี้พิเศษกว่าใคร? เขาเป็นนายน้อยของตระกูลชนชั้นสูงหรือเปล่า?”

ปากของผู้จัดการกระตุกอย่างรุนแรงก่อนที่เขาจะพูดว่า “พูดเรื่องไร้สาระอะไร? เราเป็นธุรกิจในเครือของตระกูลชั้นหนึ่ง ทำไมเราต้องกังวลกับเงินแค่ 10 ล้านเหรียญ? ปัญหาคือลูกปลาตัวจ้อยอย่างคุณจะชนะได้หรือไม่”

“ทำไมคุณต้องสนใจถ้าฉันจะชนะ? ฉันว่าคุณไม่อยากแพ้มากกว่า!”

เฟนด์ยักไหล่

ผู้จัดการทั่วไปผิดคำพูด แม้ว่าพวกเขาจะได้รับการสนับสนุนจากตระกูลชนชั้นสูง แต่เงินมันก็มากกว่า 10 ล้าน ไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองล้าน

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเจ้านายโกรธเมื่อพวกเขาเก็บเงินค่าอาหารมาไม่ได้?

แม้ว่าเขาจะเป็นถึงผู้จัดการ แต่เขาก็เป็นแค่พนักงานไม่ได้มีอำนาจมากมายในการตัดสินใจขนาดนั้น ถ้าไม่ใช่กลัวโดนเจ้านายเล่น เขาก็คงไม่รีบไปที่นั่น

“เป็นไปได้ไหมนะ?”