มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 55

เมื่อสังเกตเห็นว่าเฟนด์ เริ่มที่ปฏิเสธการดื่มและออกอาการมึนเมาเล็กน้อย อีวานก็รู้สึกดีใจ เมื่อสำรวจดูจากรูปลักษณ์ภายนอกของเขา ดูเหมือนว่าเฟนด์จะเริ่มถึงขีดจำกัดของเขา เขาพูดขึ้นมาทันทีว่า “ไม่เป็นไร ๆ มา ๆ วันนี้เป็นวันแห่งความสุข เราควรดื่มฉลองกันสักหน่อย ดื่มกันคนละสามแก้วไปเลย!”

“ดีเลย!”

เฟนด์แกล้งทำเป็นเหมือนเขากำลังรู้สึกกระอักกระอ่วน กำลังฝืนใจที่จะดื่ม แต่เขาก็ยังดื่มแอลกอฮอล์จนหมดอย่างช้า ๆ

ในขณะนี้เฟนด์ ดื่มไปมากกว่าสิบแก้วติดต่อกัน แม้แต่ผู้อาวุโสที่เหลือกับอีวาน ก็เริ่มรู้สึกมึนงงเล็กน้อยแล้วตอนนี้

อย่างไรก็ตามพวกเขาทุกคนคิดว่าเฟนด์ น่าจะใกล้จะเมาแล้ว

“มาเถอะ! พวกเราไม่ได้ดื่มด้วยกันมานานมากแล้วมาดื่มกันมา!”

อีวานยกแก้วขึ้นและพูดกับทุกคนที่อยู่ในตอนนี้

เขาเยาะเย้ยอยู่ภายในใจของเขา สถานการณ์แบบนี้ที่ทุกคนกำลังดื่ม เฟนด์ไม่มีทางที่จะปฏิเสธได้เลย เขาต้องถูกบังคับให้ดื่มเท่านั้น

“เอาล่ะ ดื่มหมดแก้ว เพื่อให้ธุรกิจของเทย์เลอร์ กรุ๊ป เติบโตขึ้นอย่างแข็งแกร่งกันเถอะ!”

นายใหญ่เทย์เลอร์ ยิ้มขณะที่เขาเอ่ยขึ้น

“ไชโย!”

อีวานรีบยกแก้วขึ้นดื่มทันที

หลังจากที่เขาดื่มจนหมดแก้วแล้ว อีวานก็ส่งสัญญาณให้คนอื่น ๆ ผลัดกันเทเครื่องดื่มเฟนด์ เขาอยากจะรู้ว่า เฟนด์จะสามารถที่จะดื่มต่อไปได้อีกนานแค่ไหน

ช่างโชคร้ายสำหรับเขา เฟนด์ไม่กล้าที่จะปฏิเสธ และดูเหมือนว่าตอนนี้เขาก็เริ่มจะมีอาการเมามาก แต่เขาก็ยังคงดื่มมันแก้วต่อแก้วกับผู้คนเหล่านั้น

ในทางกลับกัน ผู้อาวุโสที่เหลืออยู่ไม่กี่คนเริ่มส่งเสียงเอะอ่ะโวยวาย แม้แต่คำพูดของพวกเขาก็ดูเหมือนจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง

พวกเขาสองคนถึงกับรีบไปที่ห้องน้ำเพื่ออ้วกหลังจากที่ดื่มไปได้ไม่นาน

“พวกเธอไปชอปปิ้งกันก่อน ฉันคงไม่ได้ไปร่วมทริปกับพวกเธอ พอดีฉันมีคนรู้จักอยู่ข้างในนั้น และฉันมีบางอย่างที่จะต้องทำ!”

ทันย่ากล่าวด้วยรอยยิ้มทันที

“ได้ ๆ งั้นวันอื่นเราค่อยไปเที่ยวพร้อมกัน!”

หญิงสาวคนอื่น ๆ พยักหน้าและจากไปในไม่นาน

ทันย่า ผลักประตูเปิดเข้าไปในห้องทันที เธอกล่าวว่า “โอ้ ว้าว! ฉันกำลังพูดถึงว่าห้องของใครกันช่างดูมีชีวิตชีวา ที่แท้เป็นตระกูลเทย์เลอร์นี่เอง!”

“เธอเป็นใคร? พวกเราตระกูลเทย์เลอร์ กำลังรับประทานอาหารกันอยู่ คนแปลกหน้าเข้ามาทำอะไรที่นี่”

ภายในใจของอีวานนั้นกำลังรู้สึกผิดหวังอยู่แล้ว สภาพเขาที่กำลังมึนเมาอยู่ในตอนนี้ จึงตะโกนออกมาทันที โดยที่ไม่ได้มองว่าใครใกล้เข้ามา