มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 938

"หยุดนะ!" ลิลลี่หนีจากอ้อมกอดของผู้อาวุโสที่สาม ก่อนจะมองเขาด้วยสายตาเจ้าชู้ “ฉันต้องการให้คุณทำเรื่องสำคัญ คุณต้องเพิ่มคนอีก 200 คนเพื่อตามหาลูกชายของฉันแล้วพาเขากลับมาให้ได้! เข้าใจไหม?"

ใบหน้าของผู้อาวุโสที่สามถมึงทึงเล็กน้อย เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ที่รัก คุณคิดว่าผมไม่อยากให้แลนซ์กลับมาเหรอ? เราส่งคนไปหลายต่อหลายร้อยคนไปตามหาเขา ป่าที่ไม่มีใครรู้จักนั้นลึกมาก ภูมิประเทศที่นั่นก็ซับซ้อนมาก คุณรู้ไหมว่าการตามหาคนที่นั่นมันยากขนาดไหน? นอกเหนือจากนั้นแล้ว ยังมีสัตว์ร้ายมากมายข้างในนั้น ถ้าพวกเราไม่ระวัง คนของเราอาจจะตายในนั้นก็ได้!”

อย่างไรก็ตาม ลิลลี่ตอบกลับไปด้วยท่าทีที่เย็นชา “ฉันขอให้คุณหาคนแค่คนเดียว แต่เรากำลังหาคนตั้งมากมาย ใช่ แลนซ์ไปกับคนหลายคน ดังนั้นพวกเขาน่าจะต้องทิ้งร่องรอยอะไรไว้บ้างใช่ไหมล่ะ? ในเมื่อคุณบอกว่ามันทั้งใหญ่ และลึกมาก แสดงว่าเรายังส่งคนไปไม่มากพอ ถ้าส่งอีกไปอีก 200 คน อาจจะหาเจอก็ได้! นอกจากนี้แล้ว ยิ่งเราส่งคนไปมากเท่าไหร่ จำนวนคนที่ปลอดภัยก็มากขึ้นด้วย!”

ผู้อาวุโสที่สามถอนหายใจ “ที่รัก คุณคิดว่ามีเพียงแค่เรา สมาชิกตระกูลวู๊ดที่กังวลรึไง? เราส่งคนไปตั้งมากมาย ไหนจะครอบครัวของนายน้อยคนอื่น ๆ ที่ส่งคนเข้าไปเหมือนกันอีก ในตอนนี้ ในป่านั่นมีคนเป็นพันคนที่กำลังตามหาพวกเขา ที่สำคัญที่สุด คือเรายังไม่เจออะไรเลย หลังจากหามาสองเดือนแล้ว เพราะงั้น นายน้อยและคนอื่น ๆ อาจจะ…”

“เป็นไปไม่ได้ ลูกของฉันยังไม่ตายหรอก เขาเก่งจะตาย! เขาอาจจะติดอยู่ในนั้นก็ได้! ใช่ ต้องเป็นอย่างงั้นแน่ ๆ คุณต้องตามหาเขานะ ส่งคนไปตามหาเขาเพิ่มซะ!” ลิลลี่ตาแดงก่ำ เธอดูเหมือนคนบ้า

"ก็ได้ ก็ได้! พรุ่งนี้ผมจะเตรียมทุกอย่างให้ โอเคไหม!” ถึงแม้ว่าผู้อาวุโสที่สามจะหมดความอดทน เขาทำได้เพียงแค่ตกลง และทำให้ลิลลี่มีความสุขเท่านั้น

หลังจากครุ่นคิด ผู้อาวุโสที่สามก็พูขึ้นมาอีกครั้ง “ในเมื่อไททัส และคนอื่น ๆ ไม่ได้กลับมาพร้อมเฟนด์ ทำไมคุนถึงไม่ส่งคนไปฆ่าเขาล่ะ? เราจะได้จัดการครั้งเดียว และตลอดไป ก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่ได้เป็นภัยคุกคามสำหรับเรา เพราะนายท่านไม่เคยติดต่อพวกเขาเลย แถมนายน้อยก็มีความสามารถมาก อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันต่างออกไป เพราะนายน้อยหายตัวไป นายท่านเองก็ป่วย ถ้าเฟนด์กลับมา สมาชิกตระกูลวู๊ดต้องช่วยเฟนด์ฝึกความแข็งแกร่ง เพื่อจะได้เป็นนายท่านตระกูลวู๊ดแน่!”

ลิลลี่ยิ้มอย่างขมขื่น “คุณคิดว่าฉันยังไม่ได้ลองรึไง? ฉันติดต่อคนที่ฉันส่งไปไม่ได้ และพวกเขาก็น่าจะตายไปแล้ว”

“เป็นไปได้ยังไงกัน? เราส่งคนอ่อน ๆ ไปรึเปล่า? เป็นไปไม่ได้ คนของเรามาจากตระกูลที่รักสันโดษ และหนึ่งในนั้น คือยอดฝีมือที่เป็นหนึ่งในล้าน พวกเขาจะฆ่าแม่กับลูกแค่คู่เดียวไม่ได้ได้ยังไง?” ผู้อาวุโสสามประหลาดใจมากอีกครั้ง ดูเหมือนเขาจะควบคุมอะไรไม่ได้สักอย่างแล้ว