มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1012

เมื่อมื้ออาหารของพวกเขาสิ้นสุดลง เจอรัลด์ก็ออกจากโรงแรมไปด้วยกันกับแซนเดอร์และคนอื่น ๆ เมื่อมาถึงตรงทางเข้าของโรงแรม พวกเขาก็ได้รับการทักทายโดยพ่อบ้านคนหนึ่งที่พูดขึ้นมาฉับพลัน “คนจากตระกูลหลงในยานเคนต้องการมาเยี่ยมคุณครับ ประธานเลิฟเวลล์”

“ตระกูลหลงงั้นเหรอ? ฮึ่ม! พวกเขามาเยี่ยมฉันด้วยเหตุผลอะไรล่ะ? พวกเขาส่งใครมาเป็นตัวแทนของพวกเขากัน?” แซนเดอร์ที่เห็นได้ชัดว่ามั่นใจมากขึ้นแล้วในตอนนี้ที่เจอรัลด์ตกลงที่จะช่วยเหลือเขาตอบกลับ

“พวกเขาส่งคุณหญิงสองของตระกูลหลงมาครับ! ในเวลานี้เธอกำลังรอพบคุณอยู่และเธอก็ยังนำของขวัญดี ๆ มากมายมาด้วยเพื่อฉลองความสำเร็จของงานแลกเปลี่ยนสมบัติ!” พ่อบ้านอธิบาย

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย

คุณหญิงสองของตระกูลหลงงั้นเหรอ? อาจเป็น…?

“ตัวแทนของตระกูลหลงมีนามสกุลว่ายอร์คหรือเปล่าครับ เป็นไปได้ไหม?”

ในการตอบสนอง พ่อบ้านยิ้มทันทีก่อนจะพูดขึ้น “ใช่ครับ ใช่เลย!”

เช่นนั้นก็เป็นซาเวียจริง ๆ!

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เจอรัลด์รู้สึกค่อนข้างแปลก ๆ ทันทีที่เขาได้ยินว่าซาเวียอยู่ที่นี่ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่ได้พบเธอมานานกว่าหนึ่งปีแล้วตอนนี้และจนถึงวันนี้เขาก็ลืมเธอไปแล้ว

เมื่อเวลาผ่านไป มันจึงเป็นปกติที่เหตุการณ์ในอดีตจะค่อย ๆ ถูกลืมไป อย่างไรก็ดี มีหนึ่งเหตุการณ์ที่เจอรัลด์รู้ว่าเขาจะไม่สามารถลืมได้

เหตุการณ์นั้นเป็นช่วงเวลาที่เขาถูกไล่ล่าโดยทั้งพวกหลงและโมลเดลเกือบจะตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ในขณะที่ทั้งสองตระกูลพยายามจะฆ่าเขาอย่างเต็มที่ในตอนนั้น แต่ซาเวียก็ปล่อยเขาไป โดยพื้นฐานแล้วก็เพื่อช่วยชีวิตเขา

‘เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้วตอนนี้…ฉันสงสัยว่าเธอจะเป็นยังไงบ้างนะ…ไม่ว่าจะยังไง เธอก็สมควรได้ใช้ชีวิตที่สุขสงบ…พูดง่าย ๆ มันจะดีกว่าถ้าพวกเราไม่เจอกันเลย’ เจอรัลด์คิดกับตัวเองก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างขมขื่นเล็กน้อย

“คุณคลอฟดร์ด…? คุณคลอฟอร์ด…” แซนเดอร์กระซิบข้าง ๆ เขา

“…หืมม?” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาตื่นจากภวังค์

“ฮ่าฮ่า! ผมแค่สงสัยว่าในเวลานี้คุณพักอยู่ที่ไหนกันครับ ถ้ามันสะดวกสำหรับคุณ ทำไมไม่ย้ายเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลเลิฟเวลล์สำหรับตอนนี้ล่ะครับ? ผมจะบอกคนอื่น ๆ ให้จัดเตรียมห้องที่ดีที่สุดให้คุณเอง ถ้าคุณเห็นด้วย” แซนเดอร์แนะนำ

“ฟังดูดีนะ” เจอรัลด์ตอบกลับพร้อมกับพยักหน้า

ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างหลงและโมลเดลไม่ได้เป็นความลับในหมู่คนเหล่านี้ที่ทำงานในสาขาธุรกิจ อย่างไรก็ตามสิ่งเดียวกันก็ไม่อาจบอกได้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างโมลเดลและเลิฟเวลล์

ด้วยเหตุนั้น มันจึงเป็นเรื่องปกติที่แซนเดอร์จะต้องการทราบรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้เนื่องจากตัวแทนตระกูลหลงมาอยู่ที่ประตูเขาแล้วตอนนี้

“คุณค่อนข้างรอบรู้นะคะ ประธานเลิฟเวลล์ ฉันมีลูกพี่ลูกน้องและญาติสองสามคนอาศัยอยู่ที่นี่จริง มันคือบ้านเกิดของพวกเขา ท้ายที่สุดแล้ว ยังไงซะ พวกเราก็ไม่ได้ติดต่อกันและกันมานานหลายปีมากแล้ว เป็นผลให้คุณอาจจะถือว่ามันเป็นครั้งแรกของฉันที่นี่ในจังหวัดโลแกนเช่นกันก็ได้นะคะ พูดง่าย ๆ ฉันเกรงว่าฉันจะไม่คุ้นเคยกับขั้นตอนที่คุณเอ่ยถึงที่นี่น่ะค่ะ”

“ยังไงซะ คุณสามารถมั่นใจได้หนึ่งอย่าง เมื่อคุณได้รับโครงการไปแล้ว เลิฟเวลล์ก็จะได้รับเงินอย่างแน่นอน ฉันรู้สึกว่าข้อผูกมัดระหว่างหลงและเลิฟเวลล์ก็จะแข็งแกร่งขึ้นในเวลาเดียวกันเช่นกัน คุณไม่คิดแบบนั้นเหรอคะ?” ซาเวียกล่าวด้วยรอยยิ้ม

แซนเดอร์ตอบสนองเพียงพยักหน้า

ในตอนนั้นเอง พ่อบ้านก็เข้ามาบริเวณต้อนรับและพูดขึ้น “ทุกอย่างได้จัดเตรียมให้คุณคลอฟอร์ดอย่างเหมาะสมแล้วครับ ประธานเลิฟเวลล์ ผมขอทราบได้ไหมครับว่ามีอะไรอื่นที่คุณต้องการให้ผมทำไหม?”

“ตอนนี้ยังไม่มีอะไร อย่าลืมบอกคนอื่น ๆ ให้รับใช้คุณคลอฟอร์ดเป็นอย่างดีแล้วกัน ห้ามพวกเขาอู้งาน!”