มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1033

‘…นั่นเป็นจินตนาการของฉันเองใช่ไหม?’ ชายชราคิดกับตัวเอง รู้สึกสงสัยเล็กน้อย

แม้ชายชราอยากจะเตือนยูวานเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ชายชราก็รู้ว่าเขาโอหังเพียงใด ยิ่งไปกว่านั้น ยูวานก็มองเขาอย่างโกรธเคืองด้วยความไม่พอใจก่อนหน้านี้อยู่แล้ว ถ้าเขาจะพูดอะไรอื่นอีก ความโกรธของยูวานจะเพิ่มมากขึ้นอย่างแน่นอน

‘…ฉันคงต้องเห็นผิดไปเองแน่!’

โดยไม่คำนึงถึง ในที่สุดโมลเดลก็สามารถจับเจอรัลด์ได้ หลังจากใช้เวลาทั้งปีในการค้นหาเขา กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ตอนนี้พวกเขามีตัวเจรจาต่อรองที่ดีที่สุดเพื่อใช้ต่อต้านคลอฟอร์ดแห่งนอร์ทเบย์แล้ว

ด้วยสิ่งนั้นในใจ มันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่โมลเดลทั้งหมดแห่งจังหวัดโลแกนจะรู้สึกตื่นเต้นกันอย่างยิ่ง

“เด็กนั่นรู้ว่าจะซ่อนตัวอย่างไรจริง ๆ! พวกเราต้องเผาผลาญทรัพยากรทางการเงินมากมายขนาดนั้น และใช้เส้นสายอย่างไม่รู้จบแต่ทั้งหมดก็คุ้มค่าแล้ว ในที่สุดพวกเราก็จับเขาได้ในวันนี้!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ในที่สุดโมลเดลแห่งโลแกนก็จะสามารถปกครองทั้งภูมิภาคได้แล้วตอนนี้! เนื่องจากเจอรัลด์เป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวของตระกูลคลอฟอร์ดและเขาก็ยังเป็นลูกชายสุดที่รักของดีแลนเช่นกัน มันจะไม่นานหรอกก่อนที่พวกเราจะได้ทรัพย์สินของคลอฟอร์ดในท้ายที่สุด!”

ขณะที่สมาชิกตระกูลโมลเดลยังคงคุยเรื่องนี้กันต่อไป บอดี้การ์ดรับเชิญคนหนึ่ง ซึ่งทำงานให้กับตระกูลหลงเป็นหลัก ก็บังเอิญได้ยินทุกอย่างที่พวกเขาพูดกัน

หลังจากได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็วิ่งอย่างฉับไวไปทางห้องห้องหนึ่งก่อนจะเปิดประตูและพูดขึ้นมา “คุณหญิง ผมมีข่าวสำคัญ!”

‘คุณหญิง’ ที่ว่าก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซาเวียที่กำลังแต่งหน้าอย่างระมัดระวังเมื่อการ์ดของเธอเข้ามา

เนื่องจากเรื่องใหญ่บางอย่างเกิดขึ้นระหว่างเลิฟเวลล์และโมลเดล ตามปกติแล้วตระกูลหลงจึงต้องยกเลิกแผนการเจรจาของพวกเขากับแซนเดอร์ ด้วยเหตุนั้น ซาเวียจึงต้องออกมาจากคฤหาสน์ของแซนเดอร์ ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงกำลังอาศัยอยู่ในบ้านของตระกูลโมลเดลชั่วคราวในตอนนี้

“ข่าวอะไรกัน?” ซาเวียถาม

เมื่อกลืนน้ำลายอึกใหญ่ จากนั้นบอดี้การ์ดก็ตอบกลับ “เกี่ยวกับเจอรัลด์จากตระกูลคลอฟอร์ดครับ! ผมได้ยินมาว่าโมลเดลสามารถค้นหาและจับเขาได้แล้วในวันนี้ หลังจากการพยายามตามหาเขามานานกว่าหนึ่งปี!”

ความคิดเดียวกันนี้ก็ไหลผ่านอยู่ในใจของเธอ เมื่อย้อนกลับไปตอนที่เธอได้ปล่อยเจอรัลด์ให้หนีไปในตอนนั้น

โดยการเดินกลับไปมาด้วยความขัดข้องใจ จากนั้นซาเวียจึงพึมพำกับตัวเอง “ฉันควรทำยังไงดี…ฉันควรทำยังไง?! ถ้าฉันไม่ทำอะไรบางอย่างงั้นโมลเดลก็จะฆ่าเขาอย่างแน่นอน!”

“แม้ว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น โดยส่วนตัวผมก็รู้สึกว่าเขาจะไม่มีชีวิตรอดไปได้นานนักอยู่ดี… จากสิ่งที่ผมได้ยินมา เขาแทบจะไม่หายใจอยู่แล้วเมื่อพวกเขาพบเขา! ยังไงซะ ในเวลานี้เขาก็ถูกโยนเข้าไปในคุกใต้ดินของคฤหาสน์โมลเดลแล้ว!” บอดี้การ์ดตอบกลับ

เมื่อได้ยินแบบนั้น ความกังวลใจของซาเวียก็เริ่มเลวร้ายลงเท่านั้น ชั่วครู่สั้น ๆ ต่อมาเธอก็หลับตาลงและสูดหายใจเข้าลึก เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง จึงมีท่าทางแน่วแน่ในสายตาของเธอ

“…ฮึ่ม! ฉันบอกตัวเองแล้วว่าฉันจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาอีกเมื่อฉันปล่อยเขาไปในตอนนั้น! ไม่ว่าเขาจะเป็นหรือตายก็ตาม นั่นไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันอีกต่อไป!” ซาเวียประกาศออกมา ขณะที่เธอนั่งลงอีกครั้ง

ฮ่าฮ่าฮ่า…เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอเกือบจะลืมเหตุผลที่เธอทำงานอย่างหนักขนาดนี้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทั้งหมดนั่นไม่ใช่เป็นเพราะว่าเธอจะได้ใช้ชีวิตที่ดีกว่าเขาหรอกเหรอ?