มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1059

พวกเขาทั้งคู่ยังคงครุ่นคิดกันอยู่ในห้องลับต่อไป แต่ทันในนั้นดีแลนก็ตะโกนขึ้นมาจากข้างนอก “พ่อ!”

“มีอะไร ดีแลน?”

“หนึ่งในคนรับใช้พบกล่องที่ดูโบราณในคฤหาสน์ก่อนหน้านี้…ที่แนบมากับมันคือจดหมายที่มีชื่อของเจอรัลด์บนนั้นครับ!” ดีแลนกล่าว ขณะที่เขาเข้ามาในห้องพร้อมกับกล่องนั้น

อย่างที่ดีแลนพูด จดหมายที่ส่งถึงเจอรัลด์ถูกวางติดไว้บนกล่องงสี่เหลี่ยมนั้น

“มีข้อบ่งชี้ใด ๆ ของผู้ส่งไหม?” แดริลถาม

“ไม่มีอะไรที่ผมรู้เลย ตามคำพูดของคนรับใช้ เขาพบมันโดยบังเอิญ แม้หลังจากการซักถามเวลสันเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ก็ไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยใด ๆ ของเขาที่สามารถจับเบาะแสนี้ได้เลยครับ!” ดีแลนตอบกลับ โทนเสียงของเขาวิตกกังวลเล็กน้อย

เขามีเหตุผลให้รู้สึกแบบนั้น อย่าลืมว่า พ่อของเขาเป็นสมาชิกของพระราชวังจิตวิญญาณ และทุกคนที่เป็้นส่วนหนึ่งของสมาคมลับนั้นก็คือคนที่เก่งที่สุดใหมู่คนเก่ง! เนื่องจากใครบางคนสามารถแทรกซึมเข้ามาในคฤหาสน์ของพวกเขาได้จริง ๆ แม้หลังจากเวลสันและคนของเขาเข้าควบคุมดูแลความปลอดภัยของตระกูลคลอฟอร์ดแล้ว แน่นอนว่าเขาจะรู้สึกกระสับกระส่ายขึ้นมา!

“…ช่างแปลกประหลาด…ฉันสงสัยว่าทำไมเหตุการณ์แปลก ๆ มากมายขนาดนี้ถึงเกิดขึ้นไม่นานมานี้กัน…เรื่องใหญ่บางอย่างอาจกำลังจะเกิดขึ้นหรือเปล่า…?” แดริลที่เริ่มเป็นกังวลใจพึมพำออกมา

“…ไม่ว่าจะยังไง ดูข้างในกล่องไม้สิ เจอรัลด์ มันสำหรับเธออยู่ดี” แดริลกล่าวเสริมหลังจากหยุดชะงักสั้น ๆ

“ครับ!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาเปิดกล่องอย่างสงสัย

เมื่อเปิดมันดู ก็เผยให้เห็นม้วนกระดาษที่ดูโบราณอันหนึ่ง

หลังจากตรวจสอบมันอย่างละเอียดมากขึ้นเล็กน้อย มันดูเหมือนจะเป็นแผนที่เส้นทางในทะเลทรายแห่งหนึ่ง เม็ดทรายเล็ก ๆ ไม่กี่เม็ดที่ปรากฏอยู่บนม้วนกระดาษนั้นก็ยืนยันการอนุมานของพวกเขาได้

ทุก ๆ จุดบนแผนที่ถูกทำเครื่องหมายไว้อย่างชัดเจน และเจอรัลด์ก็พบว่าตัวเองรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาตระหนักได้ว่าจุดหมายปลายทางสุดท้ายนั้น ดูเหมือนจะเป็นพระราชวังใต้ดินบางอย่าง ยิ่งไปกว่านั้น ก็มีโลงหินขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางของพระราชวังแห่งนั้นอีกด้วย!

แม้ม้วนกระดาษจะค่อนข้างอัดแน่นไปด้วยรายละเอียดที่ถูกทำเครื่องหมายไว้อย่างคร่าว ๆ แต่โลงหินนั้นกลับเด่นชัดอย่างชัดเจนมากที่สุด

“…อืม แน่นอนมันคือแผนที่บางอย่าง…” เจอรัลด์กล่าวหลังจากมองมันได้ครู่หนึ่ง ยังคงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

“อาจเป็นอาจารย์ของผม ฟินน์เลย์หรือเปล่า…? แม้มีเหตุผลเล็กน้อยสำหรับเขาที่จะทำสิ่งต่าง ๆ อยู่เบื้องหลัง…แต่ถ้าเขาอยากจะช่วยเหลือผมจริง ๆ ล่ะก็ เขาก็จะทำให้ตัวเขาเองเป็นที่รู้จักอย่างแน่นอน!” เจอรัลด์ตอบกลับ ยังคงรู้สึกงงงวยหลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย

สุดท้ายแล้ว ฟินน์เลย์ก็ดูเหมือนจะเป็นเพียงคนเดียวที่ดูสมเหตุสมผล แต่ก็ไม่มีเหตุผลสำหรับฟินน์เลย์ที่จะไม่แสดงตัวเองเลยจริง ๆ ใช่ไหม?

“…ไม่ว่าจะยังไง ประเด็นนี้ก็รอก่อนได้ สำหรับตอนนี้ ทำไมไม่เปิดจดหมายก่อนและดูว่ามันเขียนว่ายังไงล่ะ” แดริลกล่าว

เมื่อเปิดจดหมาย เจอรัลด์ก็ได้รับการทักทายด้วยคำพูดเพียงไม่กี่บรรทัด อย่างไรก็ดี เมื่อทั้งสามคนอ่านเนื้อหาของจดหมายแล้ว พวกเขาก็ลงเอยด้วยการรู้สึกค่อนข้างประหลาดใจกัน

‘เมื่อท้องฟ้าสดใสกัดเซาะดวงจันทร์’

‘และนำ้ไหลไปในทิศทางตรงกันข้าม’

‘ดอกไม้สีทองจะเหี่ยวเฉาทันทีที่รวงหล่น’