มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1082

“ไอ้เด็กเปรต! แกมันฉลาดและพูดดีจริง ๆ แต่มาดูกันว่าแกจะทำแบบนั้นต่อไปได้นานแค่ไหน! ฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้แหละ!”

เปลือกตาของคริสโตเฟอร์กระตุกเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพุ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีเจอรัลด์

เจอรัลด์ต้องการจะป้องกันตัวเอง และหลีกเลี่ยงการโจมตีของคริสโตเฟอร์ แต่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้สำหรับคริสโตเฟอร์เลย

เจอรัลด์ถูกหมัดของคริสโตเฟอร์กระแทกโดยตรง และเขาก็กระอักเลือดออกมาในทันที

“นายจะไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีของฉันได้! โอเค ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้าย ฉันจะไว้ชีวิตนายถ้านายบอกความจริงฉันตอนนี้!” คริสโตเฟอร์กล่าวอย่างเย็นชา

“ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณโมลเดล คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าผมเป็นเด็กสามขวบที่คุณจะหลอกได้ง่าย ๆ!” เจอรัลด์พูด ขณะที่เขาเช็ดเลือดออกจากมุมปากของเขา

“ฉันคิดว่านายรนหาที่ตายจริง ๆ!”

คริสโตเฟอร์โกรธจัด และเขายกฝ่ามือของเขาขึ้นขณะที่ทำการเคลื่อนไหว และทั้งร่างของเจอรัลด์ก็ถูกยกขึ้นไปในอากาศ

หลังจากการดึงร่างของเจอรัลด์เข้าตัวเขาเองโดยตรง คริสโตเฟอร์ก็โจมตีเขาอีกครั้ง

คราวนี้มีควันสีขาวออกมาจากด้านหลังของเจอรัลด์หลังจากถูกโจมตี และเขาก็ถูกโยนออกไปไกลประมาณสิบเมตรในทันที

เจอรัลด์มีเลือดออกอยู่ภายใน และเขาก็กระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก

“นายจะพูดมัน…หรือนายจะไม่พูด?” ครืสโตเฟอร์ถาม ขณะที่เขากัดฟันอย่างโกรธเคือง

“ผมจะไม่พูดอะไร ผมต้องการให้คุณรู้สึกหงุดหงิดและวิตกกังวลอยู่ตลอดเวลา!”

เจอรัลด์ตอบกลับและยิ้มอย่างเย้ยหยัน ขณะที่เขาเช็คเลือดออกจากปากของเขา เขาแทบจะไม่สามารถพยุงร่างของตัวเองเอาไว้ได้เลยขณะที่เขาลุกขึ้น

“นายคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะไม่ฆ่านาย? ฉันสามารถฆ่านายก่อนได้ก่อนที่จะไปหาแดริล คลอฟอร์ด เพื่อถามเขาเรื่องนี้โดยตรง! ตอนนี้นายก็ตายซะเถอะ!”

คริสโตเฟอร์ยิ่งโกรธจัดมากขึ้น และพยายามที่จะดึงเจอรัลด์มาตัวเองโดยใช้ฝ่ามือซ้ายของเขาอีกครั้ง

อย่างไรก็ดี คราวนี้เจอรัลด์ลืมตาขึ้นทันที ขณะที่เขาพยายามจะทำให้หลุดออกจากแรงดึงดูดจากข้อมือของคริสโตเฟอร์

ในเวลาเดียวกันนี้ เขาก็ดึงไลท์เบนออกมาจากเอวของเขาเช่นกัน และเขาเตรียมที่จะใช้ทักษะการหยดน้ำที่เขาได้เรียนรู้มาจากดอนเบรกเกอร์

ทำไมมันถึงถูกเรียกว่าทักษะการหยดน้ำ? นี่เป็นเพราะเจอรัลด์ได้เข้าใจและรู้แจ้งแล้วว่าทักษะการหยดน้ำเข้ากับดาบอย่างไลท์เบนได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาสามารถใช้การโจมตีเป็นการป้องกันได้ และรัศมีของดาบก็จะยิ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆ ชั้น ก็เหมือนกับน้ำที่หยดผ่านหิน

คริสโตเฟอร์รู้สึกตกใจสุดขีด และขณะที่เขาสะบัดข้อมือของเขาเล็กน้อย กระจกลึกลับก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาอย่างฉับไว

ส่วนเจอรัลด์ เขาหันหลังกลับและเดินผ่านคริสโตเฟอร์ไป ขณะที่เขาวื่งตรงเข้าไปในถ้ำ

นี่เป็นเพราะเจอรัลด์รู้เป็นอย่างดีว่าเหตุผลเดียวที่ทำไมเขาถึงจัดการโจมตีคริสโตเฟอร์ได้ก่อนหน้านี้ ก็เป็นเพราะเขาทำให้เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ถ้าเขาต้องการจะเผชิญหน้ากับคริสโตเฟอร์โดยตรง ก็จะมีช่องว่างขนาดใหญ่มากระหว่างพวกเขาทั้งคู่

ความหวังริบหรี่เพียงอย่างเดียวของเจอรัลด์คือกการวิ่งเข้าไปในถ้ำ

นี่คือแผนการของเจอรัลด์ เมื่อเขาได้ทนต่อการโจมตีแรกสองครั้งนั้น

ทุกการเคลื่อนไหวเป็นไปตามแผนการ และทุกอย่างก็เกิดขึ้นในคราเดียว

เมื่อคริสโตเฟอร์ลุกขึ้นจากพื้นได้ในที่สุดด้วยสายตาที่เบิกกว้าง เจอรัลด์ก็หนีเข้าไปในถ้ำแล้ว

คริสโตเฟอร์พึมพำกับตัวเองด้วยความไม่เชื่อ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่แผ่นหลังของเจอรัลด์ “เขามีร่างกายที่พิเศษจริง ๆ เขาแข็งแกร่งอย่างน่าประหลาดใจ! ฉันเกือบจะพ่ายแพ้ให้เด็กหนุ่มคนนี้แล้ว!”

ในเวลานี้คริสโตเฟอร์ก็เงยหน้าขึ้นฉับพลันด้วยสีหน้ามุ่งร้ายบนใบหน้าของเขา “ฉันไม่สามารถปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ได้! ไม่อย่างงั้น ตระกูลโมลเดลจะไม่สามารถหนีความหายนะในห้าปีนี้ได้! ฉันไม่สามารถปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ได้อย่างแน่นอน!”