มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1133

ลึกลงไปใต้ท้องทะเล

มีเรือลำใหญ่ที่ดูเรียบ ๆ และทำจากทองแดงลำหนึ่ง แล่นผ่านกองทัพของเจอรัลด์ไป

การปรากฏขึ้นของเรือลำนั้น เปรียบเสมือนพลังงานที่ระเบิดออกมาแล้วค่อย ๆ จางหายไป แม้กระทั่งเครื่องมือบนเรือก็ไม่สามารถตรวจจับสัญญาณของมันได้

เรือทองสัมฤทธิ์ที่ดูธรรมดาลำนั้น คือเรืออะไรกันแน่?

สักพักเงาใหญ่ของเรือลำนั้นก็จมดิ่งลงสู่ก้นทะเล

สัตว์น้ำมากมายหลากหลายชนิดที่อยู่ใต้ท้องทะเล ต่างพากันหลบหลีกเอาชีวิตรอด ทันทีที่พวกมันเห็นเบเฮโมทขนาดมหึมานี้

ไม่นานนัก เงาของเรือลำนั้นก็อันตธานหายไปใต้ท้องทะเล ทำให้ทุกอย่างกลับมาสู่ปกติอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม สึนามิก็ยังส่งผลให้คลื่นใต้น้ำปรวนแปรและซัดไปมาอย่างรุนแรง

* * *

กองทัพยังคงเดินทางต่อ จนกระทั่งไปถึงเกาะมอนท์ฮอล์มในช่วงเย็นวันนั้น

ดูจากลักษณะทางภูมิศาสตร์ในแผนที่แล้ว เจอรัลด์เดาว่าเกาะมอนท์ฮอล์มน่าจะตั้งอยู่ครึ่งทางระหว่างจุดที่พวกเขาออกเดินทางไปถึงราชาแห่งสุสานมหาสมุทร มันเป็นเกาะเดียวกันกับเกาะที่ขอทานชรา และคนทั้งสามสิบหกคนของเขาได้หยุดพัก ตามที่มีการบันทึกไว้ในภาพจิตรกรรมบนแผ่นศิลาจารึก

ในตอนนั้น บนเกาะมอนท์ฮอล์มแห่งนี้มีเพียงหมู่บ้านชาวประมงเท่านั้น

มันยังเป็นสถานที่ที่เรือรบลำใหญ่ของซัน ลีก ได้ปรากฏตัวขึ้นเป็นครั้งแรกอีกด้วย

เรือนั้นลอยขึ้นไปบนทองฟ้า ทำให้ชายทั้งสามสิบหกคนตกใจกลัวเป็นอย่างมาก

สิ่งที่แปลกและน่าสงสัยยิ่งกว่านั้นก็คือ สุดท้ายแล้ว เหลือชายทั้งหมดเพียงยี่สิบเจ็ดคน และพวกเขาก็ได้เดินทางตามขอทานชราคนนั้นไปที่ราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร

ชายที่เหลืออีกเก้าคนได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย

พวกเขาหายไปบนเกาะมอนท์ฮอล์ม หรือพวกเขาถูกใครบางคนฆ่าตายกันแน่?

แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไร? ชายเหล่านั้นเป็นแค่คนธรรมดา ๆ มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่ขอทานชราจะต้องฆ่าพวกเขา!

ขณะที่เจอรัลด์กำลังคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้น เรือก็จอดเทียบท่าพอดี พวกเขาเดินทางมาถึงท่าเรือบนเกาะเรียบร้อยแล้ว

เจอรัลด์ได้สติอีกครั้ง เมื่อเขาเห็นเกาะมอนท์ฮอล์มอยู่ตรงหน้า

เวลาผ่านมาเป็นหลายหมื่นปี บัดนี้เกาะมอนท์ฮอล์มไม่ได้เป็นแค่เกาะที่มีเพียงหมู่บ้านชาวประมงอีกต่อไป แต่มันได้กลายเป็นเมืองบนเกาะไปแล้ว

เรือโดยสารหลายลำที่แล่นไปทางทิศเหนือและทิศใต้ จำเป็นจะต้องแล่นผ่านเกาะมอนท์ฮอล์มแห่งนี้ทุกวันนี้ จึงดูเฟื่องฟูเป็นอย่างมาก

“มันเป็นเรื่องที่แปลกจริง ๆ!”

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อพวกเขาเดินทางมาถึงที่นี่แล้ว นอกจากจะต้องจัดการเรื่องลูกน้องของเขา และวางแผนการเดินทางต่าง ๆ สิ่งที่สำคัญอีกอย่างก็คือ เจอรัลด์ต้องการจะพบกับเจ้าหน้าที่ ที่ดูแลเมืองแห่งนี้ เพราะเขาอยากรู้เรื่องราวความเป็นมาของการก่อตั้งเมือง เนื่องจากซัน ลีก เองก็เคยมาที่เกาะแห่งนี้เช่นกัน

แต่ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ไม่รู้ว่า ซัน ลึกได้ทิ้งร่องรอยของพวกเขาไว้ที่นี่บ้างหรือไม่

เจอรัลด์ได้สั่งให้ลูกน้องของเขาจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ถึงแม้ว่าพวกเขาจะกลับขึ้นเรือแล้วก็ตาม

สถานที่ที่พวกเขาจะนอนพักในคืนนี้คือ คฤหาสน์หรูแห่งหนึ่งบนเกาะ

บนเกาะแห่งนี้มีบ่อน้ำพุร้อนตั้งอยู่

เจอรัลด์พักผ่อนอยู่ที่บ่อน้ำพุร้อน ขณะที่เขากำลังรอเจ้าหน้าที่ที่ดูแลเมืองมาพบพร้อมกับบันทึกประวัติการก่อตั้งของเมือง

ขณะนั้นมีกลุ่มของเด็กหนุ่มและเด็กสาวจากครอบครัวที่มีฐานะพูดคุยและหัวเราะกันเสียงดังใกล้ ๆ กับจุดที่เจอรัลด์กำลังพักผ่อน ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่ชอบมีปัญหากับใคร หากไม่มีเหตุจำเป็นจริง ๆ เขาจึงทำเหมือนพวกเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้น

“บอกให้เธอมาตรงนี้! ฉันรู้สึกปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและข้อกระดูก! บอกให้เธอมาตรงนี้ มานวดให้ฉันหน่อย!”