มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1138

ครอบครัวยอร์นวิค รวมถึงสมาชิกคนอื่น ๆ ต่างก็พากันมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์แห่งมนต์เสน่ห์

ตอนที่ลินัสมาถึง เขาเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งจิบชาอย่างสบายใจอยู่ใต้แป้นโคมไฟ ในขณะเดียวกัน เลย์ตันที่มีใบหน้าซีดเซียวจากการเสียเลือดมาก ก็ได้หมดสติไปสักพักหนึ่งแล้ว

“ถึงแม้ว่าเลย์ตันจะทำผิดจริง นายไม่คิดว่าการกระทำของนายมันจะรุนแรงและโหดร้ายเกินไปหน่อยเหรอ?! นายไม่ได้มีความเคารพต่อตระกูลยอร์นวิคเลยแม้แต่น้อย!”

ลินัสรู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความเกลียดชัง และความอาฆาตแค้น

“ผมก็ไว้หน้าคุณโดยไม่ฆ่าเขาให้ตายแล้วไงครับ คุณคิดว่า คุณรู้ความหมายของคำว่ารุนแรงและโหดร้ายจริงหรือเปล่า? คุณจับตัวลูกศิษย์คนหนึ่งของผม และชายอาวุโสที่ผมเคารพไป อีกทั้งคุณยังพยายามข่มขู่เพื่อนของผมด้วย แล้วคุณจะจัดการเรื่องพวกนี้กับผมอย่างไรเหรอครับ?” เจอรัลด์พูดพร้อมกับวางถ้วยชาลง

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ดูเหมือนว่าพวกเฟนเดอร์จะเรียกพักพวกมาช่วยอีกคนสินะ ไม่น่าล่ะ แต่น่าเสียดายนะ เพราะไม่ว่าตระกูลเฟนเดอร์สันจะเก่งกาจและแข็งแกร่งสักแค่ไหน ก็ไม่มีวันเทียบกับตระกูลยอร์นวิคได้หรอก!” ลินัสพูด

“ถูกต้องแล้ว! พวกเราต้องการเห็นมันกลายเป็นขี้เถ้า เพื่อเป็นการแก้แค้นให้เลย์ตัน!”

เพื่อนของเลย์ตันบางคนตะโกนเสียงดัง

“ออกมาเถอะครับท่านปรมาจารย์! ทุกอย่างขึ้นอยู่กับท่านแล้วตอนนี้!”

แววตาของลินัสดูอาฆาตแค้น และแฝงไปด้วยแผนการร้าย ขณะที่เขาหลีกทางให้ท่านปรมาจารย์

จากนั้น ชายชราคนหนึ่งก็เดินมาตามถนน ในขณะที่ทุกคนต่างหลีกทางให้เขาด้วยความเต็มใจ

เขามีดวงตาที่ดูเหมือนรูปสามเหลี่ยม และเวลาที่เขาหรี่ตาลง ก็จะดูคล้ายกับงูที่กำลังขู่ศัตรูของมัน

สิ่งนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวเขาเป็นอย่างมาก

ชายชราเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ ก่อนจะมาหยุดท่ามกลางผู้คน

ในเวลาเดียวกัน เขาก็หันหน้าไปมองเจอรัลด์

อย่างไรก็ตาม สิ่งน่าขนลุกที่ครอบครัวยอร์นวิคไม่ทันสังเกตเห็นคือ ตอนนี้เปลือกตาของเลย์ตันกำลังขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว และขาของเขาก็กำลังสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

แจสมินรู้สึกวิตกกังวลเป็นอย่างมาก มือของเธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ และตอนนี้เธอก็เกาะแขนเสื้อของเจอรัลด์เอาไว้แน่น

ทันใดนั้น ทุกคนก็ทำตาโตด้วยความประหลาดใจอย่างสุดขีด

ตึง! เสียงบางอย่างดังขึ้น

ทุกคนเห็นภาพปรมาจารย์ท่านนั้น ที่อายุเกินห้าสิบปี กำลังนั่งคุกเข่าลงต่อหน้าเจอรัลด์

ตอนนี้คอร์ดรู้สึกหนักใจมาก เขากำลังหลบหนี และเขาก็คิดว่าเขาหนีมาไกลจนเกือบจะสุดขอบฟ้าแล้ว เขาจึงคิดว่า อย่างไรเสีย เจอรัลด์คงจะไม่มีวันรู้ว่าเขามาหลบหนีอยู่บนเกาะนี้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม คงไม่มีใครที่จะหลบหนีได้ตลอดชีวิต สักวันเขาก็ต้องกลับมาชดใช้หนี้ที่เขาได้ก่อไว้

คอร์ดรู้ดีแก่ใจตัวเองว่า ตอนนี้เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่เขาเคยเป็นอีกต่อไปแล้ว แม้แต่คริสโตเฟอร์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับเขา

ด้วยเหตุนี้ คอร์ดจึงได้ล้มเลิกความคิดที่จะแก้แค้นเจอรัลด์ เขายอมรักษาชีวิตของตัวเองไว้จะดีกว่า

“ท่านปรมาจารย์ ทำไมท่านถึงทำตัวแบบนี้?”

ลินัสรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก เขาไม่เข้าใจสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย

“นายจำคุณคลอฟอร์ดที่ฉันเคยเล่าให้ฟังไม่ได้เหรอ? เขาทำลายล้างตระกูลชุยเลอร์ และฆ่าคนในตระกูลหลง เหตุผลที่ฉันมาไกลถึงที่นี่เพราะฉันกำลังหนีเขาอยู่ และไม่มีที่จะไปอีกแล้ว!”

ใบหน้าของคอร์ดเปลี่ยนเป็นสีซีด

ลินัสถามด้วยความแปลกใจ “เป็นคนคนนั้น…?”

“เขาคนนี้แหละ! เขาคือ คุณคลอฟอร์ด!”