มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1162

เขาจำได้ว่าเธอเคยช่วยให้เขาได้เข้าไปในคฤหาสน์ของตระกูลยอร์นวิคเมื่อเดือนก่อน หลังจากที่เขาถูกเด็กฝึกงาน ของยอร์นวิคคนหนึ่งไม่ยอมให้เข้าไปในคฤหาสน์

ในตอนนั้น เจอรัลด์รู้สึกว่าเธอเป็นคนน่ารักและใจดีมาก แต่สุดท้ายแล้วจากสิ่งที่เจอรัลด์ประสบมากับตัวเอง ผู้หญิงนิสัยดีอย่างเธอมักจะเกินคาด และเหลืออยู่ไม่กี่คนบนโลกในทุกวันนี้

ถึงนั่นจะเป็นความประทับใจแรกที่เขามีต่อเธอ แต่นิสัยของควีนน่าในตอนนี้ได้เปลี่ยนไปมาก จากที่เขาเคยเจอในตอนนั้น

แทนที่จะเป็นความอ่อนโยนที่เขาจำเธอได้ ตอนนี้เธอกลับเผยความอวดดีและชั่วร้ายออกมาเต็มที่

ยิ่งไปกว่านั้น ขณะที่เจอรัลด์จะทันได้มั่นใจว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาเหมือนก่อนหน้านี้ ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงพลังภายในมหาศาลที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากตัวเธอ มันช่างทรงพลังเสียจนเจอรัลด์ต้องยอมรับว่าในตอนนี้ เขาอาจจะอ่อนแอกว่าเธอ แต่ก็ทำให้รู้สึกประหลาดใจได้ไม่น้อย

“...คุณมาทำอะไรควีนน่า?” เจอรัลด์เอ่ยถามด้วยความลังเลใจ

“ทำไมเหรอ แน่สิ ฉันก็มาหาคุณยังไงล่ะ!” ผู้หญิงคนนั้นตอบขึ้น ขณะที่เธอเอามือทั้งสองข้างไขว้หลังเอาไว้ แล้วมองดูเจอรัลด์ด้วยสายตาโหดเหี้ยมราวกับเธอจ้องมองคนที่ไม่ได้เจอกันมานาน

“ถึงผมจะพอใจกับความใจดีของคุณที่มาเยี่ยม แต่คุณไม่คิดว่าคุณทำเกินไปหน่อยเหรอ ที่ทำร้ายคนของผม ควีนน่า?” เจอรัลด์เอ่ยขึ้น ขณะที่เขาหันไปมองบอดี้การ์ดที่นอนโอดครวญอยู่บนพื้น

“พวกเขาผิดเองนี่ที่ขัดขว้างไม่ให้ฉันเข้าไป! พูดตรง ๆ นะ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันกลัวว่าคุณจะโกรธ ฉันจะตัดหัวพวกเขาทิ้งซะเดี๋ยวนี้เลย! ที่ฉันไม่ทำแบบนั้น ก็เพราะคุณรู้บ้างไหม? ฉันหวังว่านั่นจะทำให้คุณได้เข้าใจว่า คุณสำคัญกับฉันมากแค่ไหน!” ผู้หญิงคนนั้นตอบ ขณะที่เธอค่อย ๆ เดินไปหาเจอรัลด์ด้วยท่าทางยั่วยวน

ไม่มีมนุษย์คนใดที่จะทำเหมือนกับชีวิตของผู้อื่นไม่มีค่า โดยเฉพาะควีนน่า คนที่คงจะเสียใจอยู่นานหลังจากที่ลูกแมวหรือลูกสุนัขตายไป นั้นยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้เลย

“...เธอ... เธอไม่ใช่ควีนน่าใช่ไหม? เธอเป็นใคร?! ควีนน่าไม่ใช่คนแบบนี้!” เจอรัลด์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“คุณเป็นแบบนี้ตลอดเลยใช่ไหม...? ไม่ว่าฉันจะทำอะไร คุณก็ยังสงสัยในตัวฉันอยู่ดี... ถึงฉันจะเคยโกหกมามาก แต่ฉันไม่เคยโกหกคุณเลย! แต่คุณก็ยังเอาแต่สงสัยในสิ่งที่ฉันทำ!” ควีนน่าตอบ แล้วจู่ ๆ แววตาของเธอก็กลับกลายเป็นชั่วร้าย

“ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไรอยู่ แต่ที่ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่ควีนน่า!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ควีนน่าจึงชะงักฝีเท้า แล้วหันไปปรายตามองแจสมิน จากนั้นเธอจึงขู่ด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้รู้สึกหวาดกลัว “ถึงฉันจะเกลียดผู้หญิงทุกคนที่อยู่ใกล้เขามากเกินไป แต่ฉันเกลียดผู้หญิงแบบเธอมากกว่า! ผู้หญิงที่กล้ามาขัดใจฉัน!”

เมื่อเธอพูดจบ เธอจึงกางนิ้วออกก่อนที่จะสูดหายใจเข้า การกระทำเพียงเท่านั้น ก็ทำให้แจสมินรู้สึกว่าร่างกายถูกดึงเข้าไปหาเธอ!

“แจสมิน!” เจอรัลด์ตะโกนเสียงดังขึ้น ขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปจับเธอเอาไว้ทันที

แต่ทว่าก่อนที่เขาจะทันได้คว้าแขนของแจสมินเอาไว้ จู่ ๆ เขาก็รู้สึกได้ถึงกำลังภายในที่แข็งแกร่งที่ปะทะเข้าใส่เขา! เขารู้สึกว่าตัวเองล่าถอยไปหลายก้าว เพราะแรงปะทะเพียงครั้งเดียว

เมื่อมองไปที่มือข้างที่บาดเจ็บของเขา เจอรัลด์จึงได้เห็นว่าเพราะการโจมตีของเธอ ทำให้ช่องว่างระหว่างนิ้วบนฝ่ามือของเขาฉีกออก! จนตอนนี้มองเห็นเส้นเลือดดำได้ชัดเจน เขามือสั่น เมื่อแขนและฝ่ามือของเขาเริ่มมีเลือดไหลออกมา

ในตอนนี้ แจสมินเองก็ถูกควีนน่าบีบคอเอาไว้...