“...เธอ...คือโคลอี้อย่างนั้นเหรอ...?” แจสมินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงระมัดระวัง
หลังจากที่ฟังว่าเธอสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง และเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง หลังจากที่โดนเพื่อนและครอบครัวของเธอหักหลัง ตอนนี้แจสมินรู้สึกว่าควีนน่านั้นน่าสงสารยิ่งกว่าสิ่งใด
“...นั่นไม่สำคัญหรอก... ถึงอย่างไรก็ตาม ขอให้รู้เอาไว้ว่าฉันจะไม่หยุด จนกว่าฉันจะได้ครอบครองเขา และฉันก็จะได้ในสิ่งที่ฉันต้องการ!” ควีนน่าประกาศกร้าว ขณะที่เธอกำมือแน่น
“...แต่..เจอรัลด์เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วย...?” แจสมินถามด้วยความสงสัย
“เธอก็คงไม่เข้าใจ ถึงฉันจะอธิบายทุกสิ่งทุกอย่างให้เธอฟัง... รู้เอาไว้เถอะ ที่ฉันเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟังก็เป็นแค่บทสรุปเท่านั้น เพราะฉันรู้ดีว่าเธอเป็นคนฉลาด! ฉันจะไม่เล่ารายละเอียดทั้งหมดให้เธอฟัง เพื่อให้เธอหาจุดอ่อนของฉันเจอ!” ควีนน่าเยาะเย้ย
“...เธอปกป้องตัวเองจากคนรอบตัวเธอแบบนี้เสมอเลยเหรอ...? แล้วเธอเป็นแบบนี้กับเขาด้วยหรือเปล่า...?” แจสมินเอ่ยถาม
“ใช่ ฉันเป็น! เป็น...เป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเริ่มตีตัวออกห่างจากฉันตั้งแต่แรก! แต่คราวนี้ฉันกำลังจะชนะ... และฉันจะเอาชนะทุกสิ่งทุกอย่าง!” ควีนน่าตอบ พลางสูดหายใจเข้าลึก
เมื่อสีหน้าเย็นชาเผยบนใบหน้าของเธอ ทันใดนั้นเอง สาวใช้คนหนึ่งก็เดินเขามา ก่อนจะพูดขึ้น “ขออภัยค่ะ คุณควีนน่า...”
“มีอะไร?”
“นายน้อยเจอรัลด์ต้องการพบคุณค่ะ!” สาวใช้ตอบ
“ถึงยังไง ผมก็พอจะเดาออกว่าแท้ที่จริงแล้วคุณเป็นใคร ผมไม่มั่นใจว่าคุณกับผู้หญิงในชุดขาวมีความสัมพันธ์อย่างไรต่อกัน แล้วผมก็ไม่รู้ว่าคุณเกิดความเข้าใจผิดอะไรกับซุส แต่ผมรู้ว่า ผมดูเหมือนกับเขามาก ผมไม่ใช่คนที่คุณคิดว่าผมเป็น ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงไม่มีวันตกหลุมรักผู้หญิงในชุดขาว! มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ผมรักด้วยใจจริง และเพราะแบบนี้ ผมจึงอยากให้คุณได้เข้าใจว่า ไม่มีความจำเป็นที่คุณจะมาต่อรอง!” เจอรัลด์เอ่ยเสริมขึ้น ขณะที่เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธอ
จากการวิเคราะห์จดหมายที่เขาพบบนเกาะมอนท์ฮอล์ม เจอรัลด์ก็นึกขึ้นมาได้ว่ามีใครบางคนที่ดูคล้ายกับผู้หญิงในชุดขาว แท้ที่จริงแล้วไม่ใช่เธอ แต่เป็นฝาแฝดที่ทำการสังหารคนทั้งแปดคนบนเกาะนั้นอย่างไร้ความปราณี
เจอรัลด์ยังข้องใจอยู่ว่าคนที่เขาช่วยเอาไว้ในคืนนั้นคือผู้หญิงคนนี้ แต่เมื่อเธอมายืนอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้ ทุกเหตุผลของเขาดูเหมือนจะบ่งชี้ไปที่เธอ
ควีนน่าเองก็ดูเหมือนไม่ยอมรับ เห็นได้ชัดว่าเธอโกรธเพราะคำพูดของเจอรัลด์ เธอจึงพูดออกมาเสียงแข็ง “นี่...คุณตั้งใจจะหลอกฉันอย่างนั้นเหรอ...?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...