มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1169

ไม่กี่วินาทีก่อนที่เฮนดริกจะทันได้ปล่อยหมัดกระแทกใส่กะโหลกของเจอรัลด์ ที่ตอนนี้จวนเจียนจะตายอยู่แล้ว เสียงตะโกนที่ดังขึ้น ทำให้เขายั้งการโจมตีไว้แค่ครึ่งทาง

แน่นอนว่าคนที่ตะโกนไม่ใช่ใครอื่นนอกเสียจากเชสเตอร์

“คุณย่า ท่านชายรอง! ได้โปรดอย่าฆ่านายน้อยเลยครับ! เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขาเลย!” เชสเตอร์พูดขึ้น ขณะที่เขาคุกเข่าลง

“หลานเรียกเขาว่านายน้อยอย่างนั้นเหรอ? ไร้สาระสิ้นดี! หลานเป็นปรมาจารย์ของพ่อมดศักดิ์สิทธิ์นะ ทำไมหลานถึงเรียกเด็กเหลือขออ่อนหัดคนนี้ว่านายน้อยของหลาน? ถ้าข่าวนี้ถูกแพร่ออกไป ชื่อเสียงอันทรงเกียรติของตระกูลเรา จะต้องถูกหลานทำลายอย่างแน่นอน!” เทียร่าตอบ ขณะที่มุมปากของเธอกระตุกขึ้น

เธอเป็นคนหนึ่งที่ให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก สำหรับเธอแล้ว ชายที่กำลังใกล้ตายไม่ได้วิเศษวิโสแต่อย่างใด หากต้องรักษาศักดิ์ศรีของพ่อมดศักดิ์สิทธิ์เอาไว้!

“ผมตัดสินใจของผมเองว่า ผมจะอยู่เคียงข้างท่านปรมาจารย์! ผมไม่เคยอยากเป็นปรมาจารย์ของพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่แรก! ทุกสิ่งที่ผมเคยต้องการคือการได้ใช้ชีวิตปกติ... นับตั้งแต่ผมได้เริ่มติดตามท่านปรมาจารย์ ผมถึงได้รู้ว่าผมมีประโยชน์กับเขาจริง ๆ และเมื่อได้รู้แบบนั้น ผมก็มีความสุข! ในที่สุดผมก็ได้มีโอกาสก้าวออกมาจากชีวิตในอดีต และเริ่มชดใช้ความผิดที่ผมเคยก่อเอาไว้!” เชสเตอร์ร้องออกมา

สิ่งที่เชสเตอร์พูดไม่มีอะไรที่พูดเกินจริง ก่อนหน้านี้เขาเคยใช้ชีวิตด้วยความรู้สึกผิดและเจ็บปวด เขารู้สึกพ่ายแพ้และเริ่มเกลียดชังทุกสิ่งทุกอย่าง เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เขาก็ไม่สามารถหาทางออกได้

ทว่านับตั้งแต่เจอรัลด์ได้ให้เขาลิ้มรสของความตาย ก่อนที่จะช่วยเขากลับมา เชสเตอร์จึงเริ่มเข้าใจ เพราะประสบการณ์นั้น ทำให้เขาค่อย ๆ หาวิธีเยียวยาตัวเองจากอดีตที่แสนเจ็บปวดของเขาได้

เพื่อชดใช้ในสิ่งที่เขาทำลงไป เขาจึงสาบานนับตั้งแต่วินาทีนั้นว่า เขาจะเริ่มทำความดีโดยอยู่เคียงข้างเจอรัลด์ต่อไป ในที่สุดเขาคงจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้มากขึ้น

นั่นไม่ใช่เรื่องดี ๆ เพียงเรื่องเดียวที่เกิดขึ้น แท้ที่จริงแล้วเชสเตอร์มีเพื่อนเพิ่มมากขึ้น นับตั้งแต่เขาอยู่กับเจอรัลด์ เพื่อนที่พูดถึงนั้นก็คือท่านโจชัว และเหล่าบอดี้การ์ดของคลอฟอร์ด

ความจริงแล้ว เมื่อวานนี้พวกบอดี้การ์ดได้ชวนเขาไปดื่มด้วยกัน แต่ท่านโจชัวจับพวกเขาได้เสียก่อน และในตอนที่ทุกคนกำลังคิดว่าพวกเขากำลังจะเดือดร้อน กลับกลายเป็นว่าท่านโจชัวแค่ล้อเล่นเท่านั้น และสุดท้ายเขาก็มาดื่มกับพวกเขาด้วยเหมือนกัน...

มันทำให้เขารู้สึกอบอุ่น... นี่สิคือความรู้สึกของการได้มีชีวิตอยู่

เชสเตอร์ก็รู้ว่าพวกเขาได้ชวนเขาไปดื่มกับพวกเขาด้วยกัน เพราะพวกเขาทุกคนต่างก็รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรกับเขา...

พวกเขารู้ว่าเชสเตอร์ยังคงกังวลอยู่บ้างแม้ว่าเขาจะกลับตัวกลับใจเสียใหม่แล้วก็ตามหลังจากที่เขาเริ่มติดตามเจอรัลด์ไปทั่ว แต่เขาเองก็มีเหตุผลที่รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน ถึงอย่างไรเขาก็เป็นคนชั่ว ไม่คู่ควรกับตำแหน่งนายน้อยของพ่อมดศักดิ์สิทธิ์...

เมื่อพูดจบ เธอจึงยกมือขึ้นแล้วเล็งไปที่ศีรษะของเจอรัลด์ จากนั้นจึงพุ่งเข้าใส่เขาทันที!

เมื่อปราศจากกำลังภายใน เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาคงไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเตรียมรับแรงปะทะเท่านั้น!

เขาได้ยินเสียงดัง ‘ตุ้บ’ ขณะที่ดวงตาของเจอรัลด์แดงก่ำ

แต่ทว่าความแดงก่ำนั้นไม่ได้เกิดจากการโจมตี ไม่ มันเป็นการตกใจสุดขีดต่างหาก

เชสเตอร์รับการโจมตีแทนเขา และเพราะเหตุนั้น กะโหลกศีรษะส่วนหนึ่งของเขาจึงถูกบดขยี้! สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ ดูก็รู้ว่าเทียร่าหยุดการโจมตีของเธอได้ ตอนนี้เชสเตอร์ยืนขวางอยู่ตรงหน้าเจอรัลด์ แต่หญิงชรายังคงโจมตีต่อไป!

ในตอนนี้เลือดพุ่งออกมาจากปากของเชสเตอร์ เขาล้มลงกับพื้นต่อหน้าต่อตาเจอรัลด์

“เชสเตอร์!”