มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 119

เช้าตรู่ของวันถัดมา

เนื่องจากว่าเป็นวันเสาร์ ฮาร์เปอร์และผู้ชายที่เหลือคนอื่นก็อยากจะตื่นนอนตามเวลาของพวกเขาเองกัน

เจอรัลด์ก็ไม่ได้รบกวนพวกเขาเช่นกัน เขามุ่งไปที่โรงอาหารตะวันตกด้วยตัวเอง

มีล่ามาถึงก่อนแต่เช้า และเธอก็กำลังรอเขาอยู่ที่นั่นเรียบร้อยแล้ว

เธอยังได้ซื้ออาหารเช้ามาสองชุดอีกด้วย

เป็นข้างผัดไข่กับแฮม!

“ฉันซื้อข้าวมาให้นาย! รีบกินมันเร็ว!” มีล่าพูดด้วยรอยยิ้ม

เจอรัลด์ก็ไม่ได้เขินอายใดๆ “ว่าไง มีล่า? เธออยากจะบอกฉันอะไร?” เขาถามขณะที่เขาตักข้าวเข้าปาก

มีล่าแต่งตัวอย่างสวยงามในวันนี้ เผยให้เห็นขาที่สวยงามของเธอ และมันทำให้ใจของเขาสั่นระรัว

เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปที่เธอ

“ฮี่ ฮี่! วันนี้เป็นวันเกิดของคุณย่าของฉัน ฉันจะพานายกลับไปฉลองวันเกิดของเธอ!”

มีล่ากระพริบตา “นายก็น่าจะรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของฉันกับไอรีน ใช่ไหม? อย่าหาว่าฉันกำลังทำตัวเป็นเด็กเลย ความจริงแล้ว ฉันไม่ใช่คนประเภทที่ชอบเปรียบเทียบหรือทำการเปรียบเทียบหรอก กล่าวได้ว่า ความสัมพันธ์ของฉันกับไอรีนนั้นพิเศษมาก พวกเราเป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่ที่พวกเราเกิด เราเปรียบเทียบกันกับทุกอย่าง จากชื่อของใครฟังดูดีกว่ากัน ไปจนถึงใครที่เรียนเก่งกว่า ใครใส่เสื้อผ้าที่สวยงามกว่า และใครที่ได้รับคำชื่นชมจากทุกคนมากกว่า!”

“ฉันไม่รู้ว่าเธอเกิดมาพร้อมกับลักษณะการแข่งขันของเธอหรือเปล่า แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม ฉันไม่อยากจะแพ้ให้กับเธอ!”

“โอ้ จริงสิ! นายเข้าใจที่ฉันกำลังพูดอยู่ไหม?” มีล่าถามขณะที่เธอมุ่ยปาก

เจอรัลด์ดูเหมือนจะเข้าใจ ถึงแม้ว่าจะดูน้อยมากก็ตาม

“ฉันไม่ค่อยเข้าใจเลย!” เขาโอดครวญออกมา

เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เธอกำลังพูดอยู่เลยจริง ๆ บางทีมันอาจเป็นเพราะว่าเจอรัลด์เติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาก็รู้ว่าจะมีคนที่อยู่บน โลกนี้มีชีวิตที่ดีขึ้นและมีหลายสิ่งที่ดีกว่าเขาอยู่เสมอ

ถึงแม้ว่าเจอรัลด์ต้องการจะเปรียบเทียบ แต่ครั้งหนึ่งเขาเคยยากจนมากจนเขาไม่สามารถแม้แต่จะซื้อเสื้อผ้าใหม่ ๆ สำหรับวันปีใหม่ได้ การเปรียบเทียบเหรอ? เขาจะไปเปรียบเทียบกับใครได้อย่างไร?

โดยปกติ เจอรัลด์มักจะรู้สึกรังเกียจคนเหล่านั้นที่ต่อสู้กันหรือโอ้อวดความมั่งคั่งของพวกเขาอยู่เสมอ

ถึงกับมีการต่อต้านอยู่บ้างจากก้นบึ้งในใจของเขาด้วยซ้ำ

บางที มันอาจจะพูดได้ว่าเขาหนักใจอย่างมากเพราะพฤติกรรมที่แปลกของคนรวย

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนรวยโคตร ๆ แต่เจอรัลด์ก็ไม่เคยเข้าใจความคิดของเศรษฐีและจิตใจของพวกเขาไปในทางใดทางหนึ่ง

“ฉันแค่จะบอกนายอย่างตรง ๆ เจอรัลด์ นายรู้ว่าเธอมีแฟน ใช่ไหม? ฉันได้ยินไคล์พูดไว้ว่าไอรีนจะพาไอ้แฟนหนุ่มคนนั้นของเธอกลับไปฉลองวันเกิดของคุณย่าของฉันด้วย ฉันยังได้ข่าวว่าไอ้งั่งคนนั้นได้เตรียมของขวัญพิเศษให้กับเธอด้วย”

“เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น หลาย ๆ คนก็จะชมไอรีน ดังนั้น ฉันจึงตัดสินใจว่าฉันจะพาแฟนคนหนึ่งกลับไปกับฉันด้วย!”

จู่ โทรศัพท์ของมีล่าก็ดังขึ้น “ห๊ะ? นายว่าไงนะ? โอเค โอเค ฉันจะไปที่นั่นก่อน!”

หลังจากการวางสายโทรศัพท์ มีล่าก็ถอนหายใจยาว

“เจอรัลด์ ฉันต้องไปก่อน ไคล์กับฉันได้สั่งของขวัญวันเกิดไว้สำหรับคุณย่า แต่ดูเหมือนว่า มันมีบางอย่างผิดปกติ มันทำให้ฉันกังวลจริง ๆ ทำไมเราไม่ทำแบบนี้ล่ะ? ไปพบกันเวลาสิบเอ็ดโมงที่ด้านหน้าของทางเข้าวิลล่ารอยัล ดราก้อน ฉันจะโทรหานายเอง!”

“ไม่มีปัญหา!” เจอรัลด์พยักหน้า

มีล่ารีบโทรเรียกรถแท็กซี่ก่อนที่เธอจะจากไป

เจอรัลด์ยิ้มอย่างขมขื่น นี่เป็นเวลาเก้าโมงเช้ากว่า ๆ เขาจะไปทำอะไรตั้งสองชั่วโมง?

โอ้ ใช่!

ใบขับขี่!

ใบขับขี่ของเขาน่าจะถูกส่งมาให้เขาแล้ว!

เขาโทรศัพท์ไปเพื่อถามเรื่องนี้ อย่างที่คาดไว้ พัสดุได้มาถึงที่จัดส่งแล้ว

“แม่เอ้ย!”

เจอรัลด์ตื่นเต้นมากจนเขาเกือบจะกระโดดขึ้นสูง ๆ